به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت:

«جک گلدستون»، در گفت‌وگو با شبکه معاند ایران اینترنشنال گفت: دولت‌های انقلابی عمر طولانی ندارند و اینکه می‌بینیم انقلاب اسلامی ایران توانسته بیش از ۴۰ سال عمر کند، این مسئله قابل ستودن است و بدان معناست که این انقلاب توانسته با چالش‌های مختلف و جدی که علیه آنها مطرح شده‌اند، به خوبی مقابله کند.

وی خاطرنشان می‌کند: نتیجه نهائی جنگ عراق، تغییر رهبری در ایران و همچنین مدیریت معادلات سیاسی و اجتماعی داخلی این کشور، همه و همه نمودهایی از کارآمدی انقلاب اسلامی هستند. مسائلی که از ثبات انقلاب اسلامی در ایران خبر می‌دهند. اساسا به همین دلیل هم است که نشانه‌ای از وقوع یک انقلاب تازه‌، قابل مشاهده نیست.

وی در مورد دلایل بقای انقلاب اسلامی ایران به مدت بیش از چهار دهه گفت: جمهوری اسلامی ایران توانسته خود را به عنوان یک قهرمان برای آن دسته از کنشگرانی تعریف کند که در نقطه مقابل رویه‌ها و سیاست‌های غربگرا قرار دارند. موضوعی که برای ایران دستاوردساز بوده و آن را به یک قطب قدرت تبدیل کرده است.

وی در ادامه با اشاره به اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱ اظهار کرد: این اعتراضات فراگیر نبوده. اساسا به همین دلیل هم است که حتی همین حالا نیز هیچ نشانه‌ای دال بر آنچه در غرب از آن به عنوان سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران عنوان می‌شود نمی‌بینم. دلیل این مسئله نیز این است که امکانات لازم برای وقوع یک انقلاب در ایران تجمیع نشده و قابل مشاهده نیستند.

استاد آمریکایی گفت: یکی از نکات مهم این است که نقش دولت ایران در حمایت از مردم غزه، نقشی جذاب و محبوب برای مردم منطقه و حتی خودِ مردم ایران است.

جک گلدستون، جریان اپوزیسیون مخالف با ایران را تهدیدکننده ندانسته و دلیل آن را هم عدم اقبال به این جریان توصیف کرد. وی به پسر شاه مخلوع ایران اشاره و تاکید کرد: از وی حمایت فراگیر و گسترده‌ای صورت نگرفته و دلیل اینکه وی نمی‌تواند کاری از پیش ببرد نیز همین مسئله است. البته که کلیت جریان اپوزیسیون ایران ماهیتی یکپارچه ندارد و چندتکه است. این در حالی است که نظام جمهوری اسلامی ایران توانسته به نحوی هوشمندانه مسائل مختلف را مدیریت کند.

وی در ادامه با اشاره به تقویت اتحادها میان ایران، چین و روسیه تاکید کرد که «این سه قدرت، با توجه به سابقه و تاریخ غنی‌شان، قائل به نقشی بزرگ برای خود در قابل مناسبات بین‌المللی هستند. ایران توانسته اتحادسازی‌های قدرتمندی را برای خود ایجاد کند که این موضوع در تقویت بنیان‌های قدرت ملی این کشور بسیار مؤثر بوده است.»