کاملا رایج است که دو پسرعمو یا دخترخاله از کنار هم عبور کنند و همدیگر را نشناسند. زن و شوهر و فرزند هم نهایتا در یک آخر هفتها ی ممکن است با هم به ماهی گیری بروند، یا مادر با پسرش درباره وقایع مدرسه حرفهایی بزند، اما جمعی به نام خانواده گرد هم در خانه جمع نمیشوند. وعده های غذایی که همه از بیرون تهیه میشود و برنامه جمعی شام و نهار و صبحانه در خانه بی معنی است.

به گزارش مشرق، کشور ژاپن و زندگی مردمان آن دیار همیشه برای ایرانی‌ها جذاب بوده است؛ چه آن روزها که سفر به ژاپن برای کار در صدر برنامه‌های خیلی از جوانان ایرانی قرار داشت و چه آن زمان که شعار برخی سیاستمداران ایرانی تبدیل کشور ساخت یک ژاپن اسلامی بود. هرچند این هر دو تب فروکش کرده است اما هنوز زندگی این مردم سرزمین شرقی که بدجور دل در گرو فرهنگ غرب دارند، رازی است که شنیدن چند و چونش برای ایرانی ها شیرین است.

 متن زیر گفتگوی مجله «سوره اندیشه» است با حسن حسینی که از سال ۱۳۶۸ برای کار به ژاپن رفته است و مدت ۱۴ سال را در آن‌جا زندگی کرده است. شش سال هم تجربه زندگی در استرالیا دارد و به کشورهای زیاد دیگری نیز سفر کرده است و اکثر کشورهایی راکه ما نامشان را می‌شنویم، دیده است. جزئیات ریزی که آقای حسینی در این گفتگو درباره زندگی روزمره مردم ژاپن بیان می‌کند اگرچه خیلی خلاصه و گذراست اما بسیار قابل تامل است؛ مخصوصا که این روزها چندین سریال کره‌ای پشت سر هم پخش شده‌اند زندگی تاریخی متفاوتی از اهالی شرق آسیا را نمایش می‌دهند.

بخشی از این گفتگو هم به مراسم ماه محرم در این کشور اختصاص دارد که خواندن آن در آستانه ماه محرم و ایام مسلمیه خالی از لطف نیست. علی ای حال خواندن برخی شاخصه‌های سبک زندگی مردمی که از سنت‌های عجیب و غریب شرقی به زندگی تکنولوژی زده غربی رسیده‌اند حتما جالب و عبرت‌انگیز خواهد بود:

برای اینکه درکی از زندگی مردم ژاپن داشته باشیم، قبل از هر تحلیلی خوب است تصویری از زندگی معمول و روزانه یک ژاپنی داشته باشیم. شما ـ که سالها با ژاپنیها زندگی کرده‌اید ـ قصه یک روز ژاپنی را برایمان بفرمایید؟

ژاپنیها هم مثل هرجای دیگری تیپها و طبقات مختلفی هستند که زندگی هر دسته تفاوتهای جدی با دیگری دارد. اما اگر بخواهیم به فضای عمومی مردم معمولی اشاره کنیم میشود گفت که یک ژاپنی صبح که از خواب بلند میشود دوش میگیرد، بعد یک چای سبز میخورد، صبحانه خوردن در خانه به هیچ وجه رایج نیست. در طول مسیر یک صبحانه آماده همراه قهوه میخرند و میخورند. این صبحانه آماده غذایی حاضری است با محتویات برنج و گوشت یا تخم مرغ و… یعنی خوردن این صبحانه در وسایل نقلیه عمومی کاری رایج است. یک ژاپنی باید قبل از ساعت هشت کارت ورود به محل کار را بزند و تأخیرهای اندک عواقب سنگینی دارد. برخی هم البته صبح به همان چای سبز اکتفا میکنند. در محل کار، ساعت ده یک ربع فرصت استراحت و خوردن چای بیسکویت دارند و افرادی که صبحانه نخورده‌اند از این فرصت برای رفع گرسنگی بیشتر استفاده میکنند.

ساعت دوازده تا یک نیز فرصت نهار خوردن است. غذای ظهر هم غذایی آماده حاوی برنج و گوشت و سالاد است که توسط شرکت‌های تهیه غذا آماده میشود. شصت درصد هزینه‌ی نهار را شرکت میدهد و چهل درصد بر عهده کارگر یا کارمند است. ساعت سه هم مجددا یک استراحت یک ربعی داده میشود و تا ساعت پنج کار ادامه دارد. بعد از آن امکان اضافه‌کاری تا ساعت هفت وجود دارد. پس از پایان کار به خانه میآیند و استحمامی میکنند، قهوه یا چای میخورند و معمولا به قمارخانه ها میروند. قمار تفریح رایج ژاپنی‌هاست که معمولا اوقات شب را با آن می‌گذرانند.

