معمولاً کسانی که پیام‌ها یا نطق‌های روسای‌جمهور آمریکا را طراحی می‌کنند، دقت‌هایی را دارند اما به نظر می‌رسد طراحان این پیام یا خواسته‌اند با اوباما شوخی کنند و یا فاقد فهم درست از کاربرد واژه‌هایی بوده‌اند که در این پیام به کار برده‌اند.
اوباما در پیام خود با ذکر یک بیت از حافظ به قول خودش حامل پیام دوستی و
رفع کدورت‌ها ودشمنی‌ها شده است. او از قول حافظ خطاب به ملت ایران
می‌گوید:
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی بر کن که رنج بی شمار آرد
آمریکایی‌ها از هزاران کیلومتر از آن طرف دریاها و اقیانوس‌ها آمده‌اند به خلیج فارس و با انبوهی از سلاح‌های کشتار جمعی و با ناوهای هواپیما‌بر و استقرار پایگاه‌های نظامی در برخی کشورهای عرب خلیج فارس تا درخت دوستی را در کشور ایران بنشانند!
آنها در عراق و افغانستان اردو زده‌اند و صدها هزار تفنگدار آمریکایی را آورده‌اند و هزاران انسان بی‌گناه را کشته‌اند و برای اینکه کم نیاورند، یک مشت آدم ناتو هم از پیمان به اصطلاح ناتو کمک گرفته‌اند.
آنها به این هم اکتفا نکرده‌اند، در ترکیه نیروهای خود را تجهیز کرده‌اند، در قرقیزستان، آذربایجان و برخی کشورهای همسایه شمالی هم اردو زده‌اند.
آنها با مدرنترین سلاح‌های پیشرفته دست روی ماشه آماده شلیک هستند. مرتب هم ژنرال‌ها و سیاستمداران آمریکایی و نوچه‌های آنها در رژیم صهیونیستی می‌گویند در مقابله باملت ایران همه گزینه‌ها از‌جمله گزینه نظامی روی میز است.
آنها به این هم اکتفا نکرده‌اند. طی 50 سال گذشته هر‌چه از دستشان می‌آمده است، علیه ملت ایران اعمال کرده‌اند. حمایت از دیکتاتوری شاه و به خاک و خون کشیدن ملت ایران در خیابان‌ها در سال‌های 56و57 و نیز پس از پیروزی انقلاب در حمایت از تروریسم و تحمیل جنگ 8 ساله تمام منابع انسانی وحیاتی کشور را هدف قرار داده‌اند.
در حوزه سیاست و فرهنگ هم یک نبرد تمام‌عیار نرم را برای براندازی نظام دنبال می‌کنند.
آن وقت رئیس‌جمهور آمریکا می‌‌آید به ملت و مسئولان ایران می‌گوید؛ "درخت دوستی" بنشانید و "نهال دشمنی" را بر کنید .
خوب اگر ما بخواهیم درخت دوستی را بنشانیم، با این همه لشکر و حشم و پادگان و ناو و تهدیدها و اعمال خشونت و خونریزی، زمین بکری نمی‌بینیم تا در آن نهال بنشانیم.
مقام معظم رهبری در تحلیل هوشمندانه آغاز سال 92 در جوار بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) در اجتماع عظیم زائران حرم رضوی(ع) فرمودند؛ "این هم از لطایف عالم است که آمریکایی‌ها دشمنی می‌کنند و می‌گویند شما نفهمید که ما با شما دشمنیم. عناد می‌ورزند؛ متوقع‌اند که ملت ایران نفهمد که آنها معاندند و دشمنی می‌کنند."
خوب اگر ما بخواهیم نهال دشمنی را برکنیم، چکار باید بکنیم؟ آمریکایی‌ها دور تا دور ایران به جای نهال، سرباز دست به ماشه کاشتند. اگر ما بخواهیم به این توصیه اوباما عمل کنیم و این نهال ها را بر کنیم تا رنج بی‌شمار برایمان نیاورد، خودمان بلدیم چکار کنیم؛ نیازی به توصیه اوباما ندارد.
ملت ایران در 30 سال اخیر راهبرد مقاومت خود را شکل داده و اکنون این راهبرد در عالیترین شکل خود سازمان یافته، اگر آمریکایی‌ها دست از پاخطا کنند، ما نهال دشمنی را طوری از بیخ و بن بر می‌کنیم که آثاری از آن باقی نماند.
یکی از بهانه‌هایی که آمریکایی‌ها طی 10 سال گذشته مدام نهال دشمنی می‌کارند و درخت دوستی بین دو ملت را می‌خشکانند، همین موضوع فناوری‌های صلح آمیز هسته‌ای ایران است.
آخرین دور گفت‌وگوهای بی‌حاصل ایران با 1+5 جمعه و شنبه گذشته در آلماتی برگزار شد. ایران همواره در گفت‌وگوها برای برون‌رفت از بن‌بست و به قول حافظ برای کندن نهال دشمنی و نشاندن درخت دوستی پیشنهادهای بکر و قابل قبول و شفاف ارائه داده است اما طرف غربی حاضر نیست گفت‌وگوها را از بن‌بست خارج کند.
