اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

صلی الله علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک

انشاء الله اربعين كربلا....

خدای من از لطف بی کرانت امسال برای اولین بار زیارت حضرت اباعبدالله ا روزیمان کردی آخرین زیارتمان قرار نده و همین امسال و سالهای آتی تا پایان عمر کرارا قسمت این عبد و جمیع عاشقانش بگردان

«و چه کسی از خدا بیش تر به عهدش وفا می کند؟» ... کشتی هدایت حسین(ع) از بقیه سُفُن الهی سریع تر است و گناهان به واسطه ی او زود تر آمرزیده می شود و حاجات را سریع تر روا می فرماید... اما ما او را دوست داریم چون دوست داشتنی فقط او است و آل الله(ع)! او را زیارت می کنیم دانایان زیارت او را راهی برای زندگی برکشیده شدن دانسته اند و مغنم داشته اند بر او می گرییم که آفریننده اشم کا را بدان فرموده است و عاقلان ارشد (تمام انبیای بزرگ و ائمه(ع) و اولیای خاص) بر او گریسته اند ... مصیبت اول جدایی آدم از بهشت بود اما اگر مصیبت اعظم(واقعه ی کربلا) نبود شاید بشر دیگر یاد هجر انسان از خدا نمی افتاد بهشت نیز از یاد می رفت ... این بریدن از آن بریدن بیش تر جان بشر را سوزاند انگار تا ابد چیزی تو را وا می دارد که بتوانی جلوی واقعه را بگیری و عصر عاشورا تیغی نیز بر جگر تو کشیده می شود ... تا به حال دقت کرده ای؟ ... خداوندا پای بوس مرکز ثقل آفرینش را به ما نیز عنایت بفرما .

خدای من از لطف بی کرانت امسال برای اولین بار زیارت حضرت اباعبدالله ا روزیمان کردی آخرین زیارتمان قرار نده و همین امسال و سالهای آتی تا پایان عمر کرارا قسمت این عبد و جمیع عاشقانش بگردان