بعد از قمار هم که معمولا نتیجه اش باخت است، با خوردن غذایی مشابه همان غذای آماده‌ی ظهر، وعده شام به سرانجام می‌رسد و بعد دراز کشیدن روی تخت و دیدن برنامه‌های تلویزیون که نقش لالایی را دارد و بعد هم خواب. و فردا باز…

زنها چه برنامه‌ای دارند؟

آنچه گفتیم از نظر سطح رفاه ممکن است تفاوت‌هایی بین افراد مختلف داشته باشد، اما از نظر زن و مرد بودن تفاوت چندانی ندارد. همه‌ی روز را کار می‌کنند و شب را مشغول تفریحی از جنس قمار هستند. زنان ممکن است کلاس رقص بروند یا در «بار» هم راه دوستان خود جمع بشوند و ضمن نوشیدن شراب با هم حرف بزنند و درد دل کنند و شعر بخوانند و… البته مردها هم همین برنامه ها را دارند. افرادی دور هم جمع می‌شوند با خوردن شراب و سخن گفتن اوقات می‌گذرانند. قمار حتی کودکان و نوجوانان را هم مبتلا کرده است. بعضی آنقدر معتاد قمارند که فرصت یک‌ساعت نهار را هم به قمارخانه می‌روند. دولت هم در گسترش این قمارخانه ها همکاری می‌کند. در هر محل تعداد زیادی قمارخانه به چشم می‌خورد.

قمار خانه ای در ژاپن

با این توصیف شرایط داخل خانه و برنامه‌های خانوادگی چه شکلی دارد؟

خانواده مردم ژاپن همان هم پاتوقی‌هایشان هستند. کاملا رایج است که دو پسرعمو یا دخترخاله از کنار هم عبور کنند و همدیگر را نشناسند. زن و شوهر و فرزند هم نهایتا در یک آخر هفته‌ای ممکن است با هم به ماهی‌گیری بروند، یا مادر با پسرش درباره وقایع مدرسه حرف‌هایی بزند، اما جمعی به نام خانواده گرد هم در خانه جمع نمی‌شوند. وعده های غذایی که همه از بیرون تهیه می‌شود و برنامه جمعی شام و نهار و صبحانه در خانه بی معنی است.

در یک خانه ژاپنی اساسا پخت وپزی وجود ندارد، یک آشپزخانه بسیار کوچک برای آماده کردن چای و قهوه و بس. خانه عملا محلی برای خوابیدن است و نه هیچ کار دیگر. برای همین وقتی فرد متاهل میشود و خانه ای بزرگ انتخاب میکند مجموع مساحت خانه اش بیش از سی متر نمیشود. اگر مجرد باشد که معمولا تا سن بالای سی سال چنین است، خانه بین شش متر تا حدود پانزده متر است. بسیار رایج است که مرد یا زن یک هفته یا کم تر و بیشتر به تنهایی به تفریح و مسافرت برود. به هر حال میشود گفت یک زن و مرد با یکی دو بچه که در یک خوابگاه سیمتری شب را میگذرانند نامش خانواده است.

بچه‌ها چه سرگرمی‌هایی دارند و از چه سنی مشغول کار می‌شوند؟

بچه ها هم سرگرمی های رایج دیگر کشورها مثل بازیهای کامپیوتری و وقت گذراندن با دوست و رفیق را علاوه بر قمار که همه گیر است دارند. نکته مهم راجع به کودکان و نوجوانان این است که تقریبا پدر و مادر ارتباط خاصی با کودک ندارند و مدرسه متولی اداره کودک است. حتی اگر کودک بیمار شود پزشک با حمایت بیمه به او رسیدگی می‌کند و نقشی برای پدر مادر باقی نمانده است.

نکته دیگر این است که نوجوان ژاپنی از دوران راهنمایی، باید خودش پول توجیبی خودش را در بیاورد و برای همین نوجوانان به کارهایی در حد روزی دو ساعت مشغول میشوند و تقریبا از سن هجده سالگی مشغول کار تمام وقت میشوند.

راجع به سن ازدواج و مراسم ازدواج؟

اشاره کردم که سن ازدواج بالای سی سال است. مراسم ازدواج هم عمومیت ندارد. از خواستگاری و مراحل دیگر مثل بله برون، خطبه، عقد و عروسی که ما می‌شناسیم خبری نیست. مرد و زن در سن سی سال یا بالاتر در محل کار یا هرجای دیگر به نتیجه می‌رسند که باهم زندگی کنند، و زندگیشان را در یک خانه نهایتا سی‌متری شروع می‌کنند. ممکن است پدر و مادرشان را هم مطلع بکنند یا نکنند. چیزی به عنوان خطبه‌ی عقد و مراسم عقد و مراسم عروسی عمومیت ندارد. شاید تنها پنج درصد از مردم، مراسمی به عنوان مراسم عروسی می‌گیرند که مراسم بسیار پرهزینه ای است و در آن عروس و داماد چند بار لباس‌های گرانقیمت عوض می‌کنند و با غذاهای بسیار متنوع از مهمانان پذیرایی می‌کنند. اما این مراسم خاص پول دارترهاست.

