۱ ـ آن موقعى که عزرائیل بر بالین انسان وارد مى‌شود و مى‌خواهد جان او را برگیرد.
۲ ـ آن هنگامى که از درون قبر زنده مى‌شود و در صحراى محشر به پا مى‌خیزد.
۳ ـ آن زمانى که در پیشگاه خداوند متعال ـ جهت حساب و کتاب و بررسى اعمال ـ قرار مى‌گیرد و نمى‌داند راهى بهشت و نعمت هاى جاوید مى‌شود و یا راهى دوزخ و عذاب دردناک خواهد شد.
متن حدیث:
قالَ(علیه السلام): أشَدُّ ساعاتِ ابْنِ آدَم ثَلاثُ ساعات: السّاعَهُ الَّتى یُعایِنُ فیها مَلَکَ الْمَوْتِ، وَالسّاعَهُ الَّتى یَقُومُ فیها مِنْ قَبْرِهِ، وَالسَّاعَهُ الَّتى یَقِفُ فیها بَیْنَ یَدَیِ الله تَبارَکَ وَتَعالى، فَإمّا الْجَنَّهُ وَإمّا إلَى النّارِ.
«بحار الأنوار، جلد ۶، صفحه ۱۵۹»
