به گزارش مشرق به نقل از مهر،  دنباله دار پن استارز که این روزها در آسمان نیمکره شمالی زمین مشاهده می شود ویژگیهای خاصی دارد که بهتر است بیش از نگاه کردن به آن در تاریک و روشن آسمان از این ویژگیها مطلع باشید.

مشاهده دنباله دار پن استارز، یک بار برای همیشه

دنباله دار پن استارز به طور رسمی دارای یک مدار بسیار طولانی بیضی شکل دور خورشید است. براساس اظهارات ستاره شناسان رصدخانه مک دونالد در دانشگاه تگزاس، آستین، این توپ کیهانی از غبار و خاک 100 میلیون سال زمان نیاز دارد تا یک چرخه کامل را به دور خورشید طی کند.

این دنباله دار در ژوئن 2011 توسط یک تیم از ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ پانورامیک سروی و سیستم تلسکوپ رپید ریسپانس در هاوایی کشف شد.

دنباله داری از مرز منظومه شمسی

این دنباله دار از ابر اورت به داخل منظومه شمسی افتاده است، بر اساس نظریه یان اورت ستاره‌شناس هلندی، ابر اورت نام مکانی است که بسیاری از دنباله‌دارها از آن سرچشمه می‌گیرند و در فاصله 50 هزار واحد نجومی یا تقریبا یک سال نوری از خورشید قرار دارد. مدار یک دنباله دار معمولا تغییر می کند و موجب نزدیک شدن آن به خورشید می شود.

دنباله دار خورشید خراش

وقتی که یک دنباله دار از ابر اورت در مسیری که طی آن به خورشید بسیار نزدیک می شود ، وارد منظومه شمسی شده، این جسم خورشید خراش نامیده می شود. دنباله دار پن استارز دیروز یکشنبه 10 مارس ( 20 اسفند ماه) تنها 45 میلیون کیلومتر با خورشید فاصله داشت.

دنباله دارهای خورشید خراش دارای مدارهای بی قاعده ای هستند و این امر آنها را غیرقابل پیش بینی می کند. گاهی مسیر منحی آنها موجب می شود که این دنباله دار به قدری به خورشید نزدیک شود که به ستاره منظومه ما برخورد داشته باشد. اگر یک دنباله دار از برخورد نزدیک خود با خورشید جان سالم به در ببرد، درخشش آن بیشتر می شود.

ناپدیدی تدریجی

درحالی که ستاره شناسها در ابتدا تصور می کردند که این دنباله دار درخشش چندانی ندارد، اما پن – استارز در مرحله اول نشان داد که درخشش آن در آسمان شمالی براساس انتظار دانشمندان نبوده است. برخی از ستاره شناسها پیش بینی می کردند که قدر این دنباله دار ( اندازه درخشش) کم می شود و مشاهده گذر آن برفراز خط استوا دشوار است، اما اکنون دانشمتدان انتظار دارند که این دنباله دار با عبور نزدیک از کنار خورشید حتی درخشانتر هم شده باشد.

دنباله دار پن استارز در آسمان تنها نیست

سال 2013 را می توان سال دنباله دارها نامید. این دنباله دار تاکنون قدری از آسمان نیمکره شمالی را با دنباله دار لمون سهیم بوده است. این درحالی است که لمون امسال در آسمان شمالی ظاهر نمی شود، اما رصدگران آسمان هر دو دنباله دار را برای مدت کوتاهی در یک بخش از آسمان مشاهده کردند.

انتظار می رود که درماه نوامبر یک دنباله دار خورشید خراش دیگر نیز برای رصدگران آسمان دست تکان دهد. این دنباله دار با عنوان آیسون (ISON) می تواند روشن ترین دنباله داری باشد که طی یک نسل در آسمان مشاهده شده است، اما همه اینها در صورتی است که از برخورد نزدیک خود با خورشید جان سالم به در ببرد.

عمر مشاهده دنباله دار پن استارز کوتاه است

درحالی که این ستاره به تازگی در آسمان نیمکره شمالی ظاهر شده، به زودی هم از بین می رود. این دنباله دار را می توان با چشم غیر مسلح نیز مشاهده کرد، اما شاید تعیین نقطه دقیق آن دشوار باشد.

ایمی مینزر محقق ارشد جستجوی اجسام نزدیک به زمین ناسا در آزمایشگاه رانش جت اظهار داشت: این دنباله دار چندان درخشان نیست و در بخش تحتانی افق غربی قرار می گیرد، بنابراین چشم انداز نسبتا واضحی در جنوب غربی هنگام گرگ و میش لازم است تا بتوان این دنباله دار را مشاهده کرد.

درخشش این دنباله دار از امروز دوشنبه 11 مارس (21 اسفند ماه) کم می شود، چرا که پن استارز دیروز یکشنبه 10 مارس (20 اسفند ماه )نزدیکترین برخورد خود با خورشید را داشته است. رصدگران آسمان تا اوایل آوریل می توانند به وسیله تلسکوپ و دوربینهای دوچشمی این خورشید خراش را مشاهده کند، اما درخشش آن تا پیش از پایان مارس برای مشاهده با چشم غیر مسلح کاهش می یابد.