به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، وقتی در سال 1910، درب ورزشگاه اولدترافورد یا همان "تئاتر رویاها"ی معروف به سوی هواداران منچستر یونایتد باز شد، کمتر کسی تصور می کرد روزی برسد که برای فروش اسم آن، چانه زنی شود؛ اما مالکان یهودی این تیم، در سودای درآمدزایی هستند و کاری به سنن جزیره ندارند. آنها از سرزمین سرمایه داری می آیند و این روزها به بالا رفتن صفرهای درآمدشان می اندیشند.
می توان ادعا داشت با ورود سرمایه داری به فوتبال جزیره، رسوم این بخش از اروپا که داعیه دار هدایت جهانی این رشته است، مورد هجومی بی سابقه قرار گرفته است. البته، این‌گونه به نظر می رسد که این سنن اروپایی در حال شکست از تازه واردان است؛ یک روز در آرسنال و روز دیگر در منچستر سیتی و امروز نیز منچستر یونایتد. فرداها را کسی نمی داند!
× آیا اولدترافورد هم معامله می شود؟
برای ورزشگاهی که نزدیک به 67 هزار نفر گنجایش دارد، تغییر نام اتفاق کوچکی نیست. اولدترافورد که یازدهمین ورزشگاه قاره اروپا و دومین در انگلیس از نظر ظرفیت است، این روزها به کانون توجه بسیاری تبدیل شده است. گلیزرها که مالکیت منچستر را در اختیار دارند، در حال برآورد برای فروش نام این مجموعه هستند؛ اتفاقی که منجر به اعتراضات گسترده ای میان هواداران شده است.
آنها بر این باورند که نام ورزشگاه، بخشی از هویتش به مشار می رود، تغییرش یعنی مقابله با سنت فوتبال اروپا؛ اما مالکان امریکایی چنین نظری ندارند. آنها که از ایالات متحده به جزیره آمده اند، سودای درآمدزایی بیشتر را دارند. آنها می خواهند مانند منچستر سیتی و آرسنال رفتار کرده و نام یک شرکت بزرگ را روی ورزشگاه خود بگذارند. این نیز یعنی سرازیر شدن پولی هنگفت به باشگاهی که در زمره ثروتمندترین های جهان است. در این بین، واقعیت حکایت از مذاکرات سری برای روی دادن این اتفاق دارد.
× سود هنگفت در انتظار خاندان گلیزر
مذاکرات محرمانه اخیر میان مالکان منچستر و شرکت پپسی کولا صورت گرفته که حکایت از موفقیت آمیز بودن داشته است. شینده می شود قرارداد پیشنهادی گلیزرها شامل یک میلیارد دلار برای بیست سال بوده که زمینه ساز مذاکرات جدی شده است. البته، هنوز توافقی صورت نگرفته و خبر شکلی رسمی نیز به خود نگرفته است. شرکت های دیگری نیز وجود دارند که تلاش دارند وارد این معامله شوند؛ اما شرکت امریکایی پپسی از بخت بالایی برخوردار است.
در این بین، پیش بینی هایی مبنی بر اعتراضات گسترده میان هواداران این تیم است. آنها که مخالفتی جدی با مالکان امریکایی دارند، معتقدند این اقدامات به ضرر منچستر یونایتد است. آنها نگرانند که این اقدام موجب فراموش شدن نام اولدترافورد در آینده شود که موضوعی حساس برای آنها است. البته، باید توجه داشت همکاری گلیزرها با شرکت های امریکایی است و در حال تبدیل این مجموعه به کارتلی به سود تجارت این کشور هستند. نمونه ای از این موضوع نیز مذاکرات با شرکت شورلت برای حمایت مالی از شیاطین سرخ است.
× پایان ارزش های اروپایی و حمله امریکایی
این تغییر نام ها که در فوتبال انگلیس روی می دهد، به نوعی شکست سنت فوتبال اروپایی است. این سنت که به نام ها و تاریخچه آن اهمیت ویژه ای می دهد، در حال مغلوب شدن از ارزش های امریکایی است که مبنای آن سود مالی است. این موضوع موجب شده تا عملا، منچستر نیز وارد فضایی شود که به محلی برای تبلیغ ارزش های امریکایی تبدیل شود. به طور مثال، پپسی با قرار گرفتن نامش در اولدترافورد، عملا به بازارهای آسیایی، افریقایی و چینی جدیدی می اندیشد که نصیبش خواهد شد و البته، عقبه این شهرت که در گزارشی بدان خواهیم پرداخت.
این روزها گروه های مخالف گلیزرها در منچستر فعال شده اند تا مانع این اقدام شوند؛ اما واقعیت نشان می دهد که این خاندان یهودی به یک پروسه بلند مدت رسیده اند که بخشی از آن نیز تغییر نام باشگاه است. آنها توجهی به اعتراضات نخواهند داشت و البته، خیالشان راحت است که سر الکس فرگوسن نیز با تیم نتیجه خواهد گرفت. اخبار نشان می دهد که روزهای پر التهابی در انتظار این باشگاه سرخ پوش خواهد بود.
