به گزارش مشرق به نقل از فارس، نتانیاهو طی هفته‌های اخیر روزهای سختی را پشت سر گذاشته. باوجود اینکه همه گمانه‌زنی‌ها از احتمال پیروزی ائتلاف حزب او یعنی «لیکود» با «اسرائیل بیتنا» به رهبری «آویگدور لیبرمن» وزیر خارجه مستعفی اسرائیل خبر می‌دهد، انتظار نمی‌رود حتی بعد از پیروزی احتمالی نیز، او روی آرامش را ببیند.
البته، عمده چالش‌های او بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات کنست، در عرصه بین‌المللی خواهد بود؛ موضوعی که نشانه‌های آن از هم اکنون ظهور و بروز کرده است. در این میان، مهمترین چالش او با باراک اوباما خواهد بود به ویژه که مقامات ارشد حزب لیکود به رهبری نتانیاهو، رئیس جمهور آمریکا را به دخالت گسترده در انتخابات اسرائیل متهم کرده‌اند. استناد آنها به مقاله «جفری گلدبرگ»، روزنامه‌نگار آمریکایی در خبرگزاری «بلومبرگ» است که به نقل از اوباما نوشته بود، « اسرائیل منافع خود را تشخیص نمی‌دهد».
گلدبرگ در این مقاله تاکید کرده بود، اوباما در اموری که مربوط به روند صلح با فلسطینی‌هاست، به نتانیاهو به چشم یک «سیاستمدار ترسو» نگاه می‌کند و وی را «اسیر لابی شهرک‌نشین‌ها» می‌داند. حتی به گفته او، اوباما تاکید کرده با صدور هر مجوزی برای ساخت‌وساز در سرزمین‌های اشغالی، انزوای اسرائیل در جامعه بین‌المللی بیشتر خواهد شد. علاوه بر این، او، ایران را تهدیدی کوتاه مدت برای اسرائیل می‌داند اما رفتارهای نتانیاهو را تهدیدی دراز مدت برای این رژیم تلقی می‌کند.
همین موضوع بود که موجب خشم اعضاء ارشد لیکود شد و آنها را بر آن داشت تا رئیس جمهور مهمترین متحد استراتژیک خود را به دخالت در انتخابات متهم کنند و بگویند اوباما قصد تحریک رای‌دهندگان اسرائیلی در آستانه انتخابات را دارد.
حتی نتانیاهو نیز زبان به انتقاد گشود و خطاب به اوباما گفت، اسرائیلی‌ها خودشان بهتر صلاح‌شان را می‌دانند و خودشان تصمیم می‌گیرند چه کسی بهتر از منافع آنها دفاع می‌کند.
او سپس افزود: «اسرائیل طی 4 سال اخیر با اعمال فشارهای بسیاری روبه‌رو شده با این حال، به دفاع از منافع حیاتی و امنیت خود ادامه داده است و تمام جهانیان این مسئله را می‌دانند».
البته برخی تحلیلگران اسرائیلی این گونه استدلال کرده‌اند که رفتارهای کنونی اوباما به تلافی حمایت آشکار نتانیاهو از میت رامنی، رقیب جمهوریخواه او در انتخابات 2012 آمریکا بوده است. اما واقعیت چیز دیگری است. دولت آمریکا به شدت به دنبال تقویت روند صلح در خاورمیانه است و همواره بر ضرورت تشکیل دولت فلسطینی تاکید کرده است. در واقع، اوباما از روز نخستی که سکان ریاست کاخ سفید را در دست گرفت، از اراده کابینه جدید برای راه‌اندازی دولت فلسطینی در قالب ایده راه‌حل دو دولت (Two State Solution) سخن به میان آورد.
لازمه اجرایی شدن این ایده، روی کار آمدن جریان‌ها، افراد و سیاستمدارانی در اسرائیل بود که با این رویکرد هم نظر و همگام باشند. اما برای کابینه اسرائیل، با توجه به متمایل بودن به راست، ایده دو دولت، نه تنها جذابیتی برای آنها ندارد، بلکه عملا هر گامی که به تاسیس دولت فلسطینی منجر شود، به خاطر مخالفت آنها با مانع روبرو خواهد شد.
اگر هم طی سال‌های اخیر روزنه امیدی به راه‌حل تشکیل دو دولت بود، با رای کشورهای اروپایی به ارتقاء موقعیت فلسطین به عنوان ناظر غیر عضو در سازمان ملل، این امید به باد رفت چراکه این اقدام بهانه را به دست سران اسرائیل داد و آنها برای انتقام‌گیری، شهرک‌سازی در کرانه باختری را از سر گرفتند.
اما او با این تصمیم، دشمنان جدیدی برای خود به وجود آورد آنهم در آستانه برگزاری انتخابات کنست چراکه به محض صدور فرمان از سرگیری ساخت و ساز در بیت‌المقدس شرقی و کرانه باختری، هجمه متحدان قدیمی اسرائیل، علیه این رژیم آغاز شد.
