سرویس سیاست مشرق _ دکتر "مسعود پزشکیان" نماینده صریح و آذری مجلس شورای اسلامی برنده انتخابات دولت چهاردهم شد.

"رئیس‌جمهور پزشکیان" اکنون در ابتدای یک مسیر چهار ساله قرار گرفته است. مسیری که اگرچه قطعا افت و خیزهای فراوانی خواهد داشت و به "مرد کهن" نیاز دارد؛ اما پزشکیان باید این سرّ مدیریتی را همواره در نصب‌العین خودش قرار دهد که سعادت او نمره قبولی در فرجام این افت و خیزهاست.

مردم و رهبری از رئیس‌جمهور پزشکیان توقع معجزه ندارند اما این حق آنهاست که متوقع یک زندگی معمولیِ خوب باشند، شاهد تصمیمات خلق‌الساعه و تندروی نباشند و احساس کنند که دولت دارد با تمام وجودش کار می‌کند.

همین و دیگر هیچ!

یعنی رئیس‌جمهور پزشکیان همانقدر که در 4 سال پیش رو با کاری مشکل و طاقت‌فرسا مواجه است اما به دلیل روشن بودن راهکارها؛ امکان موفقیتش هم کم نیست اگر در سمت عقلانیت قرار داشته باشد و پرنسیپ و نمایه خود را خدمتگزاری به مردم قرار دهد.

*اگر قرار است دولت چهاردهم نرمال باشد/ پزشکیان و چپ‌های نجیب و نانجیب

هر رئیس‌جمهوری بر اساس خصائص فردی، سوابق کاری و جبهه سیاسی خود البته با چالش‌هایی نیز مواجه است. (همانطور که با فرصت‌ها)

چالش‌هایی نه در آینده بلکه چالش‌هایی که همراه با رئیس‌جمهور به ساختمان پاستور وارد می‌شوند!

به نظر می‌رسد اصلی‌ترین چالش پزشکیان در طول 4 سال آینده "انتخاب در دو راهی چپ‌های نجیب و چپ‌های نانجیب" باشد.

پزشکیان نامزد رسمی جبهه اصلاحات است. جبهه‌ای متشکل از احزاب اصیل و استخواندار جریان چپ و البته با حضور چند حزب تندرو و تحریمی.

کما اینکه در ایام انتخابات هم افراد مختلفی در ستادهای پزشکیان و در اطراف او حضور یافتند. برخی از آنها چپ‌های معتدل و نجیب و بعضا با کارنامه‌های خوب و برخی دیگر هم نه تنها سوابق خوبی ندارند بلکه به نظر می‌رسد به دولت پزشکیان نیز به چشم طمع می‌نگرند.

دقت شود که بایستی همه معقول باشیم و کسی نباید و نمی‌تواند انتظار داشته باشد که رئیس‌جمهور پزشکیان به این دلیل که رئیس‌جمهور شده؛ خط سیاسی خود را کنار بگذارد یا طی بیانیه‌ای رسمی از اصلاح‌طلبانی که می‌شناسد برائت بجوید!

لکن پزشکیان اگر می‌خواهد دولتی نرمال داشته باشد و بتواند اهداف خود و قول‌هایش به مردم را عملی نماید؛ راهش این است که یک خط فاصل درشت بین "چپ‌های نجیب و چپ‌های نانجیب" بگذارد.

منظور از چپ‌های نجیب افرادی هستند که در امتحان مشارکت بدون شرط و تهدید در انتخابات نمره قبولی گرفتند و صف خود را از تحریم‌طلبان جدا کردند. رجالی مثل علی طیب‌نیا، ‌ محمدباقر نوبخت، محمدجواد ظریف، علی عبدالعلی زاده و محمدجواد آذری‌جهرمی از جمله افرادی هستند که در اطراف پزشکیان حضور دارند و سوابق سیاسی و اجرایی‌شان هم به نحوی است که امکان بهره‌گیری از آنها در مقام مشورت و بالاتر از آن دور از ذهن نیست

چپ‌های نانجیب هم البته نیازی به بردن نامشان نیست و کاملا مشخص هستند.

همان‌ها در اردوگاه چپ که یا از پزشکیان حمایت نکردند و یا اگر هم حمایتی کردند اما با تأکید بر لزوم پیگیری اصلاحات ساختاری و کنایه زدن به ارکان حکومت بود.

رئیس‌جمهور پزشکیان حتما بایستی از گروه دوم بر حذر باشد. چه اینکه این جماعت به پزشکیان به مثابه پله می‌نگرند و هیچ اهمیتی هم برایشان ندارد که پزشکیان موفق بشود یا نشود!؟

لذاست که اگر پزشکیان در سخنان ایام تبلیغات ریاست‌جمهوری خود صادق بوده است، اگر اهل تدیّن است و اگر می‌خواهد رضای خدا و دعای مردم را داشته باشد و بتواند به مهامّ امور ریاست‌جمهوری رسیدگی کند؛ باید بداند که این جماعت دست‌اندازهای جدی در مسیر او ایجاد خواهند کرد.