به گزارش مشرق، کانال تلگرامی طوفان الاحرار نوشت:

ایرانی‌ها چه طور «قورباغه می‌پزند؟» آرام و روشمند

شیوان ماهِندراجاه
دکتر شیوان ماهندراجاه عضو انجمن سلطنتی تاریخ است. او در دانشگاه کلمبیا تحصیل کرده و دکترای خود را در خاورمیانه و تاریخ اسلام در دانشگاه کمبریج گرفته است. شیوان نویسنده‌ی مقالات تاریخی بررسی شده‌ای در مورد اسلام، ایران و افغانستان؛ درباره‌ی مقابله با شورش؛ القاعده و جنبش‌های طالبان در افغانستان و در پاکستان است.

او در نشریه کردیل نوشت:

خویشتن‌داری ظاهری ایران را در برابر تجاوزات اسرائیل نباید با ضعف اشتباه گرفت. تهران به‌طور پیوسته با روش‌های خود بر تل‌آویو فشار وارد می‌کند و زمینه را با دقت برای فروپاشی اسرائیل آماده می‌کند.

یک استراتژی در جنگ نامتقارن با نظریه‌ی «قورباغه‌جوشان» بیان می‌شود:
در افسانه‌ها آمده قورباغه‌ای که در یک دیگ کم عمق آب گرم روی اجاق گاز قرار می‌گیرد، با ادامه‌ی افزایش دما، با خوشحالی در دیگ آب باقی می‌ماند و حتی وقتی آب کم‌کم به نقطه‌ی جوش می‌رسد و قورباغه را می‌کشد، بیرون نمی‌پرد. تغییر یک درجه‌ای دما در هر نقطع زمانی آنقدر تدریجی است که قورباغه متوجه جوشاندن خود نمی‌شود، تا وقتی که دیگر دیر شده است.
این که البته قصه است –حکایتی زیبا برای انتقال درسی معنادار– اما یکی از بازی‌هایی هم هست که اغلب نظامیان و متخصصان ژئوپلیتیک برای توصیف «بازی طولانی» رسیدن به اهداف استراتژیک به کار می‌گیرند.
امروز، این ایران و متحدان منطقه‌ایش هستند که از رویکردی سنجیده برای افزایش دما در غرب آسیا استفاده می‌کنند تا جایی که آب «قورباغه‌های» آمریکا و اسرائیل را تا حد مرگ بجوشاند. استراتژی، انضباط و صبری کم‌یاب – نقطه‌ی مقابل سرعت‌گروی غرب – ایران را پیروز خواهد کرد. به قول طالبان «آمریکایی‌ها ساعت دارند، ما وقت.»
اکنون زمان هم‌دوش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران (س‌پ‌اا) و متحدان منطقه‌ای آن است. دو مثال مرتبط نشان می‌دهد که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چه‌گونه دما را مانند دانشمندان در آزمایشگاه تنظیم می‌کند.

قورباغه‌ی یانکی
پس از آغاز عملیات مقاومت طوفان الاقصی به رهبری حماس در ۷ اکتبر سال گذشته، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، جهازات نیروی دریایی ایالات متحده را در خلیج فارس و دریای مدیترانه برای «دفاع» از اسرائیل مستقر کرد.
در ۲۶ نوامبر، ناو یواس‌اس آیزنهاور و محافظانش از تنگه‌ی هرمز عبور کردند و در خلیج فارس در سمت عربستان سعودی لنگر انداختند. نیروهای دریایی وابسته به انصارالله یمن اول کشتی‌های اسرائیلی و بندر ایلات را با اولین شلیک خود در ۱۹ اکتبر هدف قرار دادند. اما در ۲۹ نوامبر، حملاتشان تشدید شد و کشتی‌هایی را که به مقصد یا از مبدأ ایلات حرکت می‌کردند، صرف نظر از پرچم یا مالکیت، دربرگرفت.
این الگو با اعلام پنتاگون در مورد «عملیات نگهبان رفاه» در ۱۸ دسامبر به اوج خود رسید که هدف آن حفاظت از منافع اقتصادی اسرائیل به هزینه‌ی پرسنل نظامی ایالات متحده بود. متعاقباً، آیزنهاور و محافظان دریایی آن از خلیج فارس به دریای سرخ و خلیج عدن نقل مکان کردند تا ظاهراً از حاکمیت اشغال‌گر برای «دفاع» کنند.
در عوض، استقرار جهازات نیروی دریایی ایالات متحده در دریای سرخ و خلیج عدن، آن‌ها را در معرض حملات بالقوه‌ی تسلیحات ایران یا تسلیحات برآمده از ایران، از جمله موشک‌های کروز، موشک‌های بالستیک و پهپادها قرار داد.
به رغم تلاش‌های نیروی دریایی ایالات متحده (USN) و نیروی هوایی ایالات متحده (USAF)، انصارالله همچنان شکست‌ناپذیر است. حملات هوایی پیشین انگلیس و آمریکا در یمن ناکارآمد بوده است، در حالی که سرعت رو به فزونی و گسترش دامنه‌ی عملیات یمنی‌ها پرسنل نیروی دریایی را تحت فشار قرار داده و روحیه‌ها نم می‌کشد.

