به گزارش مشرق، روز دوشنبه سیزدهم فروردین ۱۴۰۳، جنگنده‌های اف- ۳۵ وابسته به نیروی هوایی ارتش اسرائیل با ورود به آسمان جولان اشغالی به وسیله شش موشک هدایت شونده ساختمان کنسولگری و محل سکونت سفیر ایران در دمشق را هدف قرار دادند. با وجود تشدید اقدامات میدانی برای یافتن اجساد شهدای احتمالی این جنایت اما تا این لحظه تعداد شهدا ۵ الی ۷ تن و زخمی‌ها ۱۲ نفر اعلام شدند. در میان شهدا این حادثه نام سردار محمد زاهدی فرمانده سپاه ایران در سوریه و لبنان، معاون ایشان سردار محمدهادی حاجی رحیمی، سردار حسین امیرالله رئیس ستادکل سپاه پاسداران در امور سوریه و لبنان و تنی چند از مستشاران ایرانی حاضر در سوریه به چشم می‌خورد. در ادامه این گزارش تحلیلی پس از بررسی مختصر تاریخچه ترورهای هدفمند رژیم صهیونیستی علیه فرماندهان ایرانی در سوریه به بررسی اهداف و پیامدهای این اقدام تروریستی و تجاوز آشکار به خاک ایران خواهیم پرداخت.

جوخه ترور صهیونیسم علیه مقاومت

پس از فروکش کردن فتنه داعش و تروریست‌های تکفیری در خاک سوریه، ارتش رژیم صهیونیستی براساس راهبرد «هزار خنجر» حمله به محل اسکان نیروهای مقاومت، انبارها، فرودگاه‌ها، نیروها و مستشاران نظامی ایران را در دستور کار خود قرار داد. تل‌آویو برای عملیاتی کردن این راهبرد براساس طرحی بلندمدت و به صورت گام به گام دامنه حملات علیه منافع و نیروهای مقاومت را توسعه داد. پس از عملیات طوفان الاقصی و حملات یکپارچه و هدفمند محور مقاومت علیه رژیم صهیونیستی، میزان فعالیت جوخه ترور اسرائیل در سوریه و لبنان افزایش چشم گیری پیدا کرد.

به عنوان مثال چهارم دی ماه ۱۴۰۲ شهید سید رضی موسوی، دیپلمات و رایزن دوم سفارت ایران در دمشق، از جمله مستشاران با سابقه سپاه پاسداران در سوریه و شخصیت‌های کلیدی بخش لجستیک جبهه مقاومت در سوریه و لبنان از سوی ارتش اسرائیل مورد هدف قرار گرفت. به گفته حسین اکبری سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه، منزل ایشان توسط سه موشک ارتش اسرائیل هدف قرار گرفت و شهید رضی به دیدار حق شتافت.

دیگر ترور شاخص صهیونیست‌ها در ماه‌های اخیر، هدف قرار گرفتن سردار حاج صادق امیدزاده معاون اطلاعات نیروی سپاه قدس سپاه پاسداران و جانشین ایشان حاج محرم در حمله ارتش اسرائیل به دمشق بود. در جریان این حمله تروریستی جنگنده‌های صهیونیست ساختمانی سه طبقه را که نیروهای امنیتی ایران در آن ساکن بودند را هدف قرار دادند. پیش از این ماشین ترور اسرائیل مستشاران بلندپایه ایرانی مانند شهیدان مرتضی سعیدنژاد، احسان کربلایی پور، محمدعلی عطایی شورچه، پناه تقی زاده و حجت اله امیدوار را هدف قرار داده بودند اما هیچ یک از اقدامات فوق نتوانست تا اراده ایران برای حمایت از دولت قانونی دمشق و تقویت محور مقاومت را سست نماید.

هدف از ترور فرماندهان نیرو قدس چیست؟

تنها ساعتی پس از حمله اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق منابع مختلف در حال برشمردن دلایل متعدد در خصوص دامنه و اهداف این حمله هستند. دانیل هاگاری سخنگوی ارتش اسرائیل ساعاتی پس از این اقدام تروریستی، بدون اشاره به این حادثه تروریستی در برابر دوربین‎ های تلویزیونی حاضر شد و از حمله پهپادی مقاومت عراق به نیرو دریایی این رژیم در شهر ایلات خبر داد! برخی تحلیلگران با اشاره به تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و درخواست جامعه جهانی از رژیم صهیونیستی برای توقف نسل کشی در نوار غزه، حمله اخیر صهیونیست‌ها به دمشق را نوعی تلاش نتانیاهو برای دست آوردسازی در پیشگاه افکار عمومی اسرائیل و تلاش برای گسترش جنگ در جبهه شمالی ارزیابی می‌کنند. در حالی که کابینه اضطرار ملی اسرائیل با راه اندازی کارزار تبلیغاتی قصد دارد حمله به رفح را به نوعی مهر پایان بر حیات سیاسی- نظامی حماس نشان دهد، سفر اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس و زیاد نخاله دبیرکل جهاد اسلامی به تهران نشان دهنده تداوم حیات قدرتمند مقاومت علی‌رغم بازی‌های رسانه‌ای اسرائیل است. سلسله تحولات فوق سبب کاهش چشمگیر اقبال رای دهندگان اسرائیلی به نتانیاهو و متحدان راستگرا وی در کابینه شده است. در چنین شرایطی کابینه فعلی اسرائیل تلاش می‌کند با دنبال کردن انواع ماجراجویی‌های سیاسی- نظامی در جبهه مختلف شانس خود برای بقا در قدرت و پیروزی در انتخابات‌های آتی اسرائیل را امتحان نماید.