مراسم ختم چطور؟

ژاپنی‌ها تا پیش از مرگ هرگز فکر مردن نمی‌کنند. برایشان مهم این است که خوب زندگی کنند. وقتی کسی می‌میرد هم خیلی راحت، بسته به سطح مالی مراسمی برایش می‌گیرند، چند ساعتی جسد را می‌گذارند تا کسانی که می‌خواهند برای ادای احترام حاضر شوند، و بعد به محل سوزاندن منتقل می‌کنند و یک شیشه کوچک از خاکسترش را به خانه می‌آورند و شرابی می‌نوشند و می‌گویند خوب زندگی کرد و مرد! و بعد هم به گفت‌وگوی معمول خود ادامه می‌دهند.

با توجه به اینکه سبک زندگی در این شماره از مجله به محرم پرداخته است، بی مناسبت نیست که در خصوص چند و چون برنامه عزاداری در ژاپن نیز بپرسیم.

ژاپنی‌ها معتقد به دین بودیسم هستند. مسلمانان نیز در آنجا اکثرا از اهل تسنن هستند، جز تعداد کمی که معمولا در ارتباط با مسلمانان شیعه به اسلام گرایش پیدا کرده اند؛ مثلا کسی که با یک شیعه ازدواج کرده است. بنابراین برنامه خاصی از سوی خود ژاپنی‌ها برای محرم برگزار نمی‌شود. اما شیعیان مقیم که اکثرا هم ایرانی هستند برنامه هایی دارند. به عنوان نمونه در سال ۱۳۷۱ ما حتی در خیابان، دسته سینه‌زنی به راه انداختیم.

اگر ممکن است جزئیات برنامه را توضیح بدهید.

خیابان‌های توکیو بسیار باریک است و با کوچکترین ازدحامی خیابان‌ها براثر ترافیک بند می‌آید. دو پارک در توکیو به نام‌های «ونو» و «هاراچیکو» به فاصله‌ای شبیه میدان آزادی تا میدان امام حسین(علیهالسلام) وجود دارد. با این تفاوت که خیابان بین این دو نقطه بسیار باریک است. پارک هاراچیکو پارک معروفی است و پارکی بین المللی محسوب می‌شود و تقریبا همه کسانی که به ژاپن سفر میکنند، چند ساعتی را در آن می‌گذرانند.

ما صبح روز تاسوعا و عاشورای سال ۱۳۷۱ در پارک ونو مراسم خود را شروع کردیم و در دو ستون با پیراهن مشکی و بعضی با پای برهنه نوحه خوان و سینه زنان مسیر را به آرامی تا پارک هاراچیکو طی کردیم. بعد هم در هاراچیکو سینه زنی کردیم و نماز ظهر و عصر را اقامه کردیم. بعد از آن نیز با قیمه از عزاداران پذیرایی کردیم. غذا زیاد بود و ما به خانواده‌هایی که از کشورهای مختلف در پارک بودند هم غذا دادیم.

نگاه مردم و برخوردشان چطور بود؟

برایشان خیلی جالب بود. تعداد خیلی زیادی از مردم از عزاداری فیلم می‌گرفتند. برخی می‌‍آمدند و سؤال میکردند که ماجرا چیست و ما برایشان توضیح میدادیم. در مجموع با احترام برخورد می‌کردند. مردم ژاپن به عقاید و آداب دیگران احترام می‌گذارند. وقتی ما بین افراد حاضر در پارک غذا توزیع می‌کردیم خیلی تشکر می‌کردند و ماجرا را می‌پرسیدند. در طول مسیر سینه‌زنی هم افرادی که به زبان تسلط داشتند در کنار دسته حرکت می‌کردند که موضوع را برای مردمی که سؤال می‌پرسیدند توضیح دهند. پلیس هم همکاری خوبی داشت و رو به مردم در اطراف دسته ایستاده بود، که این رو به مردم ایستادن به معنای هماهنگی میان پلیس و عزادارن بود. اگر پلیس رو به عزاداران می‌ایستاد به معنی این بود که پلیس احتمال خطر یا حرکت غیرقابل قبولی از سوی جمعیت عزادار را می‌دهد.

در یکی از گفتوگوها وقتی من در پاسخ یک ژاپنی گفتم که ما برای احترام و عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) در حال سوگواری هستیم و امام حسین کسی بوده است که ۱۴۰۰ سال پیش در مقابل ظلم ایستاده است و با مظلومیت کشته شده است، از من سؤال کرد که شما ایرانی هستید و او عرب بوده است… من در پاسخ گفتم که افراد بزرگ به قوم خاصی تعلق ندارند.

