به گزارش مشرق به نقل از برنا، ميزگرد تخصصي تحليل ادبيات دفاع مقدس با حضور حبيب احمدزاده نويسنده دفاع مقدس، گلعلي بابايي نويسنده و پژوهشگر و محمدرضا شرفالدين رئيس انجمن سينماي دفاع مقدس در برنامه تلويزيوني "دور ميز شب" برگزار شد.
مرتضي سرهنگي مدير دفتر مطالعات هنر و ادب پايداري حوزه هنري و پژوهشگر جنگ نيز در اين ميزگرد با ارتباط تلفني شرکت داشت.
سرهنگي در اين برنامه با بيان اين که شرح واقعه جنگ بر عهده متفکران کارآزموده است تا به سمت بيان حقيقت برويم، اظهار کرد: جنگ دو دستور زبان دارد؛ دستور زبان تبليغي که مختص زمان جنگ است و در همه جا نيز به همين شکل است. پوسترهاي جنگ جهاني دوم، همه شعار هستند. در زمان جنگ، بايد زبان حماسي باشد تا حکومتها بتوانند مردم را به دفاع و مقاومت اميدوار و راغب کنند.
وي افزود: اما زماني که جنگ به پايان ميرسد، دستور زبان تعقلي بر جامعه حاکم ميشود. امروز ديگر ما نميتوانيم يک دستور زبان تبليغي داشته باشيم کما اين که نظام رسانهاي ما به اين شکل عمل ميکند.
کاستي هفت برابري عراق نسبت به ايران را 36 کشور پر کرد
مدير دفتر مطالعات هنر و ادب پايداري حوزه هنري در ادامه گفت: جغرافياي ايران حدود چهار برابر کشور عراق است و جمعيت ما نيز سه برابر جمعيت اين کشور. در واقع صدام با کشوري هفت برابر بزرگتر از خود جنگيد. مگر دنيا و صدام اين را نميدانستند؟ آنها اين کاستي هفت برابري را محاسبه کرده بودند و اين کاستي را 36 کشور پر کردند. جنگ دقت بسياري دارد. حتي در عملياتها، اين که شب ماه در آسمان است يا خير را هم محاسبه ميکردند، آن وقت دنيا اين کاستي هفت برابري را محاسبه نکرده بود؟
سرهنگي ادامه داد: طبق آمار رسمي، سه ميليون مصري به جامعه 12 ميليوني عراق تزريق شد. ما در زمان جنگ از 15 کشور دنيا اسير داشتيم؛ کشورهايي چون عربستان، مراکش، يمن و ... يک بار براي يکي از برنامههاي تلويزيوني متني را نوشتم، به اين آمار اشاره کردم. در زمان پخش ديدم که اين آمار از نريشن برنامه حذف شده است. دليل را جويا شدم، گفتند ما امروز با اين کشورها ارتباط دوستانه داريم. پرسيدم: شما وزير امور خارجه هستيد؟ داستان اين اسيران و اين آمار، يک واقعه تاريخي است و ربطي به ارتباط امروز ما ندارد.
وي در اين باره افزود: صدها ميليارد دلار به ارتش عراق تزريق کردند. آن وقت ما اين آمار را حذف ميکنيم. ما بايد جواب اين سؤال را بدهيم که چرا جنگ هشت سال طول کشيد؟ به خاطر همين سانسورهاست که شبهاتي را ميشنويم که جنگ نبايد پس از آزادي خرمشهر ادامه پيدا ميکرد.
نظام رسانهاي همچنان مبتني بر دستور زبان تبليغي عمل ميکند
مرتضي سرهنگي در بخش ديگري از صحبتهاي خود گفت: در زمان جنگ نظاميان و سياستمداران براي بيان جنگ جلو هستند و پس از جنگ، اين هنرمندان و متفکران هستند که بايد قدم جلو بگذارند. اين اتفاق هنوز در ايران نيافتاده است و سياستگذاري دولتي نيز بر اين مبنا شکل نگرفته. اگر کساني هم در اين زمينه فعاليتي ميکنند به دليل احساس مسئوليت شخصي خودشان است.
وي افزود: اگر ما دستور زبانمان را به سمت تعقل بچرخانيم، بسياري از شبهات و تحريفات پاسخ داده ميشود. نظام رسانهاي ما بايد يک شواريي از متفکران را تشکيل دهد و آن وقت جاي تبليغ و تعقل عوض ميشود و حقايق جنگ ديگر سانسور نخواهد شد.
دير يا زود نوشتهها تنها زبان سخنگوي جنگ خواهند بود
اين نويسنده و پژوهشگر جنگ، در پاسخ به سؤال مجري برنامه مبني بر بيان اشتباهات نظامي براي درک بهتر حقايق در آثار ادبي، اظهار کرد: روايت از جنگ دو گونه انساني و واقعه دارد. بيان اشتباهات نظامي و ... مربوط به روايت واقعه است و اين کار نظاميهاست و ارتباطي با روايت انساني پيدا نميکند. ما وقتي زبان تعقل را برگزينيم، ديگر بسياري از حقايق را متوجه خواهيم شد.
وي ادامه داد: کودتاي 28 مرداد توطئه انگليسها بود، اما ما در نظام رسانهايمان تنها در بيان کودتا به آيتالله کاشاني و دکتر مصدق اشاره ميکنيم و ديگر هيچ. چه فريبي خورديم؟ در طول جنگ هم همين طور. بايد ببينيم انگليسها در جنگ چه کردند؟ آمريکاييها؟ يک ژنرال عراقي خاطرات خود را نوشته بود و اعلام کرده بود که آمريکاييها عکسهاي ماهوارهاي از موقعيتهاي ما به آنها ميدادند.
سرهنگي تاکيد کرد: ما بايد حواسمان باشد که فريب نخوريم. نوشتهها دير يا زود، تنها بازمانده سخنگوي سربازان، رزمندگان و مردمي ميشوند که هشت سال از خود دفاع کردند.