به گزارش مشرق، مدتی است در محافل رسانهای انتقادهای بسیاری به تیم رسانهای دولت و نحوهی تعامل و مواجههی دولت با رسانهها مطرح میشود. عدهای این رفتار را در ادامهی مواجههی تند و غیر معمول رئیس جمهور با منتقدان تحلیل و دولت را به داشتن شرح صدر که برخورداری از آن در اسلام بسیار توصیه شده است تشویق میکنند.
اما برخی این رفتار را طور دیگری تحلیل کرده و آن را ناشی از ضعف تیم رسانهای دولت میدانند و این ضعف را در حوزه سیاستگذاری، مدیریت و ارتباطات تعریف میکنند. فواد صادقی که چندی پیش به سمت مشاور رسانهای هاشمی رفسنجانی در آمده بود از جملهی این افراد است.
صادقی در مقالهای با عنوان «انتقاد رسانهای به وقت اعتدال» در هفته نامه «صدا» ضمن انتقاد از عملکرد تیم رسانهای روحانی علت این امر را اینگونه بیان میکند: «آقای روحانی در طول سابقه ۳۰ سال خودش در جمهوری اسلامی در مصادری بوده است که غیر رقابتی و غیر نیازمند ارتباط با رسانهها بوده است. در جایگاه دبیر شورای امنیت ملی و دبیر شورای دفاع مقدس و رییس مرکز تحقیقات مجمع تشخیص مصلحت. وقتی کسی در این مقامها باشد با رسانهها مشکلی ندارد چون موضوعات مربوط به امنیت ملی را پیگیری میکند. و بالاخره رسانهها موظف هستند دیدگاه و نظرات را رعایت کنند چالشی با رسانهها نداشته باشند. این گونه مسئولان به چالش با رسانهها نمیرسند که ظرافتهای رفتار با رسانهها و اهمیت آن را درک کنند. تصور میکنند با صرف یک جلسه و یک صحبت کردن و یک انتقاد مسائل حل میشود، در حالی که افرادی که کار مطبوعاتی کردهاند کاملاً این ظرافتها را درک میکنند».
وی در ادامه مینویسد: «طبیعی است که فردی در این حیطه نباشد این توانمندی را هم ندارد. آقای روحانی نیروهایی که به کار گمارده و استراتژی که دارد ناشی از همین تجربیات خودش است. افرادی که در تیم رسانهای دولت روحانی هستند، هیچگاه در شرایط رسانهها منتقد و مستقل نبودهاند و تجربه جدی کار را ندارند».
یکی از نمونههای این کمتجربگی را در نحوهی مواجهه با رسانهها در سفر رئیس جمهور و هیات دولت به استان اردبیل شاهد بودیم، بطوریکه که مقررات زائد و تحدید کننده درباره حضور خبرنگاران و عکاسان، پوشش خبری این سفر مهم را با مشکل جدی مواجه ساخته بود و رسانهها صرفاً باید با یک خبرنگار و البته حذف عکاس حق شرکت در این سفر را پیدا کرده بودند.
دی ماه سال گذشته نیز مقالهای منتسب به رئیس جمهور در روزنامه آلمانی «زوددویچه» منتشر شد که توسط مشاور رسانهای روحانی تکذیب شد، اما بخشهایی از این مقاله در صفحه توییتر روحانی که توسط اطرافیان وی مدیریت میشود قرار گرفته بود که در این مسئله ناهماهنگی تیم رسانهای دولت به وضوح نمایان بود.
پیش از این نیز بیبرنامگی و سوء تدبیر تیم رسانهای دولت در جلسه مدیران رسانهها با رئیس جمهور دیده شده بود، بطوریکه رئیس جمهور با مدتی تاخیر در این جلسه شرکت کرد و مشاور رسانهای خود را به جلسه فرستاده بود که برخی مسئولان رسانهها به نشانهی اعتراض جلسه را ترک کردند.
در خصوص حضور روحانی در شبکه ملی برای ارائهی گزارش ۱۰۰ روزه نیز کارشناسان معتقدند انتخاب شیوهی اجرا با سه مجری که به اصرار دولت انتخاب شد روشی کاملاً غلط برای این برنامه بوده است.
اما این ناهماهنگیها ظاهراً علتی دیگر نیز دارد، محمدرضا صادق، مشاور رسانه ای رئیس جمهور، پس از آخرین نشست خبری رئیس جمهور وقتی از او بابت شیوهی برگزاری نشست انتقاد میشود، لب به اعتراض گشوده و از اختلافات در تیم رسانهای دولت پرده بر میدارد.
روزنامه آفتاب که نسبت به روند برگزاری این نش s ت بسیار معترض است، روز بعد از نشست در سر مقالهی خود به نقل از صادق اینطور مینویسد: «صادق از رفتار پرویز اسماعیلی انتقاد کرده و عنوان کرده است که وی به دولت تحمیل شده است و وظیفه من بوده که باید در انتصاب چنین فردی مقاومت می کردم و نکردم و انتقاد بر من وارد است و اختلافات در همین خصوص در دولت شدت گرفته است»
با این وصف، تقویت تیم رسانهای دولت برای آن امری لازم و (نه کافی) محسوب میشود چرا که با این اقدام اولاً دولت در ارتباطگیری با جامعه موفقتر خواهد بود و ثانیاً شأن و جایگاه رسانه در جامعه حفظ و از گزند تحقیر رها میشود.