در مجموع با اینکه دسته‌ی ما رفت و آمد در خیابان‌های باریک توکیو را سخت کرده بود اما مردم بسیار با احترام برخورد می‌کردند و پلیس هم همکاری خوبی داشت. تلویزیون‌ها هم دو روزی به توضیح این که عاشورا و عزاداری چیست، پرداختند.

یک نمونه جالب از برخوردها این بود که این برنامه‌ها خیلی از تبلیغاتی که شده بود را زیر سوال می‌برد. توضیحش این است که بسیاری از مردم ژاپن اصلا نگاه تحلیلی به مسائل ندارند و درباره امور مختلف فکر نمی‌کنند. به خلاف ایرانی‌ها که حتی یک کارگر معمولی درخصوص مسائل زیادی اطلاعات و تحلیل دارد، حال درست یا غلط ـ با این حال و با اینکه عموما ژاپنی‌ها اهل حساسیت نسبت به مسائل سیاسی نیز نیستند، بر اثر تبلیغات فکر می‌کردند که شرکت کردن مردم در برنامه های مختلف مثل راهپیمایی‌ها یا عزاداریها با فشار و زور حکومت یا فرمایشی است. با تعجب از ما می‌پرسیدند اینجا که فشاری روی سر شما نیست، چرا این کارها را می‌کنید؟! و ما قضیه را توضیح میدادیم.

شما گفتید مردم ژاپن به عقاید و آداب دیگران احترام می‌گذارند. خب آیا این احترام به عزاداری می‌توانست نشانه‌ای باشد از اینکه حقیقتی را در عزاداری برای امام حسین (علیه السلام) می‌دیدند یا نه فقط همان عادت احترام گذاشتن به دیگران بود، مثل احترام گذاشتن به هر برنامه دیگری؟

ببینید، واقعیت این است که مردم ژاپن به هر گروه دیگری که مشابه ما برنامه‌ای می‌خواست برگزار کند احترام می‌گذاشتند، و نمی‌شود گفت که آنها برای درکی که از عزاداری برای امام حسین(علیهالسلام) داشتند برخورد خوبی با ما می‌کردند یا کمک می‌کردند یا احترام می‌گذاشتند.

اما به نظرم تفاوت هم وجود داشت. یعنی درست است که به فلان گروه که از کشور دیگری آمده بود و یک کارناوال در خیابان راه می‌انداخت هم احترام می‌گذاشتند، اما از برنامه آنها راضی نبودند. شاید ته دلشان هم راهی نمی‌کردند. بالاخره شکل و شمایل یک کارناوال با شکل و شمایل جمعی که واقعا عزادارند متفاوت است و این تفاوت را هرکسی میفهمد. مردم تفاوت عزاداری برای امام حسین را با بقیه چیزها می‌فهمیدند، چون اینجا یک نحو عزاداری مقدس بود. هر انسانی در مواجه با کسی که عمیقا عزادار است متأثر می‌شود. حال وقتی مردم می‌دیدند ما برای کسی که ۱۴۰۰ سال پیش برای مبارزه با ظلم کشته شده است عزاداری میکنیم، تفاوت را می‌فهمیدند. اخلاص به معنای توحیدی و الهی را شاید متوجه نمی‌شدند اما این‌را می‌فهمیدند که اینجا منافع شخصی و دنیایی درکار نیست. برای همین گاهی بعضی رفتارهای جالبی از خود نشان می‌دادند.

مغازه داری که با دیدن عزداران یک بسته آبمعدنی برای مردم میآورد و به تشنه‌ها می‌داد، احتمالا دلش ارتباطی با عزاداری برقرار کرده بود. یا وقتی کسی خون دماغ می‌شد مغازه دار دیگر به کمک می‌آمد و دستمال می‌آورد و زیر بغل فرد آسیب دیده را می‌گرفت، این نشان از نوعی تأثر داشت. این نمونه ها برای ما ایرانی‌ها عادی است، اما درک آن در شرایط کشوری مثل ژاپن متفاوت است.

چهره شهر در ایران، در عاشورا و تاسوعا، بلکه در محرم و صفر متفاوت است و عزادار، در غربتی که محیط اطراف انسان همراه نیست، عاشورا چگونه بر انسان میگذرد؟

ماهی تا درآب است و از برکت آب زنده است، قدر آب را کمتر می‌داند. اما کسی که از دریای غم امام حسین(علیه السلام) دور مانده است، تازه به عظمت و ارزش عزاداری پی می‌برد. اگر در شهری غریب و در میان جمعی ناآشنا ناگهان با عزیزی که خیلی دوستش دارید مواجه شوید، اندکی از این حس را درخواهید یافت. ما حتی در استرالیا هم روز عاشورا آرام نداشتیم و در خانه گرد هم عزاداری می‌کردیم. غربت بود اما زیبایی یک گل در بیابان بیشتر دیده می‌شود تا در گلستان.

