سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. ۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

"اگر پزشکیان خوب نبود به بیگانه پناه می‌بریم"

پزشکیانِ وطندوست اسیر اجنبی‌پرست‌ها

محسن رنانی، از تئوریسین‌های جریان چپ به تازگی در یادداشتی پیرامون انتخابات با بیان اینکه مردم به پرستار نیاز دارند، نوشته است:‌ آنچه من احساس می‌کنم این‌ است که هیچ‌کدام از پنج نامزد دیگر نه توان و نه تمایلی برای برداشتن مسئولیت پرستاری ندارند. همه آنها دوباره دارند برای خودشان مأموریت‌های انقلابی تعریف می‌کنند و دوباره می‌خواهند سیرک معجزه راه بیندازند. نمی‌دانم، شاید هم اشتباه کنم، اما احساس می‌کنم در میان این شش نفر، پزشکیان، با آن که جراح است اما آمده است تا پرستار ایران باشد. شاید او بتواند بخشی از مسئولیت‌های پرستاری ایران را محقق کند. بی‌گمان قدرتش کافی نخواهد بود تا همه انتظارات ما را حتی در حد پرستاری از ایران هم محقق کند؛ اما تا جایی که می‌دانم آدم لوطیِ سالم و صادقی است و تلاشش را خواهد کرد.

به گزارش اعتمادآنلاین، او می‌افزاید: از او می‌خواهیم که اکنون با مردم پیمان ببندد که اگر نتوانست، صادقانه به آنان گزارش دهد و از آنان پوزش بخواهد. به روحانیان اعتماد کردیم، به عهد خود وفا نکردند. انقلابیان دو آتشه را آزمودیم، مردم را به خاک سیاه نشاندند. بیایید این‌بار یک پزشک لوطیِ صادق و معمولی را بیازماییم؛ که اگر این‌بار هم جواب نداد، پس آنگاه شاید مجبور شویم به بیگانگان پناه ببریم![1]

*از این گزاره که "اگر نشد به بیگانه پناه می‌بریم" باید پی برد که چه کسانی حامی آقای پزشکیان هستند!

البته بر اساس آنچه از مواضع دکتر پزشکیان می‌دانیم؛ پر واضح است که ایشان هرگز با چنین مواضعی موافقت ندارد لکن سؤال اینجاست که امثال رنانی چه چیزی را در ستاد پزشکیان و دولت احتمالی او استشمام کرده‌اند که به خود اجازه می‌دهند اینگونه پای اجنبی را در پساپزشکیان وسط بکشند.

در ردّ اجنبی‌پرستی رنانی باید اشاره کرد که اولا هیچیک از دولت‌های گذشته در حدی سیاه نبوده‌اند که فردی بخواهد دست به دامان بیگانه شود!

ثانیا سیاست‌ورزی عقلانی جای ناامیدی نیست و در یک حکومت عقلانی و فلسفه‌محور مثل نظام جمهوری اسلامی ایران همیشه می‌توان به فعالیت سیاسی معقول و منجر به تغییر؛ امید داشت. کما اینکه در همه دولت‌های پیشین تغییراتی را شاهد بوده‌ایم.

ثالثا همواره و در هر انتخاباتی چهره‌های جدید با گفتمان‌های نو وجود دارند و این ایراد از ذهن بسته و دگماتیزه امثال رنانی است که سیاست و انتخابات را منحصر در دولت‌های خاتمی و روحانی یا احمدی‌نژاد و رئیسی می‌دانند.

چه اینکه در همین انتخابات پیش رو نیز چهره‌ای جدید با گفتمان جدیدی حضور دارد که اتفاقا از اقبال خوبی نیز برخوردار شده است.

اجنبی‌پرستی خطرناک‌ترین صدای ممکن در عرصه سیاست و اجتماعیات یک کشور است که همه باید به مخالفت با آن برخیزند.

***

ایران را فدیه سرخوردگی سیاسی خودتان نکنید!

کانال تلگرامی امتداد گزارش داد: محمدرضا خاتمی، از فعالان اصلاح‌طلب و کسی که در انتخابات 96 گفته بود: "ما -اصلاح‌طلبان- تضمین روحانی هستیم" اخیراً طی سخنانی در جمع حامیان پزشکیان گفته است:

"ما رای می‌دهیم، نه برای خوشامد کسی و مشروعیت بخشی. ما برای ایران رای می‌دهیم"!

*همه باید بدانند که این صحبت‌ها و به عبارتی این اعترافات خاتمی، فرجام سرخوردگی چپ‌های تحریمی از "تحریم انتخابات" است.

