به گزارش مشرق، سیدهادی سیدافقهی کارشناس مسائل منطقه طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:
یکی از مسائل جدی و مورد بحث درخصوص پاسخ ایران به تعدی و جنایت اخیر رژیمصهیونیستی که منجر به شهادت اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس در تهران شد، نوع پاسخگویی جمهوری اسلامی و نحوه مواجهه جبهه مقاومت با رژیم موقت صهیونیستی است. این اقدام اسرائیل، هم در ایران و هم در سطح منطقه تبعات سنگینی برای رژیمصهیونیستی دارد. در سطح منطقه قطعا بعد از این ترور، ضربه کمرشکنی به پیکره رژیمصهیونیستی وارد خواهد آمد و همانگونه که در وعده صادق معادلات تغییر کرد، پس از ضربشست به اسرائیل، قطعا معادلات منطقه به نفع ایران و محور مقاومت تغییر خواهد کرد.
در این بین، نظر غالب و پیشفرض آن است که باید حمله و پاسخ به شکل جمعی و هماهنگشده از سوی گروههای محور مقاومت انجام شود. از سوی دیگر، محدودیتهای پاسخ اسرائیل، این فرضیه را مطرح کردهاست که صهیونیستها از آمریکا کمک بگیرند و وضعیت را به نفع خود تغییر دهند. لذا درکل، موضوع مورد بحث، فراگیربودن و هماهنگی پاسخ به صهیونیستها از سوی جبهه مقاومت است.
از قرائن و شواهد پیداست که حزبالله لبنان، انصارالله یمن و حشد الشعبی این بار بهصورت یکپارچه وارد عمل میشوند و تمام ارکان محور مقاومت یک ضربه واحد بر رژیمصهیونیستی مانند صاعقه وارد خواهند کرد.
افزون بر این، تحلیلها به سمتی میرود که در آن باید ضربه اصلی را ایران وارد کند و در کنار آن سایر گروههای مقاومت، حمله و هجمه خود علیه دولت صهیونیستی را انجام دهند.
علت این کار هم دراختیارداشتن تسلیحات پیشرفتهتر و قویتر ایران است. طبیعتا موشکها و تسلیحات پهپادی حزبالله و سایر گروههای محور مقاومت به اندازه ایران نیست؛ ضمن اینکه این موضوع از باب مقایسه توان نظامی بیان میشود و بههیچ عنوان نباید نادیدهگرفتن تلاشها و اقدامات شایسته و شجاعانه جبهه مقاومت تلقی شود. حزبالله، یمن، حشدالشعبی و گروههای فلسطینی هریک سهم ارزندهای را در مقاومت ایفا و به این محور شهدای زیادی تقدیم کردهاند. در مقابل، برخی با نگرانی میگویند چنانچه حمله همهجانبه به اسرائیل آغاز شود و از چند نقطه، مناطق اراضی اشغالی به هدف ایران و مقاومت تبدیل شوند، احتمال دارد جامعه جهانی با مظلومنمایی اسرائیلیها فضا را به سمتی ببرد که غرب و آمریکا به حمایت از تلآویو وارد جنگ شوند. در پاسخ به این شبهه باید گفت در این مدت کدام خط قرمز و ملاحظه نظامی بوده که اسرائیل آن را مراعات کرده و براساس آن، جامعه جهانی نگران حملههای محور مقاومت شده؟ وقتی رژیمصهیونیستی بهخودش اجازه میدهد که مهمان ایران، بهعنوان کشور رسمی سازمان ملل را در خاک کشورمان ترور کند، چرا نباید با او برخورد شود؟
این در حالی است که هرگونه اغماض و مماشات نسبت به جنایات رژیم صهونیستی تهدیدی امنیتی علیه ایران قلمداد میشود و این پیغام را به طرف اسرائیلی میدهد که گستره کیفی و کمی تجاوزات بینالمللی خود را افزایش دهد؛ و ایبسا سکوت و عدمپاسخ درخور به تلآویو بستری شود تا صهیونیستها در آینده علیه مراکز حساس ما مثل تأسیسات هستهای و شخصیتهای برجسته ایرانی دست به اقداماتی بزنند.