چرا در استرالیا دسته راه نمی‌انداختید؟

جمعیت ایرانیان در ژاپن بیشتر بود و مهمتر اینکه مردمی که از ایران به ژاپن آمده بودند قشر مستضعفی بودند که برای کار آمده بودند. اما ایرانیان استرالیا اغلب برای تحصیل یا اقامت به آنجا آمده بودند و طبیعتا تفاوت‌هایی از این جنبه‌ها با ایرانیان ژاپن داشتند، برای همین امکان راه انداختن دسته در خیابان در استرالیا نبود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 57
  • در انتظار بررسی: 8
  • غیر قابل انتشار: 18
  • ۰۱:۰۰ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    20 28
    درود بر سرور و سالار شهیدان آقا امام حسین و یاران با وفایش علی از لندن
    • ابوالفضل IR ۰۰:۰۹ - ۱۳۹۷/۰۳/۱۲
      2 3
      مثبت
  • ۰۸:۰۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    8 6
    مطلب خوبی بود . ممنون.
  • ۰۹:۱۱ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    9 14
    غرب تمدن ان اگرچه نقش بسزایی در پیشرفت ورفاه بشریت داشته اما ضعف های بنیادینی دارد.
  • محمد ۰۹:۱۸ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    11 3
    آخ ببخشید،اشتباهی منفی زدم.
  • ۰۹:۲۳ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    6 11
    گزارش جالبی بود متشکر کلا مردم در زندگی های صنعتی تبدیل به ادم اهنی شدن
  • یک نفر ۰۹:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    24 2
    احتمالا نگارنده محترم تنها در بخش هایی خاص از محلات توکیو و در میان طبقه ای خاص از مردم به سر بردند.
  • ۱۰:۵۹ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    20 2
    فکر کنم زندگی ژاپنی ها از نگاه بد بینانه توصیف شده است - بهتر بود از نگاه خوش بینانه و نقاط قوت هم توصیف می شد - بالاخره مردم فیلم های روز ژاپن رو هم می بینند - همچنین خوب بود از خانه هاشان هم عکسی بود
  • میترا ۱۱:۰۳ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    3 10
    خیلی دلم میخواد بدونم اون 1نفری که منفی داده کیه و چه اعتقادی داره ؟؟؟ اگر دین ندارید لااقل ازاده باشید
  • ۱۱:۲۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    26 3
    ایکاش در کنار این موارد که عمدتاً فرهنگی است، به سطح رفاه عمومی، سرانه درآمد، بیمه های اجتماعی، خدمات درمانی، انضباط و سلامت اداری، سطح کیفی آموزش عالی، میزان بیکاری و .... هم اشاره ای می کردید. یک ملت قمارباز نمی توانست از بعد از جنگ جهانی دوم کشور خود را به حدی از توسعه و پیشرفت برساند که بدون بهره مندی از منابع زیرزمینی و با تکیه بر دانش و کار جزو پنج اقتصاد برتر دنیا شود و امروز در تمامی زیرساخت های تکنولوژیک خودکفاست
  • ۱۱:۳۰ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    2 9
    چرا باید در ژاپن و اکثرکشورهای جهان بجای شیعه اهل تسنن آنهم با گرایشات سلفی و وهابی وضد شیعه گسترش پیدا کنه آقایون شیعه و ایرانی افغانی عراقی چه غلطی می کنید؟؟؟؟
  • ۱۲:۱۲ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    18 2
    اول چرا فکر کردید فقط خودتون ژاپن بودید و هر دوروغی در مورد زندگی مردم ژاپن بگید مردم باور میکنن....دوم زندگی مردم ایران چجوری میگذره تنبلی کلاه برداری غیبت و خواب....
  • حامد زمانی ۱۲:۲۴ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    3 2
    سلام جالب بود خدا اجرتون بده
  • کسی که در ژاپن زندگی کرده ۱۴:۵۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    29 6
    مدتهای زیادی است که من مشرق را مطالعه می کنم. فکر نمی کردم اینقدر دبیران این سایت اینقدر سطحی و بی ارزش صحبتهای یک فرد نادان و بی شعور و کسی که فقط به شغلهای پستی در ژاپن مشغول بوده و احتمالا در بین تمام امکانات و جذابیتهای ژاپن فقط به قمار خانه ها سر زده است را چاپ یا بازگو نماید. یک کارگر بی سواد از سیستم پیشرفته ژاپن مگر غیر از اینها می تواند بفهمد؟ من 9 سال آنجا بوده ام کشوری که سومین کشور اقتصادی دنیا و اولین کشور دنیا در زمینه رفاه اجتماعی است فقط قمار خانه ندارد.
