به گزارش مشرق، کمیته صیانت از منافع ایران در واکنش به
وضع تحریم‌های جدید از سوی امریکا علیه برنامه هستهای ایران و نقض
توافقنامه ژنو، با انتشار نامه سرگشادهای خطاب به رئیس جمهور، سه سوال مهم
و کلیدی این روزها را با افکار عمومی در میان گذاشت.کمیته صیانت از منافع ایران که تا کنون با هدف هشدار نسبت به نقاط ضعف مسیر مذاکرات هستهای و توافقات صورت گرفته، اقدام به برگزاری همایش دلواپسیم و آدرس غلط کرده بود، امروز نیز با انتشار نامه سرگشادهای سه سوال مهم را با رئیس جمهور و مردم در میان گذاشت.
این کمیته با اشاره به سخنان اخیر ظریف مبنی بر اعلام سوء استفاده امریکا از «ریزهکاریهای» توافقنامه برای اعمال فشار به ایران، پرسیده است که معنای اعترافات تلخ و رنج آور مسئولین و مذاکره کنندگان چیست؟ و آیا زمان تجدید نظر فرا نرسیده است؟ و سپس با اشاره به اصرار مسئولین پرونده هستهای مبنی بر تفسیر تحریم‌های جدید به مخالفت با «روح توافق ژنو» این سوال مطرح شده است که آیا «روح توافقنامه» تبدیل به آلت دستی برای تبرئه آمریکایی ها شده است؟
این بیانیه تحلیلی در پایان نیز راه صحیح را اعتراف به خلف وعده و غیرقابل اعتماد بودن امریکا و اصلاح روند کنونی اداره پرونده هستهای اعلام کرده است.
آنچه در ادامه میخوانید متن کامل این بیانیه تحلیلی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
«عده‌ای اینجور وانمود می‌کردند که اگر با آمریکایی‌ها دور میز مذاکره بنشینیم بسیاری از مشکلات حل می‌شود، البته ما می‌دانستیم اینجور نیست اما قضایای یک سال اخیر برای چندمین بار این واقعیت را اثبات کرد... از این ارتباطات [با امریکا] نه تنها فایده‌ای عاید نشد بلکه لحن آمریکایی‌ها تندتر و اهانت‌آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه‌ی بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبون‌های عمومی بیان کردند... آمریکایی‌ها نه تنها دشمنی‌ها را کم نکردند بلکه تحریم ها را هم افزایش دادند! البته می‌گویند این تحریم‌ها، جدید نیست اما در واقع جدید است و مذاکره در زمینه‌ی تحریم هم، فایده‌ای نداشته است».
رهبر انقلاب – 22 مرداد 1393
جناب آقای حجت الاسلام حسن روحانی
رئیس جمهور محترم کشورمان
با سلام و احترام
همانگونه که مستحضرید هفته‌ی گذشته برای پنجمین دور متوالی بعد از توافق نامه ژنو، طرف غربی و مشخصاً آمریکا اقدام به وضع تحریم‌های جدید علیه کشورمان با گنجاندن اسامی افراد و شرکت های مرتبط با ایران در فهرست تحریم کرد. متأسفانه از زمان انعقاد متن توافقنامه که تمام دارایی هسته ای کشورمان در زمینه سانتریفیوژهای نسل جدید، رآکتور آب سنگین اراک، اورانیوم غنی شده 20 درصد، سایت صنعتی غیر قابل نفوذ فردو، حق سابقاً مسلم غنی سازی (حق معلق کنونی)، و همچنین ارائه اطلاعات محرمانه و اجازه بازرسی های گسترده و فراپادمانی و بسیاری از موارد دیگر معامله شد، صراحتا مهمترین دست آورد این توافقنامه، نه لغو تحریم های سابق، بلکه صرفا جلوگیری از اعمال تحریم جدید علیه کشورمان اعلام می شد، اما از مان امضاء متن توافقنامه تاکنون، با گنجانده شدن 60 شرکت و شخص جدید به لیست تحریم ها مشخص گردیده همین تصور حداقلی نیز سرابی بیش نبوده است.
