به گزارش مشرق، ساعت ۱۵:۴۵ یکشنبه ۴ آذر ماه ۱۴۰۳ در محور خوشاب به نیشابور، یک دستگاه پراید حامل پنج سرنشین از کادر انتظامی استان با یک دستگاه پژو که از مسیر خارج شده بود، تصادف و برخورد کرد. در این حادثه، چهار نفر جان باختند و ۲ نفر دیگر به شدت مجروح شدند.

آخرین شیفت کاری مأموران

برای اقامه نماز اول وقت پیشگام بودند و چهارم آذر ۱۴۰۳ هم با قنوتی عاشقانه نماز ظهرشان را خواندند و بعد از نماز دقایقی نشستند و گپ و گفتی دوستانه داشتند.

سروان داوود مبارکی از دخترش بهار خانم می‌گفت، لیسانس جامعه شناسی گرفته و این که دخترش یاسمن هم خیلی جدی درس می‌خواند.

سروان غلامرضا شورگشتی با لبخندی گفت: عرفان هشت ساله و علی پسرم ۱۳ ساله هنوز خیلی کار دارند به دانشگاه برسند؛ اما من هر کاری از دستم بر بیاید برایشان انجام می‌دهم.

ستوان یکم امیر رضایی هم با غرور از ماجده هفت ساله و مائده ۱۳ ساله، ۲ دخترش حرف می‌زد که نمونه هستند و دردانه بابا.

سرگرد حمید صفایی هم گفت: زهرا خانم ۱۰ ساله و ریحانه خانم ۱۵ ساله تمام دنیای من هستند و آرزویی جز خوشبختی بچه‌هایم ندارم.

در این لحظه سروان مبارکی که ریش سفید جمع بود خندید و گفت: هر پدری برای خانواده‌اش تلاش می‌کند و لقمه حلال سر سفره خانه‌اش می‌گذارد. امروز خیلی از خودمان گفتیم، کم کم باید آماده شویم.

مأموریت شأن پس از پایان شیفت کاری تمام شده بود. آنها همراه سروان گرمابی با خودروی سواری پراید راهی شدند و خانواده‌های این سبز پوشان امنیت هم منتظر آمدن بابا بودند.

دقایقی بعد، پس از طی مسافتی در محور خوشاب به فیروزه، حد فاصل روستای سیدآباد و بلقان آباد ناگهان حادثه‌ای تلخ رخ داد. خودروی پراید به شدت با سواری پژو پارس برخورد کرد و این تصادف در یک چشم به هم زدن اتفاق افتاد.

پنج همرزم که سر نماز دست قبولی طاعت داده بودند، به شدت مجروح شدند.

سروان مبارکی، سروان شورگشتی، ستوان یکم رضایی و سرگرد صفایی جان عزیزشان را از دست دادند.

پیکر سروان گرمابی هم به بیمارستان انتقال یافت و تحت مراقبت‌های ویژه قرار گرفت.

سرتیپ محمد کاظم تقوی، فرمانده ارشد انتظامی استان خراسان رضوی با دریافت این گزارش و تألم از وقوع تصاد، بلافاصله به محل حادثه اعزام شد و دستورات لازم برای پیگیری سریع این حادثه و سرکشی و ابلاغ پیام تسلیت وی به خانواده این عزیزان را صادر کرد.

همرزمان این افسران رشید فراجا یاد مهربانی و صفای معرفت آنان را فراموش نخواهند کرد و خانواده‌های داغدار هم تا همیشه خاطرات این دلاور مردان را با غرور و افتخار بیان خواهند داشت.

مردانی شجاع و غیرتمند که در جای جای کشورمان و مناطق عملیاتی سال‌ها برای امنیت و آرامش کشور از جان و دل مایه گذاشتند.

مردم نیز قدرشناس این افسران رشید پلیس هستند و با ابراز محبت و همدردی، مرهم درد سنگین این مصیبت برای خانواده‌های عزیز آنها خواهند بود.

مردان نکونام همیشه زنده هستند، مردانی که دوست و آشنا و همشهری و حتی غریبه برایشان امروز و این روزها سوگوارند و با این خبر نیشابور یک شهر عزا و اندوه شده است.