گروه اقتصادی مشرق -دکتر حسین راغفر در دوره دولت احمدی‌نژاد از منتقدان همیشگی سیاست‌های اقتصاد آن دولت محسوب می‌شد و محاسبه‌های انفرادی او درباره افزایش شدید افراد زیر خط فقر در هشت سال اخیر بارها به تیتر اول رسانه‌های مخالف دولت تبدیل می‌شد.

از سال 1390 هم که بازار ارز به هم ریخت و ارزش پول ملی کشور روز به روز افت کرد، راغفر از جمله اقتصاددانانی بود که با روند افزایش قیمت دلار به شدت مخالفت می‌کرد.

به عنوان مثال می‌توان به گفتگوی او با روزنامه شرق در 17 شهریور 1390 اشاره کرد که او افزایش قیمت دلار را عامل «له شدن کم‌درآمدها» خوانده و نسبت به کاهش ارزش پول ملی هشدار داده بود.
 
این چهره اصلاح‌طلب در آن گفتگو به صراحت اظهار داشته بود که «افزايش نرخ ارز باعث افزايش شديد قيمت كالاها در داخل مي‌شود كه نه تنها سبب كاهش رفاه اجتماعي، گسترش فقر و افزايش نابرابري‌ها مي‌شود، بلكه قدرت توليدكنندگان براي بازارهاي داخلي را نيز در مقابل كالاهاي خارجي به شدت متزلزل مي‌كند. نتيجه آن، افزايش تعطيلي واحدهاي توليدي در داخل و گسترش ركود مي‌شود... افزايش نرخ ارز اگر تاثير مثبتي داشته باشد، در نظم كنوني كشور ما، قطعا به نفع طبقات خاصي از منتفعان كنوني است و بدون ترديد به زيان طبقات كم‌درآمد است.»


اما گویا دیدگاه این اقتصاددانان نسبت به نوسانات نرخ ارز با تغییر دولت، تغییر کرده است چرا که او این روزها دیگر مخالف کاهش ارزش پول ملی نیست و اتفاقا از افزایش قیمت دلار،‌ حمایت هم می‌کند.

در حالی که در روزهای اخیر شاهد موج انتقادات نسبت به اظهارات رئیس‌کل بانک مرکزی در مخالفت با کاهش قیمت دلار بودیم، آقای راغفر به حمایت از این اظهارات پرداخته است.


آنطور که روزنامه آفتاب یزد منتشر کرده، راغفر گفته است: «در حال حاضر قيمت دلار بايد حول و حوش ۳۱۰۰-۲۸۰۰ باشد و اين كه رئيس كل بانك مركزي گفته نبايد دلار بيش از نبايد پايين برود كاملا درست است.»
 
اگر استدلال سال 90 آقای راغفر درست بوده باشد، پس کاهش قیمت دلار باید به نفع اقشار کم‌درآمد باشد، بنابراین چرا ایشان به زیان این اقشار، موضع می‌گیرند؟ شاید تناقض اظهارات آقای راغفر درباره نرخ ارز را باید به پای تغییر دولت گذاشت.