  • عماد ۱۵:۱۲ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    4 11
    اينها گه منفی دادند منظورشون چي بوده؟
  • هدیه ۲۲:۴۷ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    1 5
    جالب بود و اطلاعاتش جدید
  • ارمیتا ۲۳:۲۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    0 1
    درباره بودیسم و ازدواج انان هم بنویسید
  • فرزاد ۲۳:۲۸ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۵
    0 11
    منظوری نداشتن؛ از نوادگان یزید بودن ولی احتمالا خودشون هم نمیدونن.
  • mehdi ۰۰:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    15 2
    در مورد زندگی در ژاپن یه کم زیاده روی کرده. شبیه کاری که صدا و سیما دوست داره بکنه و اون اینه که وضع همه جا از ایران بدتره!
  • غریبه ۰۸:۳۸ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    10 2
    یعنی میشه یک روز ایران هم مثل ژاپن بشه - امیدوارم
  • مهدی ۰۹:۴۰ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    16 4
    یعنی این همه پیشرفت فقط با قمار و تلویزیون حاصل شده است؟؟؟؟؟؟؟؟؟
  • ناصر ۱۰:۰۳ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    18 2
    من بعنوان کسی که مدت یکسال در زاپن کار وزندگی کردم با این مطلب موافق نیستم خانوادهای زاپنی بسیار خانواده دوست ومقید به فرهنگ وسنن خود هستند واصولا مردم شاد وباروحیه در تمام جنبه های زندگی هستند همین روحیه وپشتکاری که مبینیم گواهای حرف مباشد .پس مشرق جان لطفا فکر مردم را با این حرفها خراب نکن .ملت ما بابید از انها الگو برداری کنند. به امید انروز
  • کسی که عقل داره ۱۱:۱۲ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    3 14
    یعنی این آقا کلا دروغ گفته و شمای پروفسور راست میگی؟؟؟
  • آقای خود ۱۱:۱۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    2 14
    با این فحاشی که کردی فرهنگ و ادبیات مردم ژاپن رو هم خوب نشان دادی! بی فرهنگ عزیز ژاپن الآن یکی از مقروض ترین و بدهکارترین اقتصادهای جهان رو داره با یک تریلیون دلار بدهی.. البته مثل اربابش امریکا که 16 تریلیون دلار بدهی داره
  • ۱۱:۱۷ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    3 25
    خجالت نمی کشی بی خود ژاپنی رو برای مردم با فرهنگ و تمدن و اصالت ایرانی الگو می دونی ؟ ژاپن به چیش افتخار می کنه به شکست خوردنش از امریکا در جنگ جهانی یا سامورایی های ...!!.. به اینکه امریکا اراده بکنه صنعت خودرو سازی و اقتصاد ژاپن جمع میشه..
  • ژاپنی مقیم ایران ۱۱:۴۱ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    37 5
    سلام من یک ژاپنی مقیم ایران هستم که پایان نامه من درباره نسل جدید مردم ایران هست نسلهای قدیم ژاپن بسیار با فرهنگ باسواد و به شدت اهل کار و تلاش و صرفه جو بودند و راز تبدیل شدن ژاپن به ابرقدرت قبل از جنگ جهانی دوم و نبرد با امریکا و بعد از شکست و تسلیم شدن به امریکا و دوباره قدرتمند شدن هم همین نسل های طایی بود وگرنه ما ژاپنی ها قبل از شکست از امریکایها در جنگ جهانی دوم ناو هواپیمابر می ساختیم....و اگر امریکا دو حمله اتمی به شهرهای غیر نظامی نمی کرد....... اما نسل جدید ژاپنی مثل نسل های جدید ایران بد فرهنگ و متاسفانه خوش گذران و کم کار شده اند و اکثرآ زاویه دیدشان از دنیا و حتی گذشته کشور خود محدود به فرهنگ رسانه های گزینشی غربی و امریکایی شده..که اطلاعات را در راستای منافع خود منتشر می کنند.....که نمونه آن افزایش سن ازدواج کاهش تولد و معکوس شدن رشد جمعیت در ژاپن شده و آینده ژاپن به خطر افتاده.. البته کشور شما ایران با بحرانی بزرگتر از امریکا و جنگ جهانی سوم روبرو است نسل جدید ایران نه تنها به فرهنگ های سالم و هویت ملی ایرانی اهمیتی نمی دهد و آنتی گذشته خود هست بلکه حتی برای خود هم ارزشی قائل نیستند وخودشان پیش خودشان هم هیچ ارزش و اعتباری ندارد و جز خوش گذرانی و فرهنگ تجمل گرایی و اصرافی گری رسانه های لوکس غربی(نه خود مردم غرب) هیچ اهمیتی به آینده خانواده شهر و کشور برای خود و جامعه و ملتشان متصور نیستند و از همه بدتر اصلا مسئولیت پذیر نیستند...و بسیار بی فرهنگ این نسل یک طاعون واقعی هست.....که به هر کشوری بروند جز ضرر هیچ سودی برای آن کشور نخواهند داشت...