اما برخی این رفتار را طور دیگری تحلیل کرده و آن را ناشی از ضعف تیم رسانهای دولت میدانند و این ضعف را در حوزه سیاستگذاری، مدیریت و ارتباطات تعریف میکنند. فواد صادقی که چندی پیش به سمت مشاور رسانهای هاشمی رفسنجانی در آمده بود از جملهی این افراد است.
صادقی در مقالهای با عنوان «انتقاد رسانهای به وقت اعتدال» در هفته نامه «صدا» ضمن انتقاد از عملکرد تیم رسانهای روحانی علت این امر را اینگونه بیان میکند: «آقای روحانی در طول سابقه ۳۰ سال خودش در جمهوری اسلامی در مصادری بوده است که غیر رقابتی و غیر نیازمند ارتباط با رسانهها بوده است. در جایگاه دبیر شورای امنیت ملی و دبیر شورای دفاع مقدس و رییس مرکز تحقیقات مجمع تشخیص مصلحت. وقتی کسی در این مقامها باشد با رسانهها مشکلی ندارد چون موضوعات مربوط به امنیت ملی را پیگیری میکند. و بالاخره رسانهها موظف هستند دیدگاه و نظرات را رعایت کنند چالشی با رسانهها نداشته باشند. این گونه مسئولان به چالش با رسانهها نمیرسند که ظرافتهای رفتار با رسانهها و اهمیت آن را درک کنند. تصور میکنند با صرف یک جلسه و یک صحبت کردن و یک انتقاد مسائل حل میشود، در حالی که افرادی که کار مطبوعاتی کردهاند کاملاً این ظرافتها را درک میکنند».
وی در ادامه مینویسد: «طبیعی است که فردی در این حیطه نباشد این توانمندی را هم ندارد. آقای روحانی نیروهایی که به کار گمارده و استراتژی که دارد ناشی از همین تجربیات خودش است. افرادی که در تیم رسانهای دولت روحانی هستند، هیچگاه در شرایط رسانهها منتقد و مستقل نبودهاند و تجربه جدی کار را ندارند».
یکی از نمونههای این کمتجربگی را در نحوهی مواجهه با رسانهها در سفر رئیس جمهور و هیات دولت به استان اردبیل شاهد بودیم، بطوریکه که مقررات زائد و تحدید کننده درباره حضور خبرنگاران و عکاسان، پوشش خبری این سفر مهم را با مشکل جدی مواجه ساخته بود و رسانهها صرفاً باید با یک خبرنگار و البته حذف عکاس حق شرکت در این سفر را پیدا کرده بودند.
دی ماه سال گذشته نیز مقالهای منتسب به رئیس جمهور در روزنامه آلمانی «زوددویچه» منتشر شد که توسط مشاور رسانهای روحانی تکذیب شد، اما بخشهایی از این مقاله در صفحه توییتر روحانی که توسط اطرافیان وی مدیریت میشود قرار گرفته بود که در این مسئله ناهماهنگی تیم رسانهای دولت به وضوح نمایان بود.
پیش از این نیز بیبرنامگی و سوء تدبیر تیم رسانهای دولت در جلسه مدیران رسانهها با رئیس جمهور دیده شده بود، بطوریکه رئیس جمهور با مدتی تاخیر در این جلسه شرکت کرد و مشاور رسانهای خود را به جلسه فرستاده بود که برخی مسئولان رسانهها به نشانهی اعتراض جلسه را ترک کردند.
در خصوص حضور روحانی در شبکه ملی برای ارائهی گزارش ۱۰۰ روزه نیز کارشناسان معتقدند انتخاب شیوهی اجرا با سه مجری که به اصرار دولت انتخاب شد روشی کاملاً غلط برای این برنامه بوده است.
اما این ناهماهنگیها ظاهراً علتی دیگر نیز دارد، محمدرضا صادق، مشاور رسانه ای رئیس جمهور، پس از آخرین نشست خبری رئیس جمهور وقتی از او بابت شیوهی برگزاری نشست انتقاد میشود، لب به اعتراض گشوده و از اختلافات در تیم رسانهای دولت پرده بر میدارد.
روزنامه آفتاب که نسبت به روند برگزاری این نش s ت بسیار معترض است، روز بعد از نشست در سر مقالهی خود به نقل از صادق اینطور مینویسد: «صادق از رفتار پرویز اسماعیلی انتقاد کرده و عنوان کرده است که وی به دولت تحمیل شده است و وظیفه من بوده که باید در انتصاب چنین فردی مقاومت می کردم و نکردم و انتقاد بر من وارد است و اختلافات در همین خصوص در دولت شدت گرفته است»
با این وصف، تقویت تیم رسانهای دولت برای آن امری لازم و (نه کافی) محسوب میشود چرا که با این اقدام اولاً دولت در ارتباطگیری با جامعه موفقتر خواهد بود و ثانیاً شأن و جایگاه رسانه در جامعه حفظ و از گزند تحقیر رها میشود.