می توان ادعا داشت با ورود سرمایه داری به فوتبال جزیره، رسوم این بخش از اروپا که داعیه دار هدایت جهانی این رشته است، مورد هجومی بی سابقه قرار گرفته است. البته، این‌گونه به نظر می رسد که این سنن اروپایی در حال شکست از تازه واردان است؛ یک روز در آرسنال و روز دیگر در منچستر سیتی و امروز نیز منچستر یونایتد. فرداها را کسی نمی داند!× آیا اولدترافورد هم معامله می شود؟
برای ورزشگاهی که نزدیک به 67 هزار نفر گنجایش دارد، تغییر نام اتفاق کوچکی نیست. اولدترافورد که یازدهمین ورزشگاه قاره اروپا و دومین در انگلیس از نظر ظرفیت است، این روزها به کانون توجه بسیاری تبدیل شده است. گلیزرها که مالکیت منچستر را در اختیار دارند، در حال برآورد برای فروش نام این مجموعه هستند؛ اتفاقی که منجر به اعتراضات گسترده ای میان هواداران شده است.
آنها بر این باورند که نام ورزشگاه، بخشی از هویتش به مشار می رود، تغییرش یعنی مقابله با سنت فوتبال اروپا؛ اما مالکان امریکایی چنین نظری ندارند. آنها که از ایالات متحده به جزیره آمده اند، سودای درآمدزایی بیشتر را دارند. آنها می خواهند مانند منچستر سیتی و آرسنال رفتار کرده و نام یک شرکت بزرگ را روی ورزشگاه خود بگذارند. این نیز یعنی سرازیر شدن پولی هنگفت به باشگاهی که در زمره ثروتمندترین های جهان است. در این بین، واقعیت حکایت از مذاکرات سری برای روی دادن این اتفاق دارد.
× سود هنگفت در انتظار خاندان گلیزر
مذاکرات محرمانه اخیر میان مالکان منچستر و شرکت پپسی کولا صورت گرفته که حکایت از موفقیت آمیز بودن داشته است. شینده می شود قرارداد پیشنهادی گلیزرها شامل یک میلیارد دلار برای بیست سال بوده که زمینه ساز مذاکرات جدی شده است. البته، هنوز توافقی صورت نگرفته و خبر شکلی رسمی نیز به خود نگرفته است. شرکت های دیگری نیز وجود دارند که تلاش دارند وارد این معامله شوند؛ اما شرکت امریکایی پپسی از بخت بالایی برخوردار است.
در این بین، پیش بینی هایی مبنی بر اعتراضات گسترده میان هواداران این تیم است. آنها که مخالفتی جدی با مالکان امریکایی دارند، معتقدند این اقدامات به ضرر منچستر یونایتد است. آنها نگرانند که این اقدام موجب فراموش شدن نام اولدترافورد در آینده شود که موضوعی حساس برای آنها است. البته، باید توجه داشت همکاری گلیزرها با شرکت های امریکایی است و در حال تبدیل این مجموعه به کارتلی به سود تجارت این کشور هستند. نمونه ای از این موضوع نیز مذاکرات با شرکت شورلت برای حمایت مالی از شیاطین سرخ است.
× پایان ارزش های اروپایی و حمله امریکایی
این تغییر نام ها که در فوتبال انگلیس روی می دهد، به نوعی شکست سنت فوتبال اروپایی است. این سنت که به نام ها و تاریخچه آن اهمیت ویژه ای می دهد، در حال مغلوب شدن از ارزش های امریکایی است که مبنای آن سود مالی است. این موضوع موجب شده تا عملا، منچستر نیز وارد فضایی شود که به محلی برای تبلیغ ارزش های امریکایی تبدیل شود. به طور مثال، پپسی با قرار گرفتن نامش در اولدترافورد، عملا به بازارهای آسیایی، افریقایی و چینی جدیدی می اندیشد که نصیبش خواهد شد و البته، عقبه این شهرت که در گزارشی بدان خواهیم پرداخت.
این روزها گروه های مخالف گلیزرها در منچستر فعال شده اند تا مانع این اقدام شوند؛ اما واقعیت نشان می دهد که این خاندان یهودی به یک پروسه بلند مدت رسیده اند که بخشی از آن نیز تغییر نام باشگاه است. آنها توجهی به اعتراضات نخواهند داشت و البته، خیالشان راحت است که سر الکس فرگوسن نیز با تیم نتیجه خواهد گرفت. اخبار نشان می دهد که روزهای پر التهابی در انتظار این باشگاه سرخ پوش خواهد بود.
