به گزارش مشرق به نقل از ایران هسته ای، طی حدود دو هفته گذشته در چندین مورد اظهاراتی بسیار عجیب از جانب برخی مقام های دولتی درباره «حتمی بودن لغو تحریم ها در آینده نزدیک» بیان شده است که تردیدها و پرسش هایی بسیار جدی درباره هدف پشت پرده آنها وجود دارد.

دکتر علی اکبر صالحی وزیر خارجه ایران یکی از پرکارترین افراد در حوزه تولید کدهایی از این دست در روزهای گذشته بوده است.

وی نخست در روز 13 اسفند در همایش مرزبانی ناجا جمله ای عجیب بر زبان آورد که هنوز حکمت آن بر کسی معلوم نشده است.

صالحی گفت: «با تمهیدات اندیشیده شده دستگاه دیپلماسی، از امروز شاهد رفع تدریجی تحریم ها خواهیم بود».

این جمله عجیب که معلوم نمی کرد در آن روز خاص مگر دقیقا چه اتفاقی افتاده که «رفع تدریجی تحریم» بناست فورا آغاز شود، موجی از سوال و گمانه زنی در این باره به راه انداخت که پس پرده چه می گذرد و آیا فی المثل ایران در مذاکرات آلماتی امتیازی داده است که اکنون چنین ادعاهای شگفتی مطرح می شود؟

آقای صالحی اما بی توجه به تبعات اظهاراتش به پیمودن این مسیر ادامه داد.

وی روز 20 اسفند در نشست مشترک خبری با وزیر خارجه بنین، با بیان سخنانی مشابه تاکید کرد که: «چشم انداز پیش رو برای سال آینده رفع تدریجی تحریم ها است».

صالحی ادامه داد: «بر اساس اطلاعاتی که در اختیار دارم، سال آینده، سالی نوید بخش در زمینه رفع تحریم ها خواهد بود».

افراد مطلع از آخرین وضعیت مذاکراتی میان ایران و غرب این اظهارات را بسیار خاص و تعجب برانگیز می دانند.

در حالی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار روز با اعضای مجلس خبرگان تصریح کردند آنچه در آلماتی رخ داد صرفا اعرافی کوچک به بخش کوچکی از حقوق ملت ایران بود و به روشنی فرمودند که باید منتظر نشست بعدی ماند روشن شود طرف مقابل در ادعاهای خود صادق است یا نه، اظهارات آقای دکتر صالحی چیزی جز مثبت نمایی افراطی موضع غرب به نظر نمی رسد.

تلاش برای این نوع مثبت نمایی که نه با واقعیت سازگار است، نه پشتوانه مذاکراتی دارد و نه اساسا به مصلحت جامعه امروز ایران است، این سوال را بوجود آورده است که هدف این اظهارات چیست؟

یک دلیل می تواند این باشد که آقای صالحی در تلاش است تا فضایی مثبت به جامعه القا کرده و به لحاظ روانی شرایطی بوجود بیاورد که فعالیت اقتصادی در کشور با تنش کمتر صورت بگیرد و حباب قیمتی در برخی کالاهای خاص مانند ارز و طلا خنثی شود.

اگر هدف حقیقتا همین باشد باید گفت مسیر بسیاری بدی در پیش گرفته شده است چرا که اولا این قبیل اظهارات تا وقتی پشتوانه هایی واقعی نداشته باشد،  نتیجه ای جز بی اعتماد شدن مردم به مسئولان و غیر واقعی و توهمی به نظر رسیدن دیدگاه های آنها نخواهد داشت و ثانیا با شرطی کردن جامعه، تدوین یک راهبرد مذاکراتی موثر برای مذاکرات الماتی 2 را دشوار می کند.

برای قضاوت قطعی در این باره که چه فضایی در حال شکل گیری است هنوز کمی زود است ولی می توان گمانه هایی نسبی در این باره مطرح کرد که شاید برخی افراد خاص –که آقای صالحی هم در بازی آنها قرار گرفته- پروژه شرطی سازی عمدی جامعه را پیگیری می کنند.

آینده نشان خواهدداد که این گمانه زنی تا چه حد درست بوده و اهداف پس پرده آن چیست.