گروه بین‌الملل مشرق- روز سه‌شنبه 13 آبان (4 نوامبر) انتخابات میاندورهای مجلس نمایندگان و سنا در آمریکا برگزار شد. در این انتخابات، تمام 435 کرسی مجلس نمایندگان و 33 کرسی از 100 کرسی مجلس سنای آمریکا صاحبان خود را شناخت. به علاوه، 38 فرماندار و شهردار به همراه اعضای 46 مجلس قانونگذاری ایالتی و چندین و چند مقام دیگر در سطح منطقه‌ای و ایالتی، در این انتخابات، مشخص شدند.
در نتیجه این انتخابات، حزب جمهوری‌خواه آمریکا موفق شد تا بعد از کسب 6 کرسی لازم، کنترل سنا را از دست دموکرات‌ها بیرون بیاورد. با این اوصاف، نتایج انتخابات میاندورهای کنگره آمریکا برای کسب پست فرمانداری‌ها در بیش از 30 ایالت کشور نیز همگی به نفع جمهوری‌خواهان است. نتایج حاکی از آن است که در مجلس نمایندگان آمریکا، جمهوری‌خواهان تاکنون 226 کرسی و دموکرات‌ها 139 کرسی در مجلس سنا جمهوری‌خواهان 52 کرسی و دموکرات‌ها 45 کرسی را به دست آورده‌اند.
آنچه در کنار برگزاری این انتخابات، توانسته توجه رسانه‌های مختلف را به خود جلب کند، حضور متفاوت مردم شهر "فرگوسن" در شهرستان "سنت لوئیس" ایالت میسوری است.
وقتی حدود سه ماه پیش، "مایکل براون" نوجوان غیرمسلح سیاه‌پوست در فرگوسن به ضرب گلوله پلیس کشته شد، مردم این منطقه اعم از سیاه‌پوست و سفیدپوست به خیابان‌ها ریختند و چندین هفته اعتراضات گسترده‌ای را علیه خشونت پلیس برگزار کردند که این تظاهرات به سایر نقاط آمریکا نیز سرایت کرد. با ورود نیروهای گارد ویژه آمریکا به صحنه و درگیر شدن آن‌ها با مردم و قرار گرفتن خشونت بیش‌تر در دستور کار دولت و پلیس آمریکا، در نهایت شخص اوباما رئیس‌جمهور آمریکا به اجبار وارد ماجرا شد و پس از انجام برخی اصلاحات صوری در ساختار پلیس منطقه، اعتراضات آرام شد. با این حال، سرکوب اولیه و فریب بعدی معترضین، اگرچه توانست بحران ملی در آمریکا را تسکین بدهد، اما اکنون نتیجه واقعی خود را نشان داده و طبق آمار منتشره از ثبت‌نام شهروندان به ویژه سیاه‌پوست‌ها، حضور مردم فرگوسن در انتخابات میاندورهای افزایش چشم‌گیری را نشان داده است.
پایگاه خبری تحلیلی "دیلی‌بیست" آمریکا در این‌باره می‌نویسد: "برای بسیاری از شهروندان سیاه‌پوست فرگوسن، این انتخابات در حقیقت حکم انتخاب سرنوشت شهرشان را داشت. البته این محدود به فرگوسن نبود. در سراسر آمریکا، رای دهندگان سیاه‌پوست یک‌دیگر را به شرکت در انتخابات میاندورهای امسال دعوت می‌کردند، با این استدلال که مرگ مایکل براون به خاطر عدم مشارکت مدنی سیاه‌پوست‌ها در انتخابات بوده است."
در حالی که جمعیت فرگوسن نزدیک به 70 درصد سیاه‌پوست است، تنها 6 درصد از این افراد در انتخابات قبلی شورای شهر شرکت کردند. در نتیجه، در شهرستانی با اکثریت سیاه‌پوست، شهردار و پنج نفر از شش عضو شورای شهر، سفیدپوست بودند و نیروی پلیسی سر کار بود که نگرانی های ساکنان سیاه‌پوست شهر را نادیده می‌گرفت. به طور خلاصه، مایکل براون شاید با چند گلوله در ماه آگوست کشته شده باشد، اما پیش‌زمینه مرگ او را باید در صندوق های رای سال قبل جستجو کرد.
علی‌رغم آنچه گفته شد، امسال ماجرا تفاوت زیادی با سال گذشته داشت. روزنامه "یواس‌ای تودی" طی گزارشی قبل از برگزاری انتخابات نوشت که از زمان مرگ مایکل براون یعنی تاریخ 9 آگوست تا کنون، بیش از 3000 نفر (به گزارش پایگاه "فایو ثرتی‌ایت" 3287 نفر) برای رأی دادن در انتخابات میاندورهای آمریکا ثبت‌نام کرده‌اند. این افزایش چشم‌گیر در آمار رأی‌دهندگان به این معنا بود که این شهر 21 هزار نفری آماده "تغییر" است.
"آنتونی بل" عضو کمیته منطقه 3 شهرستان سنت لوئیس می‌گوید: "این یک اتفاق بزرگ است. وقتی مردم با این تعداد برای حضور در انتخابات ثبت نام می‌کنند، معنایش است است که دارند پیامی را مخابره می‌کنند: "ما خواهان تغییر هستیم." البته این رأی دادن، نمی‌تواند عدالت را درباره مایکل براون برقرار کند یا او را به خانواده‌اش برگرداند، اما باعث می‌شود عدالت در آینده و در فرمانداری شهرهایی مثل فرگوسن برقرار شود."