  • حجت ۱۲:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    28 1
    آدم یاد اونن بنده خدایی می افته که از کنار دهی می گذشته، دو کور می بینه. تو کتابش می نویسه: از دهی می گذشتم که همشون کور بودند.
  • ۱۲:۴۸ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    1 2
    با اونايي كه منفي دادند درست صحبت كنيد به دمكراسي پايبند باشيد هر كي يه عقايدي داره و مورد احترام. در مورد علي هم بايد بگم كه برادر شما از قلب ايران كامنت گذاشتي با اين تفاوت كه با فيلتر شكن كه به سرور انگلستان متصله اينو گفتم كه فكر نكني همه نميفهمند.
  • جواد ۱۳:۱۰ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    5 3
    هرگز يك ژاپني نمي تواند اينگونه صحبت كند مطمئا اين نوشته يك ايرانيست
  • ضياءالدين ۱۳:۲۶ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    2 3
    فارسي خوب حرف ميزني!! كلاس چندي عمو جون؟؟
  • ۱۳:۳۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    3 1
    شرمندتم آقای ناشناس من علی هستم از لندن نمی دونم چرا فکر میکنی باید دروغ بگم ولی اگه خواستی ایمل بده تا بهت شماره بدم
  • ۱۳:۵۴ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    14 1
    کشوری که سومین اقتصاد ملی دنیا را دارد فکر میکنید با این سه عامل منفی که شما نوشته اید به دست آورده؟
  • ضياءالدين ۱۴:۰۹ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    1 1
    بايد اينجوري فكر كنيم ديگه!!
  • ۱۵:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    0 5
    اینکه سومین اقتصاد دنیا رو داره هیچ چیزی رو نقض نمی کنه فتامل.... کلا من به شما یک چیزی بگم دوست عزیز اول اینکه ادب مر د به ز دولت اوست ثانیا در کشور های صنعتی و پیشرفته مردم یاد گرفتند 2کار کنند یک:کار دو:حال در اونجا چیزی بنام خانواده ، دین و یا چیزایی از این دست وجود نداره واگر هم باشه مربوط به اخر هفته هاست.. که این نوع روش مردم داری تو کشورهای پیشرفته رو من بهش میگم advanced slavement یا همون برده داری پیشرفته موفق باشین
  • ۱۵:۲۳ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    2 20
    ببين چشم بادومي البته اگر باشي حالا ما گيريم كه باشي ما اگر مسووليت پذير نبوديم ماهواره به فضا نميفرستاديم ما اگر مسووليت پذير نبوديم به اهرژي صلح اميز هسته اي نميرسيديم ما اگر............. درضمن ما يه چيزي داريم كه خيلي ها توي دنيا ندارن ما قرآن و اهل بيت داريم ميفهمي يعني چي؟
  • آرش ۱۶:۱۶ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    13 2
    ژاپن خوبه
  • ۱۸:۲۴ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    3 7
    شما یک ایرانی هستید که مرض ضایع کردن ایرانی وعقده حقارت دارد که چنین قشنگ هموطنان خود را ضایع میکنی امثال تورا در شبکه های سخیف ماهواره ای البته متشخص تر دیده ام!!!
  • ۱۸:۴۵ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    14 1
    ما باید خوبی ها و صفات مثبت اینها را یاد بگیریم ، قمار بازی و کارای خلافشون رو هم نکنیم....اینهمه دعوا هم لازم نیست ...... و جعلناکم قبائلا و شعوباً لتعارفوا..... در خانه اگر کس است یک حرف بس است
  • مبارز ۱۹:۰۰ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۶
    4 15
    آینده مردم ایران از ژاپن پیشرفته تر است چون ژاپن در جنگ با آمریکا شکست خورد و له شد ولی ایران در جنگ با ۀمریکا ماشاالله مثل رستم روز به روز قوی تر و آمریکا روز به روز ضعیف تر میشود آینده دنیا در دست ایران است - اقتصاد شرق آسیا بزرگترین سهامدارانش آمریکایی ها هستند و اگر صبح سرمایه شان را بیرون بکشند ژاپن که هیچی شرق آسبا سقوط میکند
  • محمد ۰۰:۲۱ - ۱۳۹۱/۰۸/۰۷
    0 0
    برو بابا دمکراسی دمکراسی . ی چیزی شنیدی نمیدونی چیه. اما با نظر فرزاد کاملا موافقم.
  • مهدی ۰۵:۴۸ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۴
    3 21
    زاپنی ها مغول تبارند و چنگیز خان یک قهرمان افسانه ای برای انهاست
