سرویس دفاع و امنیت مشرق _ حمله ارتش روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ میلادی و ارسال حجم انبوهی از تجهیزات مدرن غربی توسط کشورهای عضو ناتو برای کی‌یف، موجب شد تا نخستین بار پس از فروپاشی شوروی، جهان نظاره گر تقابل برترین تسلیحات ساخته شده توسط شرق و غرب در یک میدان نبرد با شرایط برابر باشد؛ علی رغم برتری فاحش تجهیزاتی روسیه در ابتدای جنگ، با گذشت زمان کشورهای غربی به رهبری ناتو دست به تجهیز ارتش اوکراین با تسلیحات مدرن خود کردند تا امروز تقریبا دو کشور در شرایطی نسبتا برابر به نبرد با یکدیگر در جنوب و شرق اوکراین بپردازند.

در سلسله گزارشات زیر قصد داریم به معرفی مهمترین تجهیزات به کار رفته توسط روسیه و اوکراین در جنگ اخیر و جزئیات عملکرد آنها بپردازیم.

شروع نا امید کننده نیروی هوایی روسیه در جنگ اوکراین

با شروع جنگ در خاک اوکراین، ارتش روسیه و البته بسیاری از کارشناسان نظامی دنیا، نیروی هوایی این کشور را یکی از اصلی ترین برتری های روسیه بر اوکراین قلمداد می کردند اما وضعیت در میدان نبرد متفاوت بود؛ به دلیل ناتوانی در سرکوب دفاع هوایی اوکراین، جنگنده های روسی تلفات بسیار بالا و اثرگذاری کمی در روند جنگ داشتند و شاید یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت در تصرف شهر کی‌یف در ماه نخست جنگ از دور خارج شدن نیروی هوایی روسیه بود.

جنگنده های روسی هنگامی که در ارتفاع بالا پرواز می کردند تا دست به بمباران عمیق بزنند توسط رادارهای ناتو شناسایی شده و با سیستم های پدافندی نظیر اس۳۰۰ و بوک اوکراینی هدف قرار می گرفتند و هنگامی که در ارتفاع پست برای پشتیبانی هوایی از ستون های زمینی ارتش روسیه عملیات می کردند هدف حملات هزاران موشک دوش پرتاب اهدایی غرب نظیر استینگر و مارتلت قرار داشتند؛ همین قصه برای بالگردهای رزمی ارتش روسیه نیز تکرار می شد تا قوای زمینی روسیه به تدریج به طور کامل پشتیبانی هوایی را از دست داده و در برخی جبهه ها دچار شکست شوند.

این موضوع سبب شد تا کمیته های تحقیقاتی ویژه شکل گرفته و به دنبال ساخت تسلیحات دورایستا برای شلیک خارج از محدوده پدافندی ارتش اوکراین باشند و بدین گونه بود که نیروی هوایی روسیه مجددا و با قدرت چند برابر به کارزار نبرد بازگشت.

بمب‌های بالدار هواسر و زنده شدن نیروی هوایی!

تیم های تحقیقاتی وابسته به وزارت دفاع روسیه پس از چند ماه تلاش دست به طراحی یک کیت هدایت ویژه برای بمب های سقوط آزاد سری FAB زدند که اختصارا UMPC نامیده می شوند.

این کیت هدایت از چند بالچه تعبیه شده روی بمب برای سرش یا به اصطلاح گلاید کردن بمب روی هوایی و همچنین یک تصحیح کننده GPS یا گلوناس تشکیل شده است که همزمان برد بمب‌های سری FAB۵۰۰ را چندین برابر کرده و به حدود ۷۰ کیلومتر می رساند و در ثانی به دلیل استفاده از مختصات ماهواره ای از دقت بسیار خوب در حد زیر ۵ متر بهره می برد که برای انجام حملات هوا به زمین هدایت دقیق توانایی بسیار خوبی به بمب افکن های روسی به شکل خاص سوخو۳۴ می دهد.

با فراگیر شدن استفاده از بمب های UMPC و افزایش قابل توجه نرخ تولید آنها، ناوگان جنگنده های سوخو۳۰ و سوخو۳۴ روسی که به دلیل خطرات گذشته پدافند هوایی اوکراین بلا استفاده مانده بودند در چند ماه اخیر به شکل قابل توجهی به کار گرفته شده اند.

بمبی که شهر آودیوکا را تقدیم پوتین کرد!

روس‌ها طی سه ماه اول سال جاری میلادی بیش از ۳۵۰۰ بمب هواسر علیه مواضع اوکراینی‌ها استفاده کرده‌اند.

سوخو-۳۴ های روسی از فاصله ۶۰ تا ۷۰ کیلومتری و دور از دسترس پدافند اوکراین اقدام به استفاده از این بمب‌ها می‌نمایند.

یک سرباز اوکراینی می‌گوید: یکی از این بمب‌ها چندین ساختمان را تخریب می کند، (و این برای آنها) ارزان تر از استفاده از صدها هزار گلوله توپخانه است؛ آنها بسیار ترسناک و کشنده هستند، حتی یک کیلومتر دورتر، انفجار، درهای ساختمان ها را از لولا می‌کند.

کارشناسان می گویند اکنون نیروی هوایی روسیه شروع به ایفای نقش محوری کرده و جریان جنگ را به نفع خود تغییر داده است و این توسعه بمب های هواسر است که راه را برای انجام این کار باز کرده است.

اما یکی از مهمترین تاثیرات این بمب ها عملیات تصرف شهر آودیوکا بود؛ به گفته بسیاری از کارشناسان بیطرف آغاز به کار گیری گسترده بمب های UMPC موجب شد تا پس از ۴ ماه نبرد سنگین خط دفاعی ارتش اوکراین در شهر آودیوکا شکسته شده و این منطقه به تصرف ارتش روسیه در بیاید.

بنابر اعلام برخی مدافعین اوکراینی که از شهر عقب نشینی کردند، آنها زیر شلیک هزاران گلوله توپخانه ارتش روسیه چند ماه دوام آورده و در خانه های مستحکم یا سنگرهای زیرزمینی پناه گرفته بودند اما در روزهای پایانی نبرد آودیوکا روزانه بیش از ۵۰ بمب ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ کیلوگرمی از جنگنده های روسی روی مواضع دفاعی آنها ریخته می شد که ادامه دفاع در شهر را غیر ممکن ساخته بود.

اکنون نیز ارتش روسیه با استفاده از بمباران سنگین همین بمب های هواسر به پیشروی خود در غرب آودیوکا و غرب باخموت به سمت دو شهر راهبردی پوکروفسک و چاسیویار ادامه می دهد.