"ریتا دیز" مدیر برگزاری انتخابات در سنت لوئیس هم درباره تماس‌های بی‌شماری توضیح می‌دهد که از افراد و گروه‌های مختلف دریافت کرده و در آن‌ها از او درخواست شده تا چگونگی ثبت‌نام از افراد برای رای دادن را به آن‌ها یاد بدهند. تا آخرین روزهای پیش از انتخابات سازمان‌هایی مثل "انجمن ملی پیش‌برد مردم رنگین‌پوست"، اتحادیه زنان رأی‌دهنده، و سازمان‌های مشابه در کلاس هایی با موضوع چگونگی ثبت‌نام متقاضیان حضور در انتخابات میاندورهای شرکت کردند. افرادی هم که در این کلاس ها حضور نداشتند، تنها کاری را انجام دادند که از دستشان برمی‌آمد: هر کدام، ده‌ها کارت ثبت نام به دست گرفتند و مردم را به ثبت‌نام اینترنتی برای شرکت در انتخابات تشویق کردند.
پایگاه خبری تحلیلی "ثینک‌پروگرس" درباره خاطره مرگ مایکل براون یادآور می‌شود: وقتی جسد مایکل براون برای چهار ساعت تمام روی آسفالت خیابان ماند، دلیلی پشت آن بود. می‌خواستند این پیام را به سیاه‌پوست‌ها بدهند که "هیچ‌کدام از شما نباید جرأت داشته باشد پایش را از گلیم خودش درازتر کند." اما این پیام، نتیجه عکس داد. با نزدیک شدن انتخابات میاندورهای، فعالان و احزاب سیاسی در کمپین‌های "به پای صندوق‌های رأی بیایید" بارها به اتفاقات فرگوسن اشاره کردند. یکی از این سازمان‌ها طی یک کمپین هزاران برچسب را منتشر کرد که روی آن‌ها نوشته است: "مایکل براون نمی تواند رای بدهد، اما من می‌توانم." در جورجیا نیز آگهی‌هایی منتشر شده بود که در آن‌ها نوشته بودند: "اگر می خواهید از تکرار حوادث فرگوسن جلوگیری کنید، رأی بدهید! وظیفه شماست که تغییر را به وجود بیاورید."
پلاکاردهایی که روی آن‌ها نوشته شده: "مایکل براون نمی‌تواند رأی بدهد، اما من می‌توانم."
دیلی‌بیست در ادمه گزارش خود می‌نویسد:
احزاب سیاسی، گروه های حمایتی، و سخنگویان برجسته با اشاره به بحران فرگوسن، در سیاه
پوستان انگیزه رفتن به پای صندوق های رأی را ایجاد می‌کردند. "مدافعان رویا" یک سازمان مستقر در فلوریداست که در پی اتفاقاتی مشابه
با قتل مایکل براون یعنی پس از مرگ "تریون مارتین" تشکیل شد. این سازمان در یکی از کمپین‌های خود موسوم به "جلیقه
ضدگلوله یا رأی" تمهیدات اخیر والدین سیاه‌پوست را با حضور سیاه‌پوست‌ها در انتخابات
گره زد. در ویدیوی این کمپین، والدین سیاه‌پوست بین دو گزینه مخیر می‌شدند: اول
این‌که کودکان خود را با جلیقه ضدگلوله به مدرسه بفرستند و دوم این‌که در انتخابات
میاندورهای رأی بدهند. در انتهای این ویدیو آمار و تذکری به شهروندان آمریکایی داده می‌شود: "هر 28 ساعت، یک آمریکایی سیاه‌پوست به دست افسر پلیس، گارد امنیتی یا فرد متعصب کشته می‌شود. هیچ پدر و مادری در آمریکا نباید مجبور شود جلیقه ضدگلوله به فرزند خود بپوشاند. در تاریخ 4 نوامبر، شما باید انتخاب کنید: جلیقه ضدگلوله یا رأی."
مقامات مذهبی سیاه‌پوست هم در این زمینه فعال شده بودند. رهبران برجسته مذهبی مانند کشیش "سینتیا هیل"، دکتر "باربارا ویلیامز-اسکینر" و دیگر افراد، دو یکشنبه قبل از انتخابات را "یکشنبه آزادی" و "یکشنبه حضور" نامیدند و اغلب با انگیزه مرتبط با فرگوسن، از شهروندان سیاه‌پوست خواستند تا به پای صندوق‌های رأی بروند. اسقف "تی‌دی جیکس" و دکتر "فردی هاینز" کشیش برجسته آمریکایی، فیلم‌هایی از خودشان را به مناسبت "یکشنبه آزادی" ضبط و منتشر کردند و در این فیلم‌ها انتخابات میاندورهای امسال را با حوادث تاریخی "تابستان آزادی" سال 1964 در آمریکا پیوند زدند. در سال 1964 نیز کمپین مشابهی به راه افتاد تا بیش‌ترین تعداد ممکن از شهروندان سیاه‌پوست در ایالت می‌سی‌سی‌پی