به گزارش مشرق، پس از سفر «دیمیتری کولبا» وزیر خارجه اوکراین به لهستان و مطرح کردن اظهاراتی مناقشه برانگیز درباره تاریخچه لهستانی‌ها و اوکراینی‌ها، «دونالد تاسک» نخست وزیر لهستان وعده داد که اگر کی‌یف به درخواست‌های ورشو درباره رسیدگی به مساله قتل عام لهستانی‌ها توسط ملی گرایان اوکراینی در خلال جنگ دوم جهانی رسیدگی نکند، جلوی درخواست کی‌یف را در پیوستن به اتحادیه اروپا می‌گیرد.

به نقل از شبکه خبری راشاتودی، نخست وزیر لهستان افزود: «اوکراینی‌ها، با تمام احترام و حمایتی که از آنها در مواجهه با روسیه داریم، باید بدانند که پیوستن به اتحادیه اروپا به منزله پیوستن به یک فرهنگ سیاسی و تاریخی است. بنابراین، تا زمانی که اوکراین به این استانداردها احترام نگذارد، عضوی از خانواده اروپایی نخواهد شد.»

تاسک اظهارات کولبا را محکوم و ارزیابی خود از اظهارات بحث برانگیز وزیر خارجه اوکراین را «بی‌تردید منفی» توصیف کرد.

وی همچنین تاکید کرد: «اوکراین به هر شکلی باید انتظارات لهستان را برآورده کند.»

دیپلمات ارشد اوکراینی با اظهارات نادرست خود در روز چهارشنبه هنگام سخنرانی در شهر «اولشتین» در شمال لهستان باعث ایجاد نارضایتی و خشم لهستانی‌ها و مقام‌های این کشور شد. این دیپلمات ضمن وعده عدم مخالفت با نبش قبر برای کمک به درک قتل عام ولین، از ۲ ملت خواست که «تاریخ را به تاریخ‌نگاران بسپارند» و «بدی‌هایی را که لهستانی‌ها به اوکراینی‌ها و اوکراینی‌ها به لهستانی‌ها روا داشتند» فراموش کنند.

حداقل ۶۰ هزار لهستانی قومی بین سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۴۴ در مناطق تاریخی «وولینیا» و «گالیشیای شرقی» که در حال حاضر به اوکراین تعلق دارند، توسط شبه‌نظامیان شورشی اوکراینی (UPA) و سازمان ملی‌گرایان اوکراین (OUN) کشته شدند.

برخی از مورخان تخمین می‌زنند که تلفات حتی بیشتر است و نشان می‌دهد که این کشتار تا ۱۲۰ هزار قربانی داشته است. در حالی که ورشو این کشتار را به عنوان نسل کشی لهستانی‌ها به رسمیت می‌شناسد، اوکراین مدرن از عاملان آن به عنوان «مبارزان آزادی» و «قهرمانان ملی» تجلیل می‌کند.

وزیر خارجه اوکراین همچنین در جریان دیدار با مقام‌های لهستانی به «عملیات ویستولا» در سال ۱۹۴۷، جابجایی اجباری اوکراینی‌ها از جنوب شرقی لهستان به غرب این کشور اشاره کرد. هدف از این اقدام بحث برانگیز، تخریب پایگاه‌های محلی شبه‌نظامیان شورشی اوکراینی بود، زیرا این جابجایی، آنها را از حمایت مردم محلی محروم کرد. در جریان این عملیات حدود ۱۴۰ هزار نفر تبعید و در غرب کشور پراکنده شدند.

وزیر امور خارجه اوکراین همچنین گفت که کی‌یف یکسری درخواست ویژه از مقامات لهستانی دارد، مانند احترام به «یادبود اوکراینی‌ها» که به زور از سرزمین‌های اوکراین اخراج شده‌اند. این اظهارات با استقبال بسیار ضعیفی در لهستان مواجه شد، زیرا برخی آن را به عنوان اشاره‌ای به خواسته‌های بالقوه سرزمینی می‌دانند.

وزارت خارجه اوکراین در واکنش به این گفته‌ها، اعلام ‌کرد که کولبا هرگز چنین قصدی نداشته و صرفا منطقه‌ای را که «جامعه فشرده اوکراینی» قبل از اخراج در آن زندگی می‌کرد، به‌عنوان «سرزمین اوکراین» توصیف کرد.