در ادامه بخشی از این مطالب با موضوع «وحدت در قرآن» که در تاریخ6بهمن‌ماه سال 1361 در برنامه درس‌هایی از قرآن ایراد شده است تقدیم مخاطبان خبرگزاری فارس می‌شود.

مسلمانان باید برای یکدیگر دعا کنند

نکته 1) «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ»(فاتحه/5) یا «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ»(فاتحه/6) یعنی یک مسلمان نباید فقط خودش را دعا کند و باید همه را مطرح کند. همه بنده‌ خدا هستیم و از او کمک می‌خواهیم در پایان نماز هم می‌گوییم: «السلام علینا» و نمی‌گوییم: «السلام علی» و این درس بزرگی است.

منظور از «حَبْلُ اللَّهِ» درقرآن چیست؟

نکته 2) امیرالمؤمنین در نهج البلاغه می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ یَعِظْ أَحَداً بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ فَإِنَّهُ حَبْلُ اللَّهِ الْمَتِینُ»(نهج‏البلاغه، خطبه 176) یعنی قرآن و رهبری «حَبْلُ اللَّه» است زیرا وقتی راه زیاد شود مردم متفرق می‌شوند ولی اگر راه یکی باشد مردم متفرق نخواهند شد.

عوامل تفرقه/ اهمیت تبعیت از یک راه

نکته 3) قرآن می‌فرماید: «وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَنْ سَبیلِهِ»(انعام/153) یعنی راه‌ها که زیاد شد، جمعیت‌ها هم متفرق می‌شوند. تا وقتی رهبر یکی باشد همه در یک راه هستند ولی وقتی راه‌ها زیاد شد مردم هم متفرق می‌شوند و چند دستگی به وجود می‌آورد.

دلیل وجود مستضعف در جامعه/ مشرک کیست؟

نکته 4) قرآن می‌گوید: تفرقه همیشه توسط ابرقدرت‌ها است؛ تفرقه به وجود می‌آورند تا بتوانند مردم را به استضعاف بکشانند.

نکته 5) قرآن می‌فرماید: «وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکینَ مِنَ الَّذینَ فَرَّقُوا دینَهُمْ»(روم/31-32) یعنی مشرک نباشید و مشرک تنها کسی نیست که بت‌پرست باشد بلکه ممکن است خداپرستی باشد که در دین و مکتب تفرقه بیندازد پس کسی که در دین و امت هم تفرقه به وجود بیاورد مشرک است.

انواع عذاب الهی

نکته 6) قرآن می‌فرماید: «قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلى‏ أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً»(انعام/65) خدا می‌فرماید: من سه نوع عذاب دارم: آسمانی(از بالای سر)، زمینی(از زیر پاهایتان)، تفرقه. یعنی خداوند تفرقه را در کنار عذاب آسمانی و زمینی آورده است.

نکته 7) قرآن می‌فرماید: «إِنَّ الَّذینَ فَرَّقُوا دینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً لَسْتَ مِنْهُمْ فی‏ شَیْ‏ءٍ»(انعام/159)‌ خدا به پیامبر دستور می‌دهد اگر در میان امتش تفرقه به وجود آمد خودش را کنار بکشد و به عنوان اعتراض آن‌ها را از خودش دور کند.