به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای، علی‌محمد بشارتی برگزاری انتخابات حساس سال 1376 را به عنوان وزیر کشور در کارنامۀ خود دارد. در روزهای پایانی منتهی به انتخابات 92، خاطرات او از آن روزها و به‌ویژه دیدارهایش با رهبر انقلاب خواندنی است:
متن این خاطره به این شرح است:
وقتی حضرت امام رضوان‌الله‌علیه برای اولین‌بار «جمهوری اسلامی» را مطرح کردند، تمام جهان از این موضوع تعجب کردند و مرکز توجه تمام جهان شد! نکته این بود که یک دولتی دم از خدا می‌زد و به مردم نیز توجه می‌کرد. دلیل تعجب آن‌ها این بود که این مورد پیش از انقلاب اسلامی ایران وجود نداشت. بنابراین انقلاب ما برای مردم دنیا اهمیت داشت؛ چه برای مسلمانان، چه برای آزادی‌خواهان و چه برای ناظران جهانی که ببینند ما در این جمهوری اسلامی چه می‌گوییم.
حضرت امام رحمه‌الله پنجاه روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی مردم را پای صندوق‌های رأی آورد تا نوع نظام را خودشان تعیین کنند. حقیقتاً صداقت امام رحمه‌الله مثال‌زدنی بود. پس از آن مردم را پای صندوق‌ها دعوت کرد تا خبرگان را برای تدوین قانون اساسی انتخاب کنند. پس از آن بلافاصله دربارۀ قانون از مردم نظرخواهی کرد! این شد که مردم ما دارای دانش و فهم سیاسی بالایی شدند و در این میدان صاحب‌نظر شدند.
من ده سال قائم‌مقام وزارت امور خارجه بودم و به صد کشور دنیا سفر کردم. تمامی مقامات را در تمام سطوح دیده‌ام. باور کنید بسیاری از مردم عادی ما فهم و سواد سیاسی‌شان از آن‌ها بیشتر است. انقلاب اسلامی در ایران به مردم بها داد و همین به رشد سیاسی مردم کمک کرد. این یکی از خروجی‌های حضور مردم پای صندوق‌های رأی است.
در انتخابات ما حضور مردم پای صندوق‌های رأی تبلور اعتقادات به امام و رهبر انقلاب و نشان‌دهندۀ مردمی‌بودن نظام است. به همین دلیل ایشان مکرر اعلام کرده‌اند و اصرار دارند که باید «حماسۀ سیاسی» خلق شود. هر قدر که مردم به سرنوشت‌ساز بودن حضورشان اعتقاد داشته باشند، مردمی‌بودن نظام بیش از گذشته ثابت می‌شود. ما سالی یک بار حضور مردم و مردمی‌بودن نظام را در راهپیمایی بیست‌و‌دوم بهمن مشاهده می‌کنیم، اما راهپیمایی در جای خود و انتخابات -که موضوعی اجرایی و عملی و سرنوشت‌ساز است- در جای خود.
حضور مردم پای صندوق‌ها یک تعهد مضاعف هم برای خود مردم به حساب می‌آید. یعنی من نوعی در سرنوشت کشورم سهیم هستم و خوب و بد این رئیس‌جمهور منتخب به من نیز مربوط می‌شود. نتیجۀ این عامل هم بالا رفتن میزان تحمل مردم است.
بین سال‌های 72 تا 76 که وزارت کشور را بر عهده داشتم، هر سال پس از سمینار استانداران خدمت رهبر معظم انقلاب می‌رسیدم. ایشان بسیار روی حضور مردم تأکید داشتند. می‌گفتند: مردم را پای صندوق‌ها بکشانید تا به هر کس که می‌خواهند رأی دهند. حتی نمی‌گفتند که به اصلح رأی دهند. یعنی ابتدای به ساکن حضور مردم پای صندوق‌های رأی برای ایشان مهم بوده و هست. در سال 1376 که ما انتخابات ریاست‌جمهوری را برگزار کردیم، نزدیک 80 درصد مردم پای صندوق‌های رأی آمدند و رهبر انقلاب در پیامی از مردم تشکر کردند.
حضور مردم در انتخابات سال 1376 تا مدت‌های زیادی اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها را به سرگیجه مبتلا کرده بود. مقامات کاخ سفید -که دشمن خونی ما هستند و می‌خواهند به هر بهانه‌ای از ما یک دیو بسازند تا کسی از تفکر اسلامی پیروی نکند- نمی‌دانستند در قبال این پیروزی چه کاری باید انجام دهند. آن‌ها با این‌که توطئه‌های بسیاری هم در سر داشتند، با ابراز علاقۀ گستردۀ مردم نقشه‌هایشان نقش بر آب شد. پس یکی از نتایج شکوهمند حضور مردم پای صندوق‌های رأی خنثی‌‌کردن عملی توطئه‌های دشمنان این آب و خاک بوده و هست.