فرجام مشتی عنصر سیاسی کینه‌توز و البته معارض خِرد که چند انتخابات را تحریم کردند و اکنون به دلیل مشاهده استقرار نظام، بی‌نتیجه بودن مانور بر سر مشارکت پایین و البته خوف از برخورد امنیتی نظام با عناصر ضد امنیتیِ دشمن دموکراسی؛ سرخورده و بیدستاورد و شرمسار، دوباره پا به انتخابات گذاشته‌اند.

دقت شود که حضور انتخاباتی چپ‌های تحریمی به سبب تأیید صلاحیت پزشکیان یک بهانه بی‌اهمیت است زیرا چپ‌های تحریمی در انتخابات قبلی هم کسی مثل همتی را داشتند که هزار بار اصلاح‌طلب‌تر از پزشکیان و اجرایی‌تر از او بود.

اما از آنجا که چپ‌های تحریمی آن روزها در نشئه خیابان و تحریم انتخابات بودند؛ فکرش را نمی‌کردند نظام بتواند به راحتی از توطئه آنها عبور کند. لذاست که امروز دچار سرخوردگی شده‌اند و قصد دارند این سرخوردگی را پشت عبارت‌ها و جملات عجیب پنهان‌سازی کنند.

اینک هم باید استدلال‌های سال 1400 و سایر انتخابات‌های تحریم شده را به آقای خاتمی یادآوری کرد! از جمله اینکه مبنای مشروعیت نظام صرفا "رعایت قانون" است نه هیچ چیز دیگری!

و پیرمردهای تحریمی و بی‌تأثیر سیاسی که کارنامه‌ای جز تباه کردن معیشت مردم و امنیت آنها ندارند هم نباید حضور از سر سرخوردگی و اجبار خود را به نام مردم یا ایران فاکتور کنند!

***

اگر به بهترین "کارنامه و برنامه اقتصادی" رأی ندهیم!

انتخاب گزارش داد: حامی ستادی یکی از نامزدهای انتخابات گفته است:

"آمدن ... ممکن است نتواند شرایط را به سمت صد ببرد، اما توازن را به سمت دسترسی بیشتر به اینترنت، آزادی بیشتر برای جوانان و عدم دخالت در حریم خصوصی مردم ببرد"!

*همین نکته ساده می‌تواند رهزن عده کثیری از مردم، جوانان و رأی‌اولی‌ها شود!

نکته‌ی ساده‌ای که صرفا بخاطر کج‌فهمی یا منافع یک سمپات انتخاباتی که دوست دارد نامزد خودش بر اریکه قدرت جلوس کند؛ ناجوانمردانه به خورد جوانان، مردم و خاصّه رأی‌اولی‌های طفل معصوم داده می‌شود.

بله!

کسانی از مردم و جوانان دغدغه اینترنت و آزادی بیشتر و گشت ارشاد و غیره دارند.

در تمام این مقولات شکّی نیست اما آیا این دغدغه‌مندان عزیز منافع بزرگتر و مهمتری ندارند؟

برای یک نوجوان رأی‌اولی؛ داشتن پول اینترنت مهمتر است یا خود اینترنت؟

یک جوان عزیز ما که احیانا با گشت ارشاد مخالف است آیا با ازدیاد افاغنه غیر مجاز مخالف‌تر نیست؟

و اینکه دغدغه مردم برای معیشت و مسکن مهمتر است یا برای آزادی؟!

مجددا تأکید می‌شود که هر دغدغه‌ای برای هر شهروندی مهم است اما باید دید "حکم عقل" چیست و باید تأمل کرد که رئیس‌جمهور را با کدام اولویت انتخاب کنیم؟

پر واضح آنکه در شرایط فعلی حتما بایستی همه دغدغه‌ها را به یکسو نهاد و با "اولویت اقتصادی" به رئیس‌جمهوری رأی داد که دارای کارآمدی و کارنامه باشد.

دقت شود که ما معتقدیم در سمت مقابل دغدغه‌های مطروحه در بالا که مقولاتی مثل میزان تقیّد نامزدها به شرعیّات، میزان مبارزه با فساد و دفاع از گفتمان انقلاب وجود دارد نیز بایستی تمام این دغدغه‌ها را در چارچوب "اولویت اقتصادی" دید.

یعنی مسئله اولویت اقتصادی به قدری مهم است که تمام دغدغه‌های بالا در دو روی سکه دغدغه‌مندی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

لذا بر رأی‌دهندگان عزیز است که برای رأی خوب خود حتما دغدغه‌های دیگر را کنار گذاشته و صرفا بر اساس اولویت اقتصادی و با عنایت کارنامه، کارآمدی و برنامه نامزدها رأی بدهند.

***

1_ https://www.etemadonline.com/tiny/news-664489