سرویس سیاست مشرق - در آستانه معرفی کابینه چهاردهم به مجلس شورای اسلامی جهت کسب رای اعتماد، رادیکال های جریان اصلاح طلب تلاش های رسانه ای – سیاسی سنگینی را برای سهم خواهی از یک سو و نیز تولید فشار برای گسیل کردن نیروهای رادیکال به دولت از جانب دیگر در دستورکار خود قرار داده اند.

در این زمینه بررسی ها نشان می دهد که رادیکال های جریان اصلاحات در این مسیر چند هدف را همزمان مورد تاکید قرار داده اند:

الف- تلاش برای جهت بخشی سیاسی به وفاق:

رسانه های اصلاح طلب در این زمینه تلاش می کنند که موضوع تفاوت دولت ائتلافی و دولت وفاق را برجسته ساخته و تاکید کنند که وفاق به معنای حضور همه گرایش هاست. در حقیقت در نظام معنایی و اندیشگی اصلاح طلبان رادیکال، وفاق به معنای دست دوستی با جریان اعتراضی و تحولخواهان برساختاری می باشد که در دستگاه محاسباتی این رادیکال ها باید به آن ها میدان داد.

در این رابطه در شرایطی که مسعود پزشکیان خود را اصلاح طلب اصولگرا تعریف کرده و در هنگامه تبلیغات انتخاباتی نیز از تمامی گزاره ها و مطالبات متعلق به اصلاح طلبان ساختاری و تحولخواه اجتناب کرد، رادیکال های اصلاح طلب می کوشند با قلب واقعیت ریاست جمهوری پزشکیان را محصول اراده طیف خود تعریف کرده و در این رابطه اقدام به مطالبه سازی نمایند.

این گروه تندرو همچنین وفاق را به معنای دست اتحاد با قائلان به اصلاحات ساختاری و تحولخواهان معنادهی کرده و از جانب دیگر، بدون توجه به بدنه رای پزشیکان که عمدتا از بخش مذهبی و طبقه محروم جامعه بوده می کوشند تا کمپین های سیاسی را وارد قدرت نموده و اراده معطوف به قدرت و نه خدمت را استیلا بخشند.

ب- تلاش برای سهم خواهی:

در شرایطی که بسیاری از چهره های مطرح جریان اصلاحات همچون بهزاد نبوی نسبت به سهم خواهی های اصلاح طلبان از مسعود پزشکیان انتقاد کرده اند اما رادیکال های جریان اصلاحات ضمن ادامه این سهم خواهی از دیگر سو نعل وارونه زده مدعی سهم خواهی رقبای خود از دولت جدید شده اند.

رادیکال های اصلاح طلب با به حاشیه راندن اظهارات رئیس جمهور جدید برای بهره گیری از همه ظرفیت های کشور و معتقد به اصول نظام و انقلاب و مبتنی بر شاخص های پاکدستی و ...دیدگاه پزشکیان برای استفاده از برخی چهره های اصولگرا را سهم خواهی تعریف کرده و بدون اشاره به نظر شخص خود رئیس جمهور در این زمینه، اقدام به فضاسازی می نمایند.

تلاش های فریبکارانه و تخریبی رادیکال های اصلاح طلب اما بگونه ای بوده که حتی برخی از اصلاح طلبان نیز نسبت به این تلاش ها واکنش نشان داده اند.

احمد شیرزاد طی یادداشتی در روزنامه آرمان ملی با اشاره به اینکه قانونی نیست که بگوییم پزشکیان نباید از نیروهای اصولگرا استفاده کند، گفته بود، طبیعتا ممکن است برخی اعتراض کنند که باید نیروهای خود را از مجموعه اصلاح‌طلبان انتخاب کنید اما اینگونه نیست و رایی هم به آقای پزشکیان داده شد لزوما همه رای اصلاح‌طلبی نبود و رای عمومی جامعه بود و چه بسا از بین افراد اصولگرایی که آنها هم به آقای پزشکیان رای دادند.

از دیگر سو همچنین باید اشاره به استوری معنادار فرزند رئیس جمهور داشت که تصریح کرده بود، از سهم خواهی ها خواهم نوشت.

ج- تلاش برای به چالش کشیدن استعلام های دولتمردان:

بررسی ها نشان می دهد در شرایطی که بکارگیری نیروها در هر سطحی نیازمند استعلامات از دستگاه های ذیربط می باشد، اما اصلاح طلبان در یک اقدام هماهنگ و در راستای فشار به دولت و نهادهای مسئول اقدام به چالش کشیدن اصل استعلام ها هستند.

طرح مباحثی از سوی برخی چهره ها همچون محمدجواد روح که می نویسد، نهادهای محل استعلام، بیش از هرچیز باید سوژه استیضاح باشند و یا بیان مطالبی از سوی برخی چهره ها همچون حسین نورانی نژاد سخنگوی حزب اتحاد ملت، علی باقری رییس دفتر سیاسی توسعه ملی در کنار رسانه های جریان اصلاح طلب نشان می دهد که رادیکال های جریان اصلاح طلب نسبت به انتخاب های رئیس جمهور مساله داشته و می کوشند تا علاوه بر تولید فشار به پزشکیان برای پذیرش افراد مورد نظر آنان از سوی دیگر نهادهای استعلامی را با چالش مواجه سازند.

در این میان اما با توجه به مطالب گفته شده می‌توان گفت:

- تندروهای جریان اصلاحات در خصوص دولت پزشکیان می کوشند تا ضمن تعریف خود به عنوان عامل پیروزی وی، سهم خواهی خود را وجهی طبیعی ببخشند. این در حالی است که:

- پزشکیان اولا، میثاق نامه اصلاح طلبان را امضاء نکرده بود

- رای وی متعلق به شخص خود او و از بدنه محرومین و نیروهای مذهبی بود

- پایگاه رای اصلاح طلبان چندان عاملیتی در پیروزی وی نداشتند

-گروه فشار اصلاح طلبان از همان روز تایید صلاحیت پزشکیان و با توییت آذر منصوری که نوشته بود این تایید صلاحیت نشان از درستی راهبرد تحریم انتخابات در مجلس شورای اسلامی است، نشان دادند که دچار بحران تحلیل و تخمین می باشند. بطوری که از شانسی که حاکمیت به اصلاح طلبان برای بازگشت به بطن و متن مردم و چارچوب نظام داشته، دچار سوء تفاهم شده و همچنان در پوزیشین مبارزه با نظام می باشند.

- هسته سخت تندروهای اصلاح طلب به جای اصلاح دیدگاه های خود در حال فشار به رئیس جمهور بوده و نشان می دهند می کوشند تا در راستای استحاله آن قدم بر می دارند.

- استقامت پزشکیان در برابر فشار سهم خواهان و رادیکال های اصلاح طلب و نوع واکنش اصلاح طلبان نشان می دهد که بزرگترین آسیب دولت وفاق ملی اصلاح طلبان رادیکالی هستند که حقیقت عرصه و صحنه را درک نکرده اند.