در این میان، اروپایی‌ها به اندازه‌ای در انتقاد از عملکرد کابینه نتانیاهو مصمم بودند که برخی از آنها همچون انگلیس، فرانسه، دانمارک، اسپانیا و سوئد، سفرای اسرائیل در خاک خود را برای توضیح در این باره فرا خواندند.
استدلال آنها این بود که شروع شهرک‌سازی، به مسئله ازسرگیری مذاکرات صلح خاورمیانه و دست یافتن به راه حل ایجاد دو کشور مستقل لطمه وارد می‌کند.
بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌های آنها علیه اسرائیل به اندازه‌ای بود که آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه مستعفی رژیم صهیونیستی از کوره به در رفت و با بیان اینکه «سران جهان در حالی مدعی تعهد به امنیت اسرائیل هستند که به محض گرفتاری، اسرائیل را قربانی می‌کنند»، اوضاع را برای نتانیاهو پیچیده‌تر کرد.
مجموعه این عوامل بود که موجب شد برخی رسانه‌های آمریکایی از احتمال تغییر رویکرد آمریکا از اسرائیل سخن به میان آورند. از سوی دیگر، در شرایطی که موضع اسرائیل و اتحادیه اروپا در خصوص مسئله هسته‌ای ایران مشابه است، اما به خاطر مسئله فلسطین، روابطشان تحت‌الشعاع قرار گرفته است چراکه اروپایی‌ها بر این باورند مسئله شهرک‌سازی از برنامه هسته‌ای ایران مهم‌تر است.
به همین دلیل بود که «فرانسوا اولاند»، رئیس جمهور فرانسه اعلام کرد پاریس پس از انتخابات اسرائیل طرحی را برای زنده کردن روند مذاکرات صلح ارائه می‌کند و هشدار داده، ادامه توقف مذاکرات، واکنش سخت اروپا را در پی خواهد داشت. حتی ممکن است اروپایی‌ها از ورود شهرک‌نشینان تندروی اسرائیلی به اروپا جلوگیری کند.
اولاند حتی در این باره گفته: »اروپا به تحمیل تحریم عادت دارد و می داند این ابزار چطور کار می‌کند. اگر عزم سیاسی بر سر تحریم عناصر اسرائیلی وجود داشته باشد، مکانیزم‌های آن موجود است».
مجموعه این عوامل نشان می‌دهد نتانیاهو در صورت پیروزی، حتی بعد از پایان انتخابات نیز خواب آرامی نخواهد داشت چراکه باید چاره‌ای برای کاستن از دشمنی دوستان دیروز خود بیندیشد و به نظر می‌رسد برای نیل به این منظور، راهی جز تن دادن به خواسته اروپا و آمریکا برای توقف شهرک‌سازی و از سرگیری مذاکرات صلح ندارد.
البته، عمده چالش‌های او بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات کنست، در عرصه بین‌المللی خواهد بود؛ موضوعی که نشانه‌های آن از هم اکنون ظهور و بروز کرده است. در این میان، مهمترین چالش او با باراک اوباما خواهد بود به ویژه که مقامات ارشد حزب لیکود به رهبری نتانیاهو، رئیس جمهور آمریکا را به دخالت گسترده در انتخابات اسرائیل متهم کرده‌اند. استناد آنها به مقاله «جفری گلدبرگ»، روزنامه‌نگار آمریکایی در خبرگزاری «بلومبرگ» است که به نقل از اوباما نوشته بود، « اسرائیل منافع خود را تشخیص نمی‌دهد».
گلدبرگ در این مقاله تاکید کرده بود، اوباما در اموری که مربوط به روند صلح با فلسطینی‌هاست، به نتانیاهو به چشم یک «سیاستمدار ترسو» نگاه می‌کند و وی را «اسیر لابی شهرک‌نشین‌ها» می‌داند. حتی به گفته او، اوباما تاکید کرده با صدور هر مجوزی برای ساخت‌وساز در سرزمین‌های اشغالی، انزوای اسرائیل در جامعه بین‌المللی بیشتر خواهد شد. علاوه بر این، او، ایران را تهدیدی کوتاه مدت برای اسرائیل می‌داند اما رفتارهای نتانیاهو را تهدیدی دراز مدت برای این رژیم تلقی می‌کند.
همین موضوع بود که موجب خشم اعضاء ارشد لیکود شد و آنها را بر آن داشت تا رئیس جمهور مهمترین متحد استراتژیک خود را به دخالت در انتخابات متهم کنند و بگویند اوباما قصد تحریک رای‌دهندگان اسرائیلی در آستانه انتخابات را دارد.
حتی نتانیاهو نیز زبان به انتقاد گشود و خطاب به اوباما گفت، اسرائیلی‌ها خودشان بهتر صلاح‌شان را می‌دانند و خودشان تصمیم می‌گیرند چه کسی بهتر از منافع آنها دفاع می‌کند.
