به گزارش گروه خواندنی های مشرق، نگارش یکی از اجزای هر زبان است. مردمی که به زبان های مختلف با هم سخن میگویند معمولا سییستم نگارشی مربوط به خود را نیز دارند اما در گذشته سیستم های نگارش وجود نداشتند و از این رو مردم به سبک های عجیبی مطالب مورد نظر خود را یادداشت می کردند. در طول تاریخ برخی از این سیستم ها از بین رفته اند و البته برخی دیگر هنوز پا برجا هستند.

** گره های سخنگو


این روش به وسیله اینکاها استفاده می شد و قدمتی نزدیک به 4600 سال دارد. مردمان گذشته با گره زدن نخ های مختلف با هم ارتباط برقرار می کردند و اطلاعات مورد نظر و حتی نامه های خود را با این روش یادداشت می کردند. این روش باستانی به تعداد گره در هر نخ و چینش نخ ها کنار هم وابسته است. گاهی اوقات در نوشته های رمز نگاری شده رنگ ها و نوع نخ نیز مهم بوده اند. از این نخ های سخنگ و متن های خاص تنها 800 عدد پیدا شده است که در موزه های مختلف دنیا نگه داری می شود.

** خط مصر باستان


مصر باستان به همراه سومریان قدیمی ترین سیستم نگارشی دنیا را در اختیار دارند. این سیستم نزدیک به 5500 سال قدمت دارد و در آن حروف به صورت اشکال خاصی ظاهر می شود. البته باستان شناسان تا به حال به این نتیجه رسیده اند که این نوع سیستم نگارش برای نوشتن نامه های رسمی یا دستورهای دینی به کار گرفته می شده است. البته مصری ها بعدا سیستم خود را به سبک یونانی ها تغییر دادند.

** نگارش نوشو


تا قرن 12 مردم منطقه هونان در جنوب چین به دختران خود اجازه تحصیل کردن و یادگرفتن زبان نوشتاری را نمی دادند. این موضوع باعث شد تا دخترها برای خودشان یک سیسیتم جدید پایه گذاری کنند. این سیستم که نوشو نام دارد تقریبا به مانند سیستم چینی است اما حروف آن متفاوت است. در این زبان نزدیک به 1000 حرف متفاوت دیده می شود و تنها دخترها از آن استفاده می کنند.

** نگارش شعر اسکاندیناوی


شاعران شمالی ترین نقطه اروپا در مابین قرن های 1 تا 12 از سبک نگارشی مخصوص خود برای نوشتن شعرهای مذهبی یا جملات رمزگذاری شده استفاده می کردند که تنها کلید آن به دست شعردوستان یا در مکان های خاصی پیدا میشد. این سبک که رونیک نام داشت از همان زبان انگلیسی به همراه چند حرف ساده دیگر استفاده می کند. در این زبان البته هر حرف یک سمبل متفاوت دارد تا مطالب کمی رمزنگاری شده به نظر برسند.