بعد از اینکه بیشتر از ده روز پس از تحریم های جدید، منتظر یک موضع قاطع از جنابعالی در برابر آمریکایی ها برای دفاع از حقوق پایمال شده کشورمان بودیم و متاسفانه جز «اقدام زشت» خواندن این تحریم ها در کنفرانس خبری تان، سخن، تهدید و یا اقدام عملی دیگری ندیدیم، بر آن شدیم تا بر مبنای نصیحت ائمه مسلمین، چند نکته بسیار مهم را با حضرتعالی که سوگند یاد کرده اید مدافع حقوق ملت باشید، در میان بگذاریم:
یکم: معنای اعترافات تلخ و رنج آور مسئولین و مذاکره کنندگان چیست؟
در روزهای ابتدایی بعد از توافق نامه و پس از اولین تحریم های مجدد آمریکایی ها علیه کشورمان، واژه ای در داخل کشور از طرف تیم مذاکره کننده بر سر زبانها افتاد با نام «روح توافقنامه». ظاهرا برداشت اولیه رسانه‌های داخلی و خارجی از واکنش مسئولین کشورمان به تحریم های جدید با عنوان «تجاوز به روح توافقنامه» این بود که مسئولین کشورمان تحریم‌های جدید را خلاف متن توافقنامه نمی دانند و صرفا آن را خلاف روح حسن نیت و همکاری که قرار بود بعد از توافق رخ بدهد اعلام میکنند.
به کار بردن این عبارت پیش از همه چیز ابتدا در خود اقرار به ضعیف بودن متن توافقنامه را در برداشت و اعتراف به این نکته که این متن ضعیف، کاملا قانونی و مشروع، اجازه هرگونه تحریم مجدد به آمریکایی ها را میدهد و ما صرفا می توانیم با عنوان تجاوز به روح توافقنامه -نه متن آن-، به این رفتار اعتراض کنیم.
به کار بردن مکرر چنین عبارتی، آن هم از طرف مسئولینی که تا چند روز پیش خود را قهرمانان دیپلماسی و توافق نامه را زانو زدن غربی ها در برابر ایران تفسیر می کردند و مدعی بودند که در «جنگ واژه‌ها»، متن توافقنامه واژه به واژه مورد مداقه قرار گرفته است، به خودی خود تلخ و رنج آور است.
تلخ تر از آن، سخنان چند روز پیش آقای ظریف در نشست خبری با وزیر خارجه فنلاند است که صراحتا اعلام کردند «آمریکایی ها با استفاده از برخی ریزه کاری ها و موارد فنی موجود در توافق نامه دست به اعمال این تحریم های جدید می‌زنند».
این به این معنی است که آقای ظریف در یک نشست عمومی و در میان رسانهها با صراحت اعتراف میکنند که توافق نامه نقصهایی دارد و آمریکایی‌ها توانستهاند با استفاده از ریزهکاریها و کم اطلاعی تیم مذاکره کننده ایران، خلاءهایی را در توافق نامه بگنجانند که بعد از انجام توافق و گرفتن امتیازات برگشت ناپذیر از ایران و خلع سلاح کشورمان، باز به رویه سابق ادامه بدهند و حتی ما نتوانیم یک اعتراض حقوقی به این رویه انجام بدهیم.
دوم: آیا زمان تجدید نظر فرا نرسیده است؟
متاسفانه در داخل کشورمان با استفاده ابزاری از شورای عالی امنیت ملی و ایجاد محدودیت برای رسانه ها و همچنین با استفاده از ممنوعیت حضور منقدین در رسانه ملی برای نقد رویدادهای مرتبط با توافق ژنو، در یک فضای یک‌طرفه، توافقنامه ای که در رسانه‌های خارجی، عقب نشینی تاریخی و عجیب ایرانی ها معرفی می شد را سند به رسمیت شناخته شدن تمام حقوق ایران معرف کردهاند و از اولین روزهای توافق که منتقدین توافقنامه ضعیف، با برگزاری همایش‌ها و نشست های تخصصی در دانشگاه‌ها، «ریزه کاری»های متن توافقنامه را دلسوزانه تذکر میدادند و مشکلاتی که در آینده گریبان‌گیر تیم مذاکره‌کننده خواهد شد را گوشزد می‌کردند، جنابعالی و تیم مذاکره‌کننده این منتقدین دلسوز را کاسبان تحریم، افراطی، تغذیه شونده از جای خاص، همنوا با اسرائیل، کم‌سواد، بی شناسنامه و بزدل های ترسو معرفی می‌کردید، و سرانجام نیز جمعی از نمایندگان مجلس و اساتید دانشگاه و رزمنده ها و دانشجویان آرمانخواه را دسته جمعی به جهنم حوالت دادید.