او سپس افزود: «اسرائیل طی 4 سال اخیر با اعمال فشارهای بسیاری روبه‌رو شده با این حال، به دفاع از منافع حیاتی و امنیت خود ادامه داده است و تمام جهانیان این مسئله را می‌دانند».
البته برخی تحلیلگران اسرائیلی این گونه استدلال کرده‌اند که رفتارهای کنونی اوباما به تلافی حمایت آشکار نتانیاهو از میت رامنی، رقیب جمهوریخواه او در انتخابات 2012 آمریکا بوده است. اما واقعیت چیز دیگری است. دولت آمریکا به شدت به دنبال تقویت روند صلح در خاورمیانه است و همواره بر ضرورت تشکیل دولت فلسطینی تاکید کرده است. در واقع، اوباما از روز نخستی که سکان ریاست کاخ سفید را در دست گرفت، از اراده کابینه جدید برای راه‌اندازی دولت فلسطینی در قالب ایده راه‌حل دو دولت (Two State Solution) سخن به میان آورد.
لازمه اجرایی شدن این ایده، روی کار آمدن جریان‌ها، افراد و سیاستمدارانی در اسرائیل بود که با این رویکرد هم نظر و همگام باشند. اما برای کابینه اسرائیل، با توجه به متمایل بودن به راست، ایده دو دولت، نه تنها جذابیتی برای آنها ندارد، بلکه عملا هر گامی که به تاسیس دولت فلسطینی منجر شود، به خاطر مخالفت آنها با مانع روبرو خواهد شد.
اگر هم طی سال‌های اخیر روزنه امیدی به راه‌حل تشکیل دو دولت بود، با رای کشورهای اروپایی به ارتقاء موقعیت فلسطین به عنوان ناظر غیر عضو در سازمان ملل، این امید به باد رفت چراکه این اقدام بهانه را به دست سران اسرائیل داد و آنها برای انتقام‌گیری، شهرک‌سازی در کرانه باختری را از سر گرفتند.
اما او با این تصمیم، دشمنان جدیدی برای خود به وجود آورد آنهم در آستانه برگزاری انتخابات کنست چراکه به محض صدور فرمان از سرگیری ساخت و ساز در بیت‌المقدس شرقی و کرانه باختری، هجمه متحدان قدیمی اسرائیل، علیه این رژیم آغاز شد.
در این میان، اروپایی‌ها به اندازه‌ای در انتقاد از عملکرد کابینه نتانیاهو مصمم بودند که برخی از آنها همچون انگلیس، فرانسه، دانمارک، اسپانیا و سوئد، سفرای اسرائیل در خاک خود را برای توضیح در این باره فرا خواندند.
استدلال آنها این بود که شروع شهرک‌سازی، به مسئله ازسرگیری مذاکرات صلح خاورمیانه و دست یافتن به راه حل ایجاد دو کشور مستقل لطمه وارد می‌کند.
بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌های آنها علیه اسرائیل به اندازه‌ای بود که آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه مستعفی رژیم صهیونیستی از کوره به در رفت و با بیان اینکه «سران جهان در حالی مدعی تعهد به امنیت اسرائیل هستند که به محض گرفتاری، اسرائیل را قربانی می‌کنند»، اوضاع را برای نتانیاهو پیچیده‌تر کرد.
مجموعه این عوامل بود که موجب شد برخی رسانه‌های آمریکایی از احتمال تغییر رویکرد آمریکا از اسرائیل سخن به میان آورند. از سوی دیگر، در شرایطی که موضع اسرائیل و اتحادیه اروپا در خصوص مسئله هسته‌ای ایران مشابه است، اما به خاطر مسئله فلسطین، روابطشان تحت‌الشعاع قرار گرفته است چراکه اروپایی‌ها بر این باورند مسئله شهرک‌سازی از برنامه هسته‌ای ایران مهم‌تر است.
به همین دلیل بود که «فرانسوا اولاند»، رئیس جمهور فرانسه اعلام کرد پاریس پس از انتخابات اسرائیل طرحی را برای زنده کردن روند مذاکرات صلح ارائه می‌کند و هشدار داده، ادامه توقف مذاکرات، واکنش سخت اروپا را در پی خواهد داشت. حتی ممکن است اروپایی‌ها از ورود شهرک‌نشینان تندروی اسرائیلی به اروپا جلوگیری کند.
اولاند حتی در این باره گفته: »اروپا به تحمیل تحریم عادت دارد و می داند این ابزار چطور کار می‌کند. اگر عزم سیاسی بر سر تحریم عناصر اسرائیلی وجود داشته باشد، مکانیزم‌های آن موجود است».
مجموعه این عوامل نشان می‌دهد نتانیاهو در صورت پیروزی، حتی بعد از پایان انتخابات نیز خواب آرامی نخواهد داشت چراکه باید چاره‌ای برای کاستن از دشمنی دوستان دیروز خود بیندیشد و به نظر می‌رسد برای نیل به این منظور، راهی جز تن دادن به خواسته اروپا و آمریکا برای توقف شهرک‌سازی و از سرگیری مذاکرات صلح ندارد.