  • ۲۳:۱۹ - ۱۳۹۳/۱۱/۲۶
    25 1
    با سلام و معذرت بخاطر دوسال و خورده ای تاخیر در جواب گویی، من بهرام ،حدود 10سال در ژآپن زندگی کردم، و صحبتهای دوستمون حسین رو کاملا مطالعه کردم، باید عرض کنم بعضیاش درست و بعضیاش درست نبود، خوب بله این کشور کشور صنعتیه و با ایران ما خیلی فرق داره، نظمی که اونجا حاکمه قانونی که اونجا هست قابل مقایسه با اینجا نیست، در کل جاییه که به مزاج افراد تنبل سازگار نیست، ژاپنیها ادمهایی سخت کوش مقاوم ،قانونمدار ، مودب و وظیفه شناسی هستند که در خونه های کوچکی زندگی میکنن اما باروحی بزرگ . من افتخار میکنم که این شانسو داشتم که بتونم ده سال اونجا باشم. ممنون از همه دوستان.
  • محمد ۰۴:۵۷ - ۱۳۹۴/۰۲/۲۸
    9 1
    سلام . من میخوام ملیت خودمو به ژاپنی تغییر بدم نمیدانم چه کار کنم ممنون میشم که کمکم کنید.
  • ژاپنی ۱۳:۰۳ - ۱۳۹۴/۰۵/۱۶
    21 1
    به نظر من هرجایی خوبی وبدی داره .امابا قمار بازی سومین اقتصاد جهان به وجود نمیاد.واقعا درست نیست که از این همه پیشرفت بیایید فقط قمار رو تحط نظر بگیرید.
  • هیوا از لیدز انگلستان ۱۵:۰۳ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۲
    3 2
    درباره ی زندگی شون کتاب و مقاله بخون
  • علی از لندن ۱۵:۰۵ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۲
    1 2
    بی سواد تحط نه تحت......برای ژاپن حیفه که طرفداری مثل تو داره
  • حسینی از لیدز ۱۵:۰۶ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۲
    0 2
    افرییییییییییییییییییییییییین
  • حسینی از لیدز ۱۵:۰۹ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۲
    0 2
    Good
  • حسینی از لیدز ۱۵:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۵/۲۲
    0 2
    خوشمان امد
  • ۱۱:۱۹ - ۱۳۹۴/۰۹/۱۷
    5 2
    ما ایرانی ها مفت خور و دروغ و دغل تو کارمون زیاده و آخرش همه مون به هلاکت می رسیم
  • محمد ۲۳:۱۱ - ۱۳۹۴/۱۱/۱۴
    2 2
    چطوری به کشور ژاپن برم و اونجا کار بکنم بعدا اون شهری که ایرانیا میرن اسمش چیه خواهشا زود جواب بدید ممنون .
  • انسان ۱۵:۳۰ - ۱۳۹۵/۰۹/۱۳
    15 2
    با سلام و احترام چند تا سئوال از دوستان عزیز و هموطن خودم دارم 1 تا حالا بنگاه معاملات ملک رفتید و ی خونه معامله کردید ! ( آیا متوجه دروغ هایی که میگن شدید و احساس نکردید دارن کلاه سر تون میزارن ؟ ) 2 تا حالا به شهرداری ، دارایی .... رفتید برا انجام کاری ! ( متوجه برخورد با ارباب رجوع ها شدید و عوارض هایی که پرداخت میکنید ! ) خدا اونروز نیاره که بابت تنفس هوای آلوده مالیات پرداخت کنیم لال نشی بگو آمین . 3 تا حالا صحنه تصادف منجر به جرح دیدید که یارو زده و دررفته و مصدوم داره جون میده و بقیه با گوشی فیلم میگیرن ! ( حداقل ژاپنی ها دستمال و آب معدنی میدادن به مصدومین عزاداری ! ) حرف زیاد دارم برا گفتن ولی نمیخام مسئله سیاسی بشه . دوستان با تحقیق و مطالعه صحبت کنید ، ژاپن یک کشور بسیار پیشرفته با مردمانی با فرهنگ و احترام هست . بله در هر جای دنیا آدم هرزه و مفت خور وجود داره حتی ژاپن ولی نمیشه همه رو جمع بست . کشور ما متاسفانه رو به افول هست بجای صعود !
  • قاسم IR ۱۲:۴۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۴
    0 0
    سلام دوستان عزیز من میخواستم برم ژاپن زندگی کنم چطو ر لطفن کمکم کنید
  • محمدرضا بهزادی IR ۱۲:۲۷ - ۱۳۹۶/۰۴/۲۸
    0 0
    عالی بود مخصوصا"برای من که عازمم
  • IR ۱۲:۲۳ - ۱۳۹۷/۰۸/۲۴
    0 0
    بله باید منطقی باشیم و یه طرفه نگیم
  • IR ۰۵:۵۵ - ۱۳۹۷/۰۹/۱۶
    0 0
    ایران‌همین‌الان‌مثل‌ژاپنه‌البته‌ازاخر
  • علی IR ۱۰:۴۰ - ۱۳۹۹/۱۱/۱۵
    0 0
    حرف خوب وبد در هر موضوعی وجودداره ممکن هست در مورد یک کشور یا یک ملت هم باشه ولی بیابیم از سطحی نگری دست برداریم وبد بینانه به هر چیزی نگاه نکنیم ژاپن برای ما الگو باید باشه کشوری که تبدیل به یک قدرت شده بخاطر سعی وتلاش ملتش چرا ما اینکار رو نکنیم بجای نفی چرااز خوبیها ش استفاده نکنیم واز بدیهاش دوری

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس