ماموریتهایی از جمله شناسایی، رله ارتباطات مخابراتی و حمله به اهداف سطحی از جمله ماموریتهایی هستند که پهپادها امروزه به عهده دارند. بسیاری از علاقمندان به این حوزه با پرنده های بی سرنشین غربی مثل پردیتور و یا گلوبال هاوک آشنا هستند اما تعداد قابل توجهی از کاربران نیز نمی دانند که کشورهای در حال توسعه نیز با کمک صنایع بومی و داخلی خود موفق به تولید پهپاد شده اند که برخی از پهپادهای ناشناخته در فضای رسانه ای در زیر معرفی می شوند.
Yarara؛ مار زنگی آرژانتین
پروژه پهپاد " Yarara " به معنای "مار زنگی" اولین پروژه بومی مربوط به طراحی و ساخت پهپاد در آمریکای لاتین به حساب می آید که توسط شرکت خصوصی " Nostromo Defensa " در کشور آرژانتین به ثمر رسیده است. این پهپاد به صورت اختصاصی برای ماموریتهای شناسایی، عکس برداری و هدف یابی توسعه یافته است.
این پهپاد می تواند به صورت زنده تصاویری زنده به صورت طبیعی و یا فروسرخ را از میدان نبرد دریافت کرده و به ایستگاه کنترل زمینی ارسال کند. این توانایی به فرماندهان این امکان را می دهد که به صورت زنده در جریان پیشرفت عملیات رزمی با جزییاتی کامل در کمترین زمان ممکن قرار بگیرند.
این پهپاد می تواند یک محموله 5 کیلوگرمی را حمل کند که عمدتا شامل دوربین های الکترواپتیک و فروسرخ است. در بحث پیشرانه این پهپاد آرژانتینی از یک موتور وانکل با توان 5.9 کیلو وات بهره می برد که به پهپاد اجازه می دهد با سرعت بیشینه 147 کیلومتر بر ساعت پرواز کند.
سامانه موتور، پره ها و باک سوخت در بالای بدنه این پرنده واقع شده است. این پرنده می تواند به مدت 6 ساعت در ارتفاع 3 کیلومتری از سطح زمین و در فاصله 50 کیلومتری از ایستگاه کنترل خود به عملیات بپردازد. این پهپاد از سامانه ارابه فرود غیر جمع شونده بهره برده و می تواند در باندهای پروازی ناآماده نیز فرود آمده و یا به پرواز درآید.
در حال حاضر نیروی هوایی آرژانتین به عنوان کاربر این پرنده شناخته می شود و در همین حال آرژانتینی ها امید زیادی به بازار صادرات برای این پرنده بدون سرنشین دارند.
"عقاب اوج گیرنده" چین
پرنده بدون سرنشین چینی "عقاب اوج گیرنده" یکی از جدیدترین محصولات شرکت چینی " GAIC " است که در حال حاضر در مراحل اولیه توسعه قرار داشته و تنها یک نمونه از آن تولید شده است. در اولین نگاه بسیاری از علاقمندان این حوزه متوجه شباهت عجیب این پرنده بی سرنشین چینی به پهپاد آمریکایی "گلوبال هاوک" می شوند.
تا به امروز اطلاعات زیادی در مورد این پرنده بی سرنشین منتشر نشده است اما به نظر می رسد که این پهپاد از گونه پرنده های بی سرنشین با ارتفاع پروازی و مداوت بالا به حساب می آید. در حال حاضر منابع مختلف دفاعی معتقد هستند که این پهپاد چینی از موتور جت بومی مدل " WP-13 " بهره می برد. این پهپاد می تواند با سرعتی در حدود 750 کیلومتر در ساعت در ارتفاع 18 کیلومتری از سطح زمین و تا مسافت 5600 کیلومتری پرواز کند.
با توجه به این مشخصات به نظر می رسد که مسئولین چینی در نظر دارند تا از این پهپاد در اموری مثل شناسایی دوربرد، خصوصا در بحث شناسایی و هدف گیری ناوگان دریایی آمریکا در آبهای آزاد بهره ببرند. بر اساس تعدادی از عکسهای منتشره از این پهپاد دو نقطه برای حمل محموله های خارجی در زیر این پهپاد نصب شده است که به احتمال زیاد برای حمل محموله تسلیحاتی به کار می رود.
بر اساس نظرات کارشناسان این پرنده به مانند گلوبال هاوک آمریکایی محموله مخصوص عملیات شناسایی خود را در درون بدنه حمل خواهد کرد. مسئله ای که بیش از هر چیز مقامات آمریکایی را در مورد این پهپاد نگران کرده است این مسئله است که با کمک این پرنده بدون سرنشین درصد خطای موشکهای بالستیک و کروز چینی خصوصا موشک بالستیک ضد کشتی DF-21 کاهش شدیدی پیدا خواهند کرد.
"باز شکاری" مکزیک
کشور مکزیک در آمریکای مرکزی سالهای زیادی است که با مشکلات امنیتی فراوانی مثل بحث مهاجرت غیر قانونی به آمریکا، قاچاق مواد و مخدر و اسلحه و حضور باندهای سازمان یافته جنایت کار در کشور خود رو به رو بوده است. یکی از اقدامات دولت مکزیک برای کنترل این وضعیت بحث استفاده از پرنده های بی سرنشین است. پهپاد " Gavilán " به معنای "باز شکاری" ساخت شرکت " Hydra Technologies " در مکزیک است.
این پهپاد در زمره پرنده های سبک بدون سرنشین با قابلیت پرتاب با دست قرار دارد. وزن 5 کیلوگرمی این پهپاد این قابلیت را به آن می دهد و کمک می کند که از آن در اکثر شرایط جغرافیایی استفاده کرد. این پهپاد از یک موتور الکترونیکی با توان 50 وات بهره می برد که می تواند با کمک آن به مدت 90 دقیقه و با سرعتی در حدود 64 کیلومتر بر ساعت پرواز کند.
این پهپاد می تواند مسافتی در حدود 12 کیلومتر را طی کند و به وسیله محموله شناسایی همراه خود تصاویری زنده به صورت عادی و یا به حالت تصاویر حرارتی را ارسال کند. برای سبک کردن بدنه این پرنده بدون سرنشین از مواد پیشرفته ای همچون کامپوزیت، تیتانیوم و فیبر کربنی بهره گرفته شده است که در عین حالی که وزن این پرنده را کاهش می دهد بدنه مستحکمی را برای آن فراهم می کند.
Bateleur آفریقای جنوبی
پهپاد " Bateleur " توسط شرکت دفاعی " Denel Dynamics " در آفریقای جنوبی طراحی و ساخته شده و در حال حاضر به عنوان یکی از جدیدترین برنامه های پهپادی در این کشور در مرحله توسعه قرار دارد. این پهپاد در دسته پرنده های بدون سرنشین با توانایی پرواز در ارتفاع میانه و مداومت پروازی بالا به حساب می آید.
این پهپاد می تواند در نقش های فراوانی مثل: شناسایی کلی، رله ارتباطات، هدف گیری اهداف سطحی با کمک اشعه لیزر، کمک به عملیات جستجو و نجات و همچنین شناسایی دریایی به کار رود. این پرنده بدون خلبان می تواند به سامانه های بسیار متنوعی مثل انواع دوربین های عادی، فرو سرخ و حرارتی، رادار روزنه مصنوعی و همچنین سامانه جمع آوری اطلاعات و حسگرهای الکترونیکی " ELINT " مجهز شود.
از توانایی های جالب این پهپاد آفریقایی بحث توانایی کشف قبضه های توپ و موشک انداز در میدان نبرد است که به فرماندهان کمک می کند هر چه سریعتر برای نابودی این تهدیدات وارد عمل شوند. این پهپاد از یک موتور 4 سیلندر مدل " EA-82T " و یا یک موتور مدل " Rotax 914 " بهره خواهد برد. هر کدام از این دو موتور پیستونی توانی در حدود 84.5 کیلووات را برای این پرنده فراهم می کنند که با کمک آن " Bateleur " می تواند با سرعت بیشینه 250 کیلومتر بر ساعت پرواز کند.
در حالت گشت در یک مکان این پهپاد معمولا با سرعت 120 کیلومتر بر ساعت پرواز می کند. ماندگاری این هواپیما در هوا در حدود 18 تا 24 ساعت بوده و می تواند به صورت مستقیم مسافتی در حدود 3500 کیلومتر را طی کند. در حال حاضر این پهپاد در حال گذراندن برنامه های توسعه ای خود بوده و قرار است در آینده نزدیک به نیروهای مسلح آفریقای جنوبی تحویل شود. " Bateleur " نام عقابی است که در قاره آمریکا زندگی می کند.
شاهین اردنی
اما به عنوان آخرین پرنده بدون سرنشین در این مقاله به سراغ کشور اردن می رویم. شاید برای بسیاری از شما عجیب باشد اما ظاهر این کشور عربی نیز به جمع سازندگان پهپاد در جهان پیوسته است. پهپاد " شاهین اردنی " نتیجه تلاش های دولت این کشور برای طراحی و ساخت یک پهپاد شناسایی سبک با توان بومی در داخل اردن است.
صنایع هوافضای این کشور به عنوان سازنده این پهپاد یک نمونه سبک را برای ساخت انتخاب کرده است. این پرنده با وزنی در حدود 40 کیلوگرم و با موتوری با حجم 200 سی سی طراحی شده است. " شاهین اردنی " می تواند محموله ای به وزن 6 کیلوگرم را با خود حمل کند که شامل دوربین و حسگرهای مراقبتی معمولی، فروسرخ و حرارتی می باشد. این پهپاد توان ارسال زنده تصاویر به ایستگاه زمینی خود را نیز دارد.
سرعت بیشینه این پهپاد 110 کیلومتر بر ساعت بوده و بر فراز نقطه هدف می تواند با سرعتی در حدود 80 کیلومتر بر ساعت پرواز کند. برد پروازی " شاهین اردنی " در حدود 450 کیلومتر است. موتور پیستونی این پهپاد از بنزین معمولی برای پرواز استفاده کرده و می تواند تا 14 کیلوگرم بنزین را با خود حمل کند. در حال حاضر 3 فروند از این پهپاد تولید شده در سال 2012 میلادی به نیروهای مسلح اردن تحویل داده شده است. قرار است که در ادامه تعداد بیشتری از این پهپاد ساخته شود.