پیامدهای تجاوز اسرائیل علیه خاک ایران

ارتش و دستگاه‌های اطلاعاتی وابسته به رژیم صهیونیستی پیش از حمله روز دوشنبه سیزدهمین فروردین ۱۴۰۳ همواره پایگاه‌ها و مراکز غیرسیاسی وابسته به نیرو قدس، اعضای محور مقاومت یا دولت سوریه را هدف قرار می‌دادند. با این حال به نظر می‌رسد مقامات اسرائیلی تصمیم گرفتند تا با حمله به مراکز دیپلماتیک وابسته به جمهوری اسلامی ایران، سطح و میدان نبرد با تهران را تغییر دهند. براساس کنوانسیون وین حمله به مراکز دیپلماتیک کشورها در حکم حمله به خاک آن واحد سیاسی محسوب می‌شود. این موضوع جزئی‌ از مسائل قطعی و استثناناپذیر حقوق بین‌الملل است تا حدی که کشورها در هنگام جنگ نیز باید مصونیت اماکن دیپلماتیک را را محترم شمرده و به آنها حمله نکنند. برهمین اساس ناصر کنعانی سخنگوی وزارت خارجه کشورمان در اظهار نظری خواستار محکومیت این جنایت از سوی جامعه جهانی و سازمان ملل به شدیدترین لحن شد. بنابراین جمهوری اسلامی ایران این حق را دارد تا به صورت کاملا قانونی و مشروع پاسخ این تجاوز نظامی را بدون هیچگونه تعقیب بین‌المللی بدهد و تل‌آویو پس از پاسخ احتمالی ایران نمی‌تواند تهران را متهم به نقض قوانین بین‌المللی کند.

در چنین شرایطی ارزیابی اولیه تحلیلگران آن است که جمهوری اسلامی ایران نیز سطح پاسخ به اقدامات اسرائیل را افزایش خواهد داد. در این معادله تهران به تنهایی این حق و توان را دارد که به تجاوز صهیونیست‌ها پاسخ دهد و در عین حال می‌تواند با هماهنگی متحدان خود در سراسر منطقه در زمان و مکان این مناسب به این جنایت پاسخ دهد. با توجه به اظهارنظر مقامات رسمی دولت ایران تا این لحظه به نظر می‌رسد پاسخ متقابل تهران امری قطعی است اما دامنه این پاسخ به هیچ وجه مشخص نیست.

برخی رسانه‌های غربی مانند فاکس نیوز معتقدند پاسخ به حمله اسرائیل پیامدهای بسیار جدی در سراسر منطقه خواهد داشت. در دوران جدید ایران علاوه بر امکان هدف قرار دادن مراکز دیپلماتیک اسرائیل در سراسر جهان و قرار دادن فرماندهان ارشد اسرائیل در لیست سیاه، می‌تواند لیستی بلندبالا از مراکز حساس اسرائیل مانند بنادر، فرودگاه‌ها، مراکز تجاری و پادگان‌های نظامی را در بانک اهداف خود قرار دهد. پاسخ هم سطح و بازدارنده ایران به شهادت فرماندهان ارشد مقاومت در دمشق می‌تواند مهر پایانی بر سال‌ها تجاوز و بی‌اعتنایی اسرائیل به تمامیت ارضی کشورها، قوانین بین‌المللی و امنیت جهانی باشد.

نتیجه

در تاریخ مبارزه میان محور مقاومت و رژیم صهیونیستی، از حمله نیرو هوایی ارتش اسرائیل به مراکز دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در دمشق به عنوان یک نقطه عطف یاد خواهد شد. فرماندهان نظامی- امنیتی اسرائیل بدون توجه به قوانین بین‌المللی گزینه حمله نظامی به «خاک ایران» را انتخاب و فصلی جدید از نبرد میان تهران- تل‌آویو را آغاز کردند. با آنکه مقامات تصمیم گیر در تهران ثابت کردند که با تدبیر و صبر تحولات میدانی را رصد کرده و در دام اقدامات تحریک آمیز صهیونیست‌ها نخواهند افتاد اما پاسخ سخت به این گستاخی اسرائیل امری دور از ذهن به نظر نمی‌رسد. حال باید منتظر ماند و دید که در روزهای آینده ایران و محور مقاومت چه زمان و مکانی را برای پاسخ به حمله تروریستی رژیم صهیونیست‌ها انتخاب خواهند کرد.