متن این خاطره به این شرح است:
وقتی حضرت امام رضوان‌الله‌علیه برای اولین‌بار «جمهوری اسلامی» را مطرح کردند، تمام جهان از این موضوع تعجب کردند و مرکز توجه تمام جهان شد! نکته این بود که یک دولتی دم از خدا می‌زد و به مردم نیز توجه می‌کرد. دلیل تعجب آن‌ها این بود که این مورد پیش از انقلاب اسلامی ایران وجود نداشت. بنابراین انقلاب ما برای مردم دنیا اهمیت داشت؛ چه برای مسلمانان، چه برای آزادی‌خواهان و چه برای ناظران جهانی که ببینند ما در این جمهوری اسلامی چه می‌گوییم.
حضرت امام رحمه‌الله پنجاه روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی مردم را پای صندوق‌های رأی آورد تا نوع نظام را خودشان تعیین کنند. حقیقتاً صداقت امام رحمه‌الله مثال‌زدنی بود. پس از آن مردم را پای صندوق‌ها دعوت کرد تا خبرگان را برای تدوین قانون اساسی انتخاب کنند. پس از آن بلافاصله دربارۀ قانون از مردم نظرخواهی کرد! این شد که مردم ما دارای دانش و فهم سیاسی بالایی شدند و در این میدان صاحب‌نظر شدند.
من ده سال قائم‌مقام وزارت امور خارجه بودم و به صد کشور دنیا سفر کردم. تمامی مقامات را در تمام سطوح دیده‌ام. باور کنید بسیاری از مردم عادی ما فهم و سواد سیاسی‌شان از آن‌ها بیشتر است. انقلاب اسلامی در ایران به مردم بها داد و همین به رشد سیاسی مردم کمک کرد. این یکی از خروجی‌های حضور مردم پای صندوق‌های رأی است.
در انتخابات ما حضور مردم پای صندوق‌های رأی تبلور اعتقادات به امام و رهبر انقلاب و نشان‌دهندۀ مردمی‌بودن نظام است. به همین دلیل ایشان مکرر اعلام کرده‌اند و اصرار دارند که باید «حماسۀ سیاسی» خلق شود. هر قدر که مردم به سرنوشت‌ساز بودن حضورشان اعتقاد داشته باشند، مردمی‌بودن نظام بیش از گذشته ثابت می‌شود. ما سالی یک بار حضور مردم و مردمی‌بودن نظام را در راهپیمایی بیست‌و‌دوم بهمن مشاهده می‌کنیم، اما راهپیمایی در جای خود و انتخابات -که موضوعی اجرایی و عملی و سرنوشت‌ساز است- در جای خود.
حضور مردم پای صندوق‌ها یک تعهد مضاعف هم برای خود مردم به حساب می‌آید. یعنی من نوعی در سرنوشت کشورم سهیم هستم و خوب و بد این رئیس‌جمهور منتخب به من نیز مربوط می‌شود. نتیجۀ این عامل هم بالا رفتن میزان تحمل مردم است.
بین سال‌های 72 تا 76 که وزارت کشور را بر عهده داشتم، هر سال پس از سمینار استانداران خدمت رهبر معظم انقلاب می‌رسیدم. ایشان بسیار روی حضور مردم تأکید داشتند. می‌گفتند: مردم را پای صندوق‌ها بکشانید تا به هر کس که می‌خواهند رأی دهند. حتی نمی‌گفتند که به اصلح رأی دهند. یعنی ابتدای به ساکن حضور مردم پای صندوق‌های رأی برای ایشان مهم بوده و هست. در سال 1376 که ما انتخابات ریاست‌جمهوری را برگزار کردیم، نزدیک 80 درصد مردم پای صندوق‌های رأی آمدند و رهبر انقلاب در پیامی از مردم تشکر کردند.
حضور مردم در انتخابات سال 1376 تا مدت‌های زیادی اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها را به سرگیجه مبتلا کرده بود. مقامات کاخ سفید -که دشمن خونی ما هستند و می‌خواهند به هر بهانه‌ای از ما یک دیو بسازند تا کسی از تفکر اسلامی پیروی نکند- نمی‌دانستند در قبال این پیروزی چه کاری باید انجام دهند. آن‌ها با این‌که توطئه‌های بسیاری هم در سر داشتند، با ابراز علاقۀ گستردۀ مردم نقشه‌هایشان نقش بر آب شد. پس یکی از نتایج شکوهمند حضور مردم پای صندوق‌های رأی خنثی‌‌کردن عملی توطئه‌های دشمنان این آب و خاک بوده و هست.