برخلاف «تفنگ‌های هالیوود»، کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده موشک‌های رهگیر نامحدود ندارند و نمی‌توان آن‌ها را دوباره در دریا بارگیری کرد. در مورد روحیه‌ی پرسنل آمریکایی، این روحیه در درازمدت شکسته خواهد شد، به ویژه چون بسیاری از ملوانان و تفنگداران دریایی، اگر نه اغلبشان، خود را صرفاً در جنگی برای اسرائیل سرمایه‌گذاری نکرده‌اند.
ماه گذشته، کاپیتان کریس هیل، افسر فرمانده ناو یواس‌اس آیزنهاور، گفت «آدم‌ها استراحت لازم دارند، باید بروند خانه.»
در حالی که ملوانان، تفنگداران دریایی، و هوانوردان روزانه در حال در رفتن از پهپادها و موشک های انصارالله هستند، «قورباغه‌ی یانکی» با شادی در وان آب گرمش در واشنگتن دست و پا می‌زند و معتقد است که «قدرت» نیروی دریایی ایالات متحده، «حوثی‌ها»ی مزاحم را شکست خواهد داد.
مسلماً این یک حرکت خوب تنظیم‌شده‌ای بود که ایران حمایت می‌کرد و دو هدف را محقق کرد: اول اینکه ناوگروه جنگی را از خلیج فارس خارج کرد و دوم این که ایالات متحده را در یک تله‌ی تشدیدشونده فرو برد. قورباغه‌ی یانکی در دیزی جوشان دریای سرخ/خلیج عدن افتاده و نمی‌تواند برنده شود.
یا بیرون خواهد پرید و با تحقیر خواهد گریخت و باز اعتبار نیروهای مسلح ایالات متحده را در پی شکست تحقیرآمیزش در سال ۲۰۲۱ در افغانستان از بین خواهد برد؛ یا در دیزی می‌ماند و می‌جوشد تا –با از دست دادن کشتی‌ها و جان‌هایش– بمیرد.
با هر دو نتیجه، ایران پیروز می شود. در همین راستا، از این که ایران ایالات متحده را شکست بدهد چین، روسیه و تعداد زیادی از کشورهای متخاصم ایالات متحده، به ویژه در سراسر جنوب جهانی، استقبال خواهند کرد. چنان که یکی از کاربران زیرک توییتر، Armchair Warrior (در توصیف واکنش های احتمالی روسیه به تحریکات اوکراین) اشاره کرد، ایران با اقدامات خود یک «کنترل بازتابی» بر اقدامات واشنگتن نشان داده است. منظور او از این حرف این است که «اگر هر اقدام نظامی‌ای که انجام می‌دهید، واکنشی متقارن داشته باشد، می‌توانید ماهیت، مکان و سرعت درگیری را به نفع خود کنترل کنید». این دقیقاً همان کاری است که سپاه زیرکانه انجام می‌دهد.

قورباغه‌ی اسرائیلی
در همین حال، «قورباغه اسرائیلی»، که در آب گرم خواب‌آلود است، رویای «اسرائیل جدید» خود را در سر می‌پروراند – اسرائیلی که پس از پاکسازی قومی غزه خواهد ساخت. او برنامه‌هایی برای توسعه غزه، ساخت مجتمع‌های مسکونی لوکس در امتداد ساحل، و ساخت واحدهای مسکونی برای مهاجران جدید دارد.
معماران که دیگر دارند نقشه‌ها را رسم می‌کنند. داماد دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق و نام‌زد فعلی جمهوری‌خواه، جرد کوشنر، نتانیاهوئیست و دوست‌دار حزب لیکود، در حال اندازه‌گیری پرده برای آپارتمان خود در ساحل غزه است.
با این حال، ارتش اسرائیل حماس را شکست نداده است، حماس هم که همچنان خسارات قابل توجهی به تجهیزات نظامی و نیروی انسانی اسرائیل وارد می‌کند. بر اساس یک برآورد، حماس تنها ۱۵ تا ۲۰ درصد تنزل یافته است. ارتش اشغالگر برای تسلیحات کاملاً به ایالات متحده و کشورهای دست نشانده‌ی اروپایی آن وابسته است زیرا ظرفیت تولید داخلیش محدود است.
بر اساس یک برآورد، حدود ۵۰۰۰۰۰ شهرک‌نشین به جای خود بازگشته اند؛ بیشتر هم برنخواهند گشت. از ۷ اکتبر، دیگر خدمت اجباری یک شرایط سه ساله‌ی امن و ناخوشایند نیست: والدین نگران جان دختران و پسران خود هستند.
جنبش خفته‌ی نه به سربازی که پس از تهاجم اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۸۲ پدیدار شد، دوباره بیدار شده است. سربازان وظیفه از خدمت سر باز می‌زنند و زندان می‌روند. معافیت از خدمت برای یهودیان اولترا ارتدوکس در ۱ آوریل منقضی شد. آن‌ها اسرائیل را تهدید می‌کنند که بقای آن به مهاجرت یهودیان به آنجا وابسته است.