آیا با این تحریم های جدید که حتی نمی توانید اعلام کنید خلاف متن توافقنامه است و صرفا آنها را خلاف روح و با سوء استفاده از ریزه کاری های متن معرفی می کنید، به این نتیجه نرسیده اید که اگر از ابتدا با آغوش باز، حرف های دلسوزان را میشنیدید و همان لبخند و حسن نیتی که برای آمریکایی‌ها به کار میبرید را در مورد منتقدین هم بکار برده و هشدار دلسوزانه منتقدین را جدی میگرفتید، شاهد چنین روزهایی نبودیم؟
آیا بهتر این نبود که همان قدر که اوبامای کودک کش و جانی بین المللی را «مودب» و «باهوش» یافتید، منتقدین را هم دلسوز و دلواپس دستاوردهای انقلاب، همچون استقلال و منافع ملی می یافتید؟
آیا همچنان رویه جلوگیری از صدور مجوز در دانشگاه‌ها و ممانعت از برگزاری نشست های انتقادی و همچنین احضار کردهای کارشناسان و اساتید دانشگاه به دادگاه ادامه خواهد یافت و در تریبون های عمومی با عصبانیتی که شایسته رئیس جمهور ایران نیست، همچنان تمام دلسوزان به باد برچسب و تهمت قرار خواهند گرفت؟ یا با یک تجدید نظر از ظرفیت منتقدین و مشورت ها و نقطه نظر های شان برای صیانت از منافع ملت بهره خواهید برد؟
سوم: آیا «روح توافقنامه» تبدیل به آلت دستی برای تبرئه آمریکایی ها شده است؟
اگرچه منتقدین ممکن است این اعترافات دیرهنگام مسئولین را به فال نیک بگیرند، ولی دلواپسی جدید آنجاست که کلیدواژه «روح توافق» تبدیل به آلت دستی برای فراموش کردن منافع ملت ایران شود.
جای سوال است که در شرایطی که برخی کشورهای حاضر در مذاکرات، به دلیل تحریم های صورت گرفته پس از توافق ژنو، رسما از آمریکا به علت نقض توافقنامه گلایه می کنند، و این رفتارها را خلاف تعهدات توافق نامه ژنو می دانند، چرا مسئولین کشورمان کماکان اصرار دارند آمریکا را از نقض توافقنامه تبرئه کنند و صرفاً عبارت تجاوز به روح توافق نامه را به کار می برند و به نوعی اقدام آمریکایی ها را مشروع جلوه می دهند؟
جنابعالی
که وعده ترک برداشتن دیوار تحریم ها با توافق نامه را داده بودید، وقتی با
چنین تحریم های جدیدی ضخیم تر شدن دیوار تحریم ها در 9 ماه گذشته و چه بسا
بلندتر شدن آن را می بینید، آیا نباید در پیشگاه ملت، بدعهدی آمریکایی ها
را اعلام کنید؟
آیا گمان نمی کنید عدم موضع گیری صحیح در اولین دور تحریم های جدید بعد از
توافقنامه، باعث شد آمریکایی ها گمان ببرند که هرکاری انجام دهند، باز هم
مسئولین ایرانی به دلیل نیازی که در داخل برای ثبت این توافق دارند، شکست
مذاکرات و نقض توافقنامه را اعلام نخواهند کرد و همین موجب شد که به رویه
شان گرگ صفتانه تر از پیش ادامه دهند؟
و سخن آخر این که بدون شک، روزهای تلخ کنونی، تهدیدهای روزانه ملت ایران، و
تحریم های بیش از پیش و رفتار تحقیرآمیز آمریکایی ها خواهد گذشت و تلاش
شما و تیم مذاکره کننده برای حل پرونده هسته ای و راهبردتان همچون تیمهای
گذشته در تاریخ خواهد ماند. اما آنچه در اذهان ملت ایران می تواند به نیکی
ثبت شود، اقدام شجاعانه شما در اعلام بدعهدی امریکاست که جز با متوقف کردن
این مسیر شکست خورده و اعلام رسمی خروج کشور از بیراهه‌ی این توافق بی‌سود و
پرضرر صورت نخواهد پذیرفت، که بدون شک این کار شجاعانه مورد تقدیر عموم
ملت ایران نیز قرار خواهد گرفت.
آغوش منتقدین، همیشه برای حمایت از انقلابیگری فرزندان انقلاب باز است، و مطمئن باشید از عصبانیت ها و بی تحملی ها و اهانت ها به دلسوزان و دلواپسان این روزهای انقلاب، گذشت خواهد شد.
با آرزوی توفیق در جهت حفظ استقلال و عزت کشور
کمیته صیانت از منافع ایران
15/6/1393
