در کنار اسرائیل، کاخ سفید، کنگره و سنای آمریکا هم میبایست به چند مسئله توجه کنند که مهمترین آن، توجه به منافع ملی آمریکا است، به عبارت دیگر، در چند روز اخیر به خصوص بعد از سفر "چاک هیگل" به منطقه غرب آسیا و همچنین سفر هیگل به سرزمین اشغالی، ادبیات و رفتار اهالی کاخ سفید به گونهای در جهت موازنه مواضع خود با رژیم صهیونیستی تمايل پيدا كرده است و به نظر میرسد مانند سابق، منافع ملي و حقوق مردم آمريكا، قرباني منافع و سياستهاي اسرائيلي ميشود.
با توجه به حمله اسرائيل، موضوع استفاده از سلاح شيميايي در خاك سوريه و اظهارات مقامهاي بينالمللي و همچنين زمزمههايي درباره تشكيل ناتوي عربي، فشار وارد كردن به آمريكا براي وارد شدن به خاك سوريه به صورت نظامي و ... از موضوعاتي است كه در روزهای اخیر، تیتر اول رسانههای جهان شده است که در ادامه با بررسی دلایل حمله اسرائیل به سوریه، به این موضوعات پرداخته میشود.
دلايل حمله اسرائيل به سوريه را ميتوان در محورهاي زير خلاصه كرد:
1- نيروهاي معارضه و هم پيمانان آنها همچون آمريكا، قطر، عربستان، تركيه و ... بنابر اخبار آشكار و غير آشكار، در جنگ زميني عملا شانسي براي خود نميبينند و طرح ادعايي همچون استفاده از سلاح شيميايي توسط حكومت سوريه عليه معارضان براي وارد شدن به سطح جديدي از عمليات نظامي قابل تفسير است.
به هرجهت، آنچه در اين بين مهم است، از دست دادن زمين در سوريه و تغيير درگيري از زمين به هوا است و اقدام رژيم صهيونيستي در حمله هوايي، تنها به دليل برتري اين رژيم به مدد تجهيزات آمريكايي است و با اين اقدام، دشمن نشان داد كه در درگيري زميني هيچ شانسي ندارد و به دنبال نفوذ از طريق هواست و در اين حالت، آمريكا به طور قطع شريك درگيري و نظامي اسرائيل محسوب ميشود.
2- قاعدتا اسرائيل به دنبال درگير كردن ايالات متحده در منطقه است تا بتواند بواسطه درگير كردن آمريكا، منافع خود را از اين درگيري بدست بياورد، در اين بين با توجه به گسترش موج بيداري اسلامي در منطقه، كشورهايي همچون تركيه، عربستان و قطر نيز از درگير كردن آمريكا در منطقه به خصوص در بحران سوريه نفع ميبرند، لذا آمريكا در صورت ورود به سوريه، تبديل به وسيلهاي ميشود براي اهداف سه كشور مذكور.
3- به نظر ميرسد در سالهاي اخير به خصوص بعد از بيداري اسلامي و بحران سوريه، اولويتهاي جريان عربي نسبت به مسائل منطقه تغيير بسياري كرده است و جريان عربي به دليل دشمني و مخالفت با ايران، نه تنها هيچ منعي در همكاري با اسرائيل نميبيند بلكه به دليل همين دشمني به دنبال سرنگوني حكومت سوريه براي در جهت نابودي يكي از اضلاع سهگانه مقاومت است.[1]
4- اسرائيل به دنبال طرحي است تا بتواند با واسطهگري آمريكا، چهار كشور تركيه، اردن، عربستان و امارات متحده عربي را قانع كند تا در كنار اسرائيل عليه ايران با يكديگر متحد شوند، طرحي كه به نام طرح "4+1" نامگذاري شده است، لذا اسرائيل در كنار حمله به سوريه و چراغ سبز نشان دادن به چهار كشور مذكور، نه تنها در محور نيروهاي معارض قرار ميگيرد، بلكه راه ناهموار خود با تشكيل ناتوي عربي براي ائتلافسازي امنيتي و حمله به ايران هموار ميكند.[2]
5- شواهد نشان ميدهد كه كشورهاي غربي همچون فرانسه، انگليس و آلمان و در رأس آنها آمريكا، با حمله نظامي اسرائيل موافق بوده و هيچ مشكلي نداشتند لذا هيچ يك از كشورهاي مذكور حمله اين رژيم به به سوريه را محكوم نكردند و ترجيح دادند در عوض حمايت، در قبال اين مسئله سكوت كنند.
اگرچه ميان كشورهايي اروپايي همچون آلمان و اسپانيا با ديگر كشورهاي عضو اتحاديه اروپا مانند فرانسه و انگليس در تجهيز كردن معارضين و تروريستهاي صادراتي در سوريه اختلاف نظر وجود دارد، اما هيچ يك از آنها با سقوط حكومت "بشار اسد" مخالفت چنداني ندارد، لذا سكوت و عدم محكوم كردن اسرائيل حاكي از چراغ سبز اتحاديه اروپا قلمداد ميشود.
با توجه به گسترش موج بيداري اسلامي در منطقه، به نظر ميرسد صداي بيداري اسلامي هنوز در سرزمين اشغالي شنيده نشده است و رژيم صهيونيستي با محاسبات اشتباه خود، به دولتهاي عربي دل بسته است كه هيچ قدرتي از خود ندارند و نمي توانند در زمان نياز به اين رژيم كمك كنند.
از سوي ديگر، اگر اسرائيل به دنبال تحريك كردن ايران و حزبالله براي ورود و کمک نظامی به سوریه است، بايد به اين موضوع توجه كند كه در صورت ورود ايران و حزبالله لبنان به خاك سوريه براي جنگ با رژیم صهیونیستی، ديگر بحران داخلي سوريه معنايي ندارد و اين جنگ تبديل به رويارويي جهان اسلام عليه رژيمصهيونيستي ميشود و كشورهاي عربي نميتوانند در اين جنگ به رژيم صهيونيستي كمك كنند.
آمریکا نیز باید بداند که قرار گرفتن در دام اطلاعاتی و نظامی اسرائیل - انگلیس و ورود نظامی به سوریه، نه تنها به ضرر منافع ملی آمریکا است بلکه با ورود جهان اسلام برای نبرد با اسرائیل، ماجرای حضور آمریکا در منطقه نیز به پایان خواهد رسید.