اگر نمایندگان یهودیان اولترا ارتدوکس از ائتلاف نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو خارج شوند، ممکن است دولت افراطی او سرنگون شود. تنش‌های داخلی در جامعه‌ی اسرائیل تشدید می‌شود که ناشی از فشارهای اجتماعی-اقتصادی و سرخوردگی از مدیریت جنگ توسط دولت است.
اقتصاد اسراییل به هم ریخته است. شِکِل در حال کاهش است. تعادل ۳.۶۰ شکل به ۱ دلار به اوج ۴.۰۱ شکل به ۱ دلار رسیده، و احتمال کاهش بیشتر هم هست. کسری بودجه و استقراض به شدت افزایش یافته است. مودیز در ۹ فوریه اعتبار اسرائیل را از A۱ به A۲ کاهش داد. صنعت گردشگری اسرائیل دچار بحران شده است. اکثر خطوط هوایی بزرگ دیگر به اسرائیل پرواز نمی‌کنند. پایگاه‌های تولیدی و کشاورزی اسرائیل کوچک است. اسرائیل دسترسی محدودی به منابع طبیعی و انرژی دارد. این امر به خطوط حیاتی زمینی به اردن و مصر بستگی دارد و نفت و گاز آذربایجان از ترکیه به حیفا می‌رسد. ایران با اسرائیل همان کاری را می کند که اسرائیل با تحریم های اقتصادی با آن کرد. اما برخلاف اسرائیل، ایران دارای ذخایر فراوان نفت و گاز، ۸۵ میلیون نفر باسواد و تحصیل‌کرده است که قصد فرار ندارند، و پایگاه‌های کشاورزی و تولیدی قدرتمندی هم دارد.
تهران به طور روشمند اقتصاد اسرائیل را خنثی می‌کند. بندر حیفا در لیست هدف حزب الله قرار دارد. اگر حیفا در کنار ایلات تعطیل شود، اسرائیل تنها خطوط حیاتی زمینی برای تامین غذا و انرژی خواهد داشت. فرودگاه بین‌المللی بن گوریون و سایر فرودگاه‌ها ممکن است در آینده هدف قرار گیرند.

دما را یک درجه بالا ببرید
حمله‌ی اخیر اسرائیل به نمایندگی دیپلماتیک ایران در دمشق، ظاهراً در پاسخ به حمله‌ی پهپاد عراقی به ایلات، منعکس‌کننده‌ی دلهره‌ها و ناامیدی‌های [۱۵] نتانیاهو است –که «تمام جهان در حال حمله به ما هستند».
به نظر می رسد راهبرد نتانیاهو ترغیب ایران به تشدید تنش‌ها باشد و این که به طور بالقوه آن‌ها را وادار کند که دارایی‌های نظامی آمریکا در منطقه را هدف قرار دهند و در نتیجه آمریکا را به جنگ غزه بکشاند. با این حال، مشخص نیست که تهران گازی به این طعمه خواهد زد یا نه.
با این که احتمالا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پاسخ خواهد داد، اما آن‌ها به دنبال پرهیز از افتادن در دام نتانیاهو هستند. در برابر، ایران ممکن است با هدف قرار دادن مکان‌های استراتژیکی مانند ایلات، حیفا و فرودگاه بن گوریون، محدودیت اقتصادی را بر اسرائیل بیش‌تر تحمیل کند.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می‌داند که اقتصاد اسرائیل نمی‌تواند درگیری طولانی مدت را تحمل کند. بنابراین، استراتژی آن‌ها ممکن است شامل یک تشدید تدریجی –عملاً قورباغه‌ی اسرائیلی را به آرامی جوشاندن– از طریق اقدامات هماهنگ شامل حزب‌الله، انصارالله و گروه‌های مختلف مستقر در سوریه و عراق باشد.
همانطور که هربرت استاین، اقتصاددان خاطرنشان کرده، «اگر چیزی نتواند برای همیشه ادامه یابد، متوقف خواهد شد.» با این که اسرائیل تا آستانه‌ی سقوط فاصله دارد، اقدامات منضبط و حساب شده‌ی سپاه به طور پیوسته تنش‌های منطقه‌ای را افزایش می‌دهد. اگر این موضوع کنترل نشود، می‌تواند به عواقب قابل توجهی برای جامعه‌ی اسرائیل و اقتصاد آن منجر شود –بدون این‌که متوجه شود، مثل قورباغه‌ای در حال جوش.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.