دلیل آن هم روشن است: اگر این بهانه نباشد، آنها دلیلی برای تداوم دشمنی و خصومت و اعمال خشونت علیه ملت ایران پیدا نمی‌کنند لذا آن را به عنوان بهانه همیشه می‌خواهند در دستور‌کار قراردهند.
اشتون در پایان 5 دور گفت‌وگوی نفسگیر در برابر رسانه‌های جامعه جهانی می‌گوید: "قرار است مذاکره‌کنندگان به پایتخت‌های خود بازگردند و پیشنهادهای ارائه شده را بررسی کنند."
مفهوم این سخن آن است که ما اراده‌ای از خود برای تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری نداریم، ما فقط یک پیک خبری هستیم، اختیاری نداریم تا درخت دوستی بنشانیم و نهال دشمنی برکنیم.
رهبر معظم انقلاب درست 15 روز قبل از مذاکرات هسته‌ای، هوشمندانه نتایج آن را پیش‌بینی کردند و فرمودند: "بر اساس تجربه و نگاه به صحنه و دقت و کنجکاوی برداشت ما این است که آمریکا مایل به تمام شدن مذاکرات هسته‌ای نیست. آنها مایل نیستند مناقشه هسته‌ای حل شود."
آمریکایی‌ها از مناقشه هسته‌ای به عنوان کود برای باروری نهال دشمنی با ملت ایران استفاده می‌کنند و تا وقتی آنها از این کود حیوانی استفاده می‌کنند، راهی برای برون‌رفت از مشکلی که خودشان پدید آورده‌اند، وجود ندارد.
آمریکایی‌ها با تحقیرملت ایران می‌خواهند حق غنی‌سازی را که آژانس برای هر عضو به رسمیت شناخته، نادیده بگیرند. آنها می‌دانند طرف مذاکره‌کننده ایرانی نمی‌تواند از دفاع از حقوق هسته‌ای که یک اجماع ملی است، کوتاه بیاید لذا بر طبل دشمنی با ملت ایران به اسم جامعه جهانی می‌کوبند.
در این دور از مذاکرات معلوم شد غرب نه حاظر است حق غنی‌سازی را برای ایران به رسمیت بشناسد و نه حاضر است دست از تداوم خصومت بردارد. بارها به آنها گفته‌ایم این جامعه جهانی که شما از آن یاد می‌کنید، فقط چند کشور زورگو و قالتاق هستند.
بارها بیش از یکصد کشور جهان در قالب بیانیه‌های مکرر غیرمتعهدها و یا سازمان کنفرانس اسلامی حقوق هسته‌ای ملت ایران را به رسمیت شناخته‌اند. ما به آنها می‌گوییم شما در حقیقت در برابر جامعه جهانی واقعی ایستاده‌اید. آنها می‌گویند مرغ یک پا دارد. می‌خواهیم درخت دوستی را برکنیم و نهال دشمنی را بنشانیم!
5 کشور مذاکره‌کننده با تکیه بر زرادخانه هسته‌ای صلح آمیز که قادر است بارها کره زمین را باخاک یکسان کند، در نشست‌های تکراری با نمایندگان ایران می‌گویند ما نگران فعالیت‌های هسته‌ای شما هستیم!
با آنکه دوربین‌های آژانس لحظه به لحظه فعالیت‌های هسته‌ای ایران را زیر نظر دارند، با آنکه آنها می‌دانند ما نه به دلیل ملاحظات دیپلماتیک بلکه به دلیل ملاحظات انسانی و الهی تولید و تکثیر سلاح‌های کشتار جمعی را حرام می‌دانیم و اعلام هم کرده‌ایم، باز بر طبل دروغ و فریب می‌کوبند تا بهانه برای تداوم دشمنی با ملت ایران داشته باشند.
آن قدر این سیاست نخ‌نما شده است که حتی نمایندگان آنها در مذاکرات وقتی در برابر منطق شفاف و حق‌مدارانه ایران قرار می‌گیرند، با شرمندگی سر به پایین می‌اندازند و می‌گویند ما نمی‌توانیم تصمیم بگیریم، باید به پایتخت‌هایمان برگردیم و ببینیم دستور چیست؟!
آنها رفته‌اند تا ببینند در جشن درختکاری، آمریکایی‌ها کی تصمیم می‌گیرند نهال دشمنی را بر‌کنند و درخت دوستی را به خانم اشتون بدهند تا در وسط میز مذاکرات هسته‌ای بنشاند.
تجربه نشان داده است تا وقتی مرکز اصلی توطئه و جنگ‌افروزی و دشمنی بر ضد ملت ایران، آمریکاست، این جشن برگزار نمی‌شود و خصومت همواره تداوم می‌یابد.
