سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات منجر به کم شدن شکاف‌های سیاسی درون آنها نشد و حتی در مواردی این شکاف‌ها را دوبرابر کرد. دعوای اصلاح‌طلبان تنها به سهم‌خواهی برای حضور در قدرت و خالص‌سازی از جانب برخی از آنها محدود نمانده و به نظر می‌رسد یکی از دشواری‌های اصلی دولت دست و پنجه نرم کردن با اصلاح‌طلبان رادیکالی است که درک آنها از صحنه سیاسی همچنان در وقایع ۲۰ سال گذشته محدود مانده است. در سمت مقابل اما بخشی از اصلاح‌طلبان که درک واقع‌بینانه‌تری از فضای سیاسی در ایران دارند، مواضع این طیف را نقد کردند. دولت مسعود پزشکیان فرصت خوبی برای اصلاح‌طلبان فراهم کرده تا چهره سیاسی خود را در میان مردم ترمیم کند، فرصتی که اگر در دام دعواهای سیاسی درون‌اصلاح‌طلبی بیفتد، تقریبا از دست خواهد رفت.

رادیکال‌ها در تلاش هستند با ایجاد بحران‌های روزانه برای دولت مسیر حرکت آن را کند کنند، یکی از ابزارهای این جریان برای چنین اقدامی بهانه‌جویی‌های پی‌درپی درباره مسائل دست چندمی چون فیلترینگ و حجاب است، روزنامه سازندگی در شماره امروز خود نوشته است:

رفع فیلتر در انتخابات تبدیل به یکی از مطالبات شد و پزشکیان هم با انتشار توئیتی وعده داد: «اینترنت را باید آزاد کنیم. من اگر انتخاب شوم، جلوی فیلترینگ خواهم ایستاد و کسب‌وکارهای تعطیل شده را بازیابی خواهم کرد» و حتی یک‌ مناظره به این ‌موضوع اختصاص پیدا کرد. بعد از انتخابات این بحث ادامه پیدا کرد و کارزار «مطالبه رفع فیلترینگ فوری اینترنت از دولت دکتر پزشکیان» کلید خورد (مرداد ۱۴۰۳). در مقابل، آبان ۱۴۰۳ «تجمعی کوچک در مقابل مرکز ملی فضای مجازی در اعتراض به تلاش دولت جهت رفع فیلترینگ برگزار شد. این افراد که تعداد آنها طبق تصاویری که منتشر شده حدوداً ۵۰ نفر است با در دست داشتن بنرهایی خواستار جلوگیری از طرح حذف فیلترینگ شدند.

این روزنامه نزدیک به حزب کارگزاران در ادامه نوشته است:

بدون‌شک دولت به خاطر وعده‌ای که داده، موظف به پیگیری است اما رفع محدودیت پهنای باند، بالا بردن سرعت اینترنت و مقابله با گرانی آن و درآمدهای هنگفت رانت‌خواران مهم‌تر از فیلترینگ است.

روزنامه آرمان ملی هم شرط وفاق را حجاب و اینترنت خوانده و می‌نویسد:

اتفاقا مساله اصلی اینجا است که باید بتوان همراه با تحولات و تغییرات در جامعه بود اما از آن تاثیرات مثبت و موثر گرفت و در راستای فرهنگ حاکم بر کشور آن ایرانیزه کرده و به جامعه ارائه داد. به طور مشخص امروز وب و اینترنت، فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی با توسعه‌یافتگی بالا تاثیرات مهمی در جامعه ایرانی و سبک زندگی جامعه داشته‌اند و به عبارت دیگر می‌توان گفت که امروز قاطبه جامعه با فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی مواجهند و از آنها مطابق دلخواه خود استفاده می‌کنند. حال مساله اینجا است که در قبال برخی مسائل در جامعه مثل شبکه‌های اجتماعی چگونه برخوردی داشته باشیم. اینکه در مقابل آنها ایستادگی کرده و دیوار بکشیم یا اینکه با دید باز و رویکرد هوشمند آن را پذیرفته و در قبال نحوه و چگونگی استفاده از آن تصمیم‌گیری کنیم. رویکرد دولت چهاردهم مسعود پزشکیان بر پایه وفاق ملی بر همین بستر بنا نهاد شده که به جای ایستادگی و فیلترینگ از این ظرفیت به نحو احسن استفاده شود.

بیان این مطالب نشان می‌دهد که پروژه ثابت و مستمر جریان اصلاحات در برابر دولت، تلاش برای تامین مطالبات جریانی خود و فرعی و اصلی کردن اولویت های خود می‌باشد. اصلاح‌طلبان در این رابطه و در چارچوب کسب نمایندگی از لایه هایی از جامعه اعتراضی تلاش می کنند که توان دولت را صرف سرویس‌دهی به مطالبات صرف خود نمایند.

از سوی دیگر نکته قابل تامل اینکه رادیکال‌های اصلاحات در حال اولتیماتوم به دولت چهاردهم مبنی بر داشتن فرصت ۶ ماه به دولت پزشکیان هستند که در صورت عدم اقبال در حوزه فیلترینگ و حجاب، امیدواری جامعه نسبت به دولت چهاردهم کاهش خواهد یافت. به تعبیری رادیکال‌های چپ‌گرا در حال بیان ان هشدار به دولت هستند که در صورت عدم اقبال عملی طی ۶ ماه آینده در خصوص فیلترینگ و حجاب، ماه عسل آنان با دولت پایان خواهد یافت.

رادیکال‌های اصلاح‌طلب همچنین در این توهم به سر می‌برند که رگ حمایت جامعه از دولت پزشکیان صرفا در اختیار و دست آنان است، ادامه توهمی که فکر می‌کنند آنان پزشکیان را به مقام ریاست جمهوری رسانده‌اند.