گروه جنگ نرم مشرق- آنچه
که ما را ترغیب می‌کند تا این مستند را به محضر شما مخاطبان محترم عرضه
کنیم، این نکته است که انسان منتظر ظهور، باید درد ظلم و درد کفر را چشیده
باشد تا حقیقتا از نهایت دل، آرزوی تعجیل در ظهور حضرت مهدی (عج) را داشته
باشد. نگاهی مختصر به این مستند خبر از ظلمی می‌دهد که در گوشه و کنار عالم در جریان است و ما در برابر این ظلم مسئولیم.
300 سال آزگار قدرتمندترين دولت‌هاي جهان، از طريق تجارت برده روز به روز بر ثروت كلان خود مي افزودند. بيش از 12 ميليون نفر مرد، زن و كودك به زور به وسيله اين كشتيها از آفريقا به مستعمرات، و اراضي كشاورزي آمريكاي جنوبي و شمالي انتقال يافتند.
امروز برده داري در كليه كشورهاي جهان اقدامي خلاف قانون به شمار مي‌رود. ليك برده داري هرگز در قرن 19 متوقف نشد. و هنوز زنده است. و به طور گسترده رواج دارد.
در اين مجموعه به بررسي شيطان مدرن برده‌داري، در قرن 21 مي‌پردازيم. از كوچك‌ترين روستاها در آسيا تا برخي شهر‌هاي بسيار ثروتمند غربي. هرچند سرچشمه آنجائيست كه تصور رايج برده‌داري در آن نمي‌رود.
كشوري كه چند نسل پيش براي آزادي بردگي خود را به
ورطه هلاكت انداخت. كشوري كه كماكان متهم به داشتن در تجارت غيرقانوني با آن‌سوي
اقيانوس اطلس است. یعنی ایالات متحده آمریکا.
برده‌داري زنجيره غذايي
وايكيكي هانولولو جولانگاه آمريكائيان و نامي اعجاب انگيز در عرصه گردشگري و تفريحات است. اما در پشت صحنه اين اعجاب، رازي آشنا نهفته است. بردگاني كه در مزارع حاصل‌خيز هاوايي سخت مشغول تامين طعام سفره‌هاي مردم جهان هستند.
تصميمي را كه بيش از هزار نفر از ساكنين اين منطقه فقيرنشين تايلند، شامل آرچور و داچا، اتخاذ كردند. آغاز سفري بود به سوي تحقق روياهاي آينده؛ سفري كه به بردگي ختم شد.
بعد هم نوبت به كاهش تدريجي دستمزد مقرر رسيد. بايد همان مقدار كار را در همان تعداد ساعات مقرر در هفته انجام مي‌دادند تازه با يك محاسبه سرانگشتي متوجه شدند كه حتي قادر به پرداخت بهره بدهي خود نخواهند بود، چه رسد به بازپرداخت اصل بدهي.
كارگران تايلندي عملاً گرفتار بي پولي و بي‌كسي در مزارع دور افتاده آلون شدند.
برادران سو پذيرفتند مبلغ 8 هزار دلار به عنوان خسارت به قربانيان پرداخت كنند. تا امكان بازگشت آنان به تايلند فراهم شود. اما همين آرزو هم به دنبال وقايع بعدي محقق نشد. سال‌ها طول كشيد تا كارگران به اسارت كشيده شده در هانالولو شاهد تشكيل دادگاه نهايي باشند.
در تابستان جاري، به رغم اعترافات صريح برادران سو، دادگاه پرونده را به بهانه ايرادات حقوقي مختومه اعلام كرد.
به اين ترتيب، كارگران تايلندي از دريافت خسارت محروم و به نابودي كشيده شدند.
فعاليت‌هاي تجاري آقاي اوريان در آمريكا، ثروت هنگفت و منزل مجللي را در تپه‌هاي مشرف به لس‌آنجلس عايد او كرده بود. اما آقاي اوريان و گلوبال هر دو سابقه‌اي بد و طولاني دارند. شكايات زيادي عليه اوريان شده است.
در سال 2007، كارگران تايلندي تدريجا شروع به مراجعه به مركز توسعه جامعه تايلندي‌هاي مقيم لس‌آنجلس كردند. و همه خود را برده‌هاي فراري معرفي مي كردند.
عده‌اي نيز از مزارع اورگان و نوادا و ايالات كويري مثل يوتا، آريزونا، نيو مكزيكو، تگزاس، لوئيزيانا، و فلوريدا گريخته بودند. و همچنين كاروليناي جنوبي، ويرجينيا، امتداد سواحل شرقي، و صد البته جزيره هاوايي و توابع آن. يعني هر مزرعه‌هايي از كشور كه بردگان سابق موفق به فرار از آن شده بودند.
در سپتامبر 2010، مردخاي اوريان و همكاران نزديكش در گلوبال هورايزون، توسط اف بي آي و وزارت دادگستري به ارتكاب چندين فقره قاچاق انسان متهم شدند.
ادعانامه به اتهاماتي نظير اخذ وجوه غيرقانوني در غالب حق استخدام و سهم بردن از اين وجوه، نگهداري صدها كارگر تايلندي به صورت كارگران اجباري در مزارعي در سراسر آمريكا، مصادره گذرنامه آنان و استخدام نگهبانان مسلح براي ممانعت از فرار آن‌ها.
امروزه، صدها برده تايلندي كه قرباني سياست‌هاي مزارع آلونز و گلوبال هورايزن شدند، هنوز در آمريكا گرفتار مانده‌اند و به علت بدهي قادر به بازگشت به وطنشان نيستند. و از بستگاني كه قصد حمايتشان را داشتند دور افتادند.
ادامه دارد...
