یوهان ماتیاس سومارشتروم، خبرنگار رادیو سوئد، این عکس را روی توییترش گذاشت و پس از آن، در عرض 15 ساعت بیش از 5500 بار به اشتراک گذاشته شد. 

سومارشتروم بعد از گزارش روزانه اخبار غزه به هتلش برمی گشت که این پسربچه را می بیند و کلاهش را به او می دهد تا با آن عکس بیندازد:«برای یک لحظه چشمش با غرور برق زد. دوستانش با خوشحالی می خندیدند و دور او می رقصیدند. یک کم معذب شد و آن وقت بود که من عکس را گرفتم.»

او در ادامه به رادیو سوئد گفت:«کار کردن در جنگ به این معنا است که چیزهایی را می بینی که نمی خواهی؛ بچه های مرده که جسدشان پاره پاره شده و نمی شود شناسایی شان کرد، پدر و مادرهای مستاصل، اندوه بی پایان، خانه های خراب شده. این عکس برای من، مثال واضحی از انگیزه قدرتمند بچه ها برای بقا است. او ما خبرنگارها را دیده که می رویم توی هتل و بیرون می آییم. او دیده که ما زنده می مانیم. به نظرم توی این بازی، او می خواهد مثل ما باشد، یکی که زنده می ماند.»