برخی از مقالات و تحلیلهای رسانهای از روی ناآگاهی، سفر ظریف را به موضوع تشکیل دولت لبنان مرتبط میکنند حال آنکه این سفر، از مدتها قبل از آغاز مجدد تلاشها برای تشکیل دولت مقرر شده بود و پروندههایی که در این سفر بررسی شد، عمیقتر و مهمتر از این موضوع خاص است.
با توجه به سفرهای مهم ظریف به کشورهای منطقه در هفتههای اخیر شامل ترکیه، کویت، قطر، عمان و امارات، باید گفت که سفر به لبنان در راستای دور جدیدی از این مذاکرات است که وی عزم آغاز آن را داشته و شامل لبنان و عراق و اردن و سوریه میشود.
شش پروندهای ظریف در رایزنی با مقامات لبنانی آنها را به همراه دارد از این قرار است:
پرونده اول: بحران سوریه که ایران اهمیت خاصی برای آن قائل است، اولین پرونده مهم ظریف در این سفر است. وی در دیدار با طرف های منطقه ای سعی خواهد کرد تا هر کدام از آنها در راستای توان خود برای توقف درگیریهای نظامی در سوریه کار کنند و برای ایحاد سازش سیاسی در این کشور که البته بر اساس نظر ایران بدون هر گونه تغییر در سطح رهبری دولت سوریه خواهد بود، تلاش کنند.
ظریف در لبنان و اردن مانند عراق و ترکیه بر ضرورت کنترل مرزهای مشترک با سوریه تاکید خواهد کرد تا عملیات قاچاق سلاح و عناصر مسلح از مرزها به سوریه و برعکس از طریق گذرگاه های غیر قانونی متوقف شود. وی همچنین بر موضع ایران در رد دخالت نظامی خارجی در سوریه تاکید و حمایت از دولت این کشور به عنوان یک دولت مشروع تاکید کرد.
پرونده دوم: کنفرانس ژنو 2 و ضرورت وحدت کلمه در آن. ایران خواستار حمایت از تلاش های مختلف برای مشارکت در این کنفرانس است و در صورت غیبت از مشارکت نیز ظریف سعی دارد دیدگاه های ایران در مورد بحران سوریه و راهکارهای حل این بحران در داخل سالن کنفرانس از طریق دیگر نمایندگان از جمله عدنان منصور وزیر خارجه لبنان شنیده شود.
پرونده سوم: مبارزه با حملات تروریستی: ظریف در این دیدارها با اشاره به ضررهای آینده برای کشورهای منطقه درمورد رشد برخی گروههای تندرو خواستار وحدت تلاش ها برای از بین بردن این پدیده شد. وی که پیشتر آمادگی ایران را برای حمایت از ارتش عراق با تجهیزات و فن آوری های نظامی برای مقابله با تروریسم اعلام کرده بود، از مقامات لبنانی نیز خواست تا سیاست پیشگیری را علیه تروریسم به کار گیرند و مراکز خفته این تروریست ها را قبل از تحرک تحت تعقیب قرار دهند تا از هر اقدام مشابه انفجار تروریستی سفارت ایران در بیروت جلوگیری کنند.
پرونده چهارم: غنی سازی اورانیوم ایران محور مذاکرات مهمی بین ایران با نمایندگان کشورهای حوزه خلیج فارس است، چرا که ایران تاکید دارد که ماهیت فعالیت های هسته ای این کشور صلح آمیز است و تهران به دنبال تهدید امنیت و ثبات منطقه نیست. ظریف در این دیدارها سعی داشت حمایت دیپلماتیک کشورهای دوست در مورد برنامه هسته ای ایران و رفع تحریم ها آنهم قبل از امضای توافق نهایی بین ایران با کشورهای 1+5 را جلب کند.
پرونده پنجم: مذاکرات فلسطینی – اسرائیلی با میزبانی آمریکا یکی دیگر از پرونده هایی است که ظریف در این دیدارها آن را بررسی کرده است، ایران سعی دارد تا بار دیگر جبهه ای در مخالفت با هر سازش نهایی ایجاد کند که حقوق ملت فلسطین و جهان عرب را محقق نمی نماید. این حقوق شامل بازگشت قدس و اراضی اشغالی به فلسطینی ها، بازگشت آوارگان فلسطینی و از بین بردن شهرک های صهیونیست نشین و عقب نشینی از جولان و ... است.
پرونده ششم: ظریف همچنین پرونده کنترل قاچاق سلاح و عناصر مسلح از ترکیه به سوریه را در آنکارا در دست دارد، پرونده جزایر سهگانه ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در رایزنی با مقامات اماراتی، پرونده تشکیل دولت لبنان در دیدار با طرف های لبنانی، از پرونده های محلی است که ظریف برای هر کشور به صورت جداگانه در اختیار دارد. تسهیل در روند تشکیل دولت لبنان برای رسیدن به راه حل مشکلات بزرگتر در منطقه و ممانعت از ورود ستون پنجم دشمن در سایه اختلافات سیاسی در کشور از دیگر مسایل مطرح شده در دیدار با مقامات لبنانی بوده است.
ظریف همچنین احتمالا پرونده انفجار در مقابل سفارت ایران در بیروت را نیز بررسی کرده و خواستار تمرکز تحقیقات برای شناسایی عاملان آن و بازداشت و مجازات آنها بوده است. موضوع مرگ ماجد الماجد فرمانده گردان های عبد الله عزام و مسئول اصلی انفجار در مقابل سفارت ایران در بیروت و شایعات پیرامون این اتفاق از دیگر مسایلی است که در این دیدارها بررسی شده است.
در نهایت باید به این نکته توجه کرد که مذاکرات ویژه ای که وزیر خارجه ایران در تمامی پرونده ها با مقامات لبنانی داشته؛ نسبت به رایزنیهایی که وی دیر یا زود در عربستان خواهد داشت، در درجه دوم اهمیت خواهد بود. چرا که مرضیه افخم، سخنگوی وزارت خارجه ایران اخیرا اعلام کرده است که موضوع سفر به عربستان سعودی در برنامه های کاری ظریف قرار دارد و این دیدار در زمان مناسب انجام خواهد شد. البته تا آن زمان بروز تغییرات ریشه ای در مورد اوضاع کنونی منطقه در بسیاری از پرونده های موجود بعید به نظر می رسد.
منبع: النشرة