به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، در تاريخ فوتبال جهان اشکهای زيادی ديده شده است، اين اتفاق فقط برای هواداران كه تيم‌هايشان پيروز شده يا شكست خورده‌اند رخ نمی‌دهد بلكه بسياري از فوتباليست‌ها و مربيان نيز بوده‌اند كه در وسط زمين فوتبال كنترل خود را از دست داده و به گريه افتاده‌اند.
یکی از ستارگان احساساتی دنیای فوتبال کریستیانو رونالدو است که بارها اشکهای شادی و ناراحتی او را در مستطیل سبز دیده ایم؛ او پس از شكست در فینال یورو 2004 برابر یونان، ناكامی برابر فرانسه در نیمه‌نهایی جام جهانی 2006 آلمان و باخت منچستر یونایتد مقابل آرسنال در فینال جام حذفی سال 2005 اشك ریخت. البته این اتفاق با احساسی دیگر پس از قهرمانی منچستر در لیگ قهرمانان اروپا سال 2008 رخ داد.
یکی از برترین بازیكنان فوتبال جهان می‌گوید:« برایم راحت نبود كه در یازده سالگی لیسبون را ترك كنم. قبل از اینكه این تجربیات را كسب كنم هر روز گریه می‌كردم. در این مدت چیزهای زیادی آموختم به خصوص اینكه چگونه فشارهای جانبی را تحمل كنم. هنوز هم گاهی اوقات گریه می‌كنم. گاهی از روی شادی و بعضی وقت‌ها به دلیل ناراحتی»
در سال 2004 و در پایان فینال جام ملتهای اروپا وقتی داور سوت پایان بازی را به صدا درآورد و یونان در عین ناباوری در خاک پرتغال قهرمان اروپا شد رونالدو دیگر نتوانست اشکهایش را کنترل کند و دلداری اسکولاری و دیگر بازیکنان هم او را آرام نمی کرد و کریس مثل یک بچه گریه می کرد.
در سال 2006 رونالدو دوبار اشکش درآمد: بار اول در دیدار پرحاشیه پرتغال و هلند که 4 اخراجی داشت در دقیقه 34 مصدوم شد و جای خود را به سیمائم سابروسا داد و با چشمانی اشکبار زمین بازی را ترک کرد.
بار دوم هم در نیمه نهایی و پس از شکست مقابل فرانسه بود که رونالدوی احساساتی با گریه از زمین بیرون آمد.
البته رونالدو در مواقع شادی هم اشکش در می‌آید و نمونه بارز آن پس از قهرمانی منچستر در لیگ قهرمانان اروپای فصل 08-2007 است که پس از پیروزی در ضربات پنالتی برابر چلسی رونالدو از شدت خوشحالی اشکهایش جاری شد و لنز دوربین‌ها را به سمت خود جلب کرد.
یکی از ستارگان احساساتی دنیای فوتبال کریستیانو رونالدو است که بارها اشکهای شادی و ناراحتی او را در مستطیل سبز دیده ایم؛ او پس از شكست در فینال یورو 2004 برابر یونان، ناكامی برابر فرانسه در نیمه‌نهایی جام جهانی 2006 آلمان و باخت منچستر یونایتد مقابل آرسنال در فینال جام حذفی سال 2005 اشك ریخت. البته این اتفاق با احساسی دیگر پس از قهرمانی منچستر در لیگ قهرمانان اروپا سال 2008 رخ داد.
یکی از برترین بازیكنان فوتبال جهان می‌گوید:« برایم راحت نبود كه در یازده سالگی لیسبون را ترك كنم. قبل از اینكه این تجربیات را كسب كنم هر روز گریه می‌كردم. در این مدت چیزهای زیادی آموختم به خصوص اینكه چگونه فشارهای جانبی را تحمل كنم. هنوز هم گاهی اوقات گریه می‌كنم. گاهی از روی شادی و بعضی وقت‌ها به دلیل ناراحتی»
در سال 2004 و در پایان فینال جام ملتهای اروپا وقتی داور سوت پایان بازی را به صدا درآورد و یونان در عین ناباوری در خاک پرتغال قهرمان اروپا شد رونالدو دیگر نتوانست اشکهایش را کنترل کند و دلداری اسکولاری و دیگر بازیکنان هم او را آرام نمی کرد و کریس مثل یک بچه گریه می کرد.
در سال 2006 رونالدو دوبار اشکش درآمد: بار اول در دیدار پرحاشیه پرتغال و هلند که 4 اخراجی داشت در دقیقه 34 مصدوم شد و جای خود را به سیمائم سابروسا داد و با چشمانی اشکبار زمین بازی را ترک کرد.
بار دوم هم در نیمه نهایی و پس از شکست مقابل فرانسه بود که رونالدوی احساساتی با گریه از زمین بیرون آمد.
البته رونالدو در مواقع شادی هم اشکش در می‌آید و نمونه بارز آن پس از قهرمانی منچستر در لیگ قهرمانان اروپای فصل 08-2007 است که پس از پیروزی در ضربات پنالتی برابر چلسی رونالدو از شدت خوشحالی اشکهایش جاری شد و لنز دوربین‌ها را به سمت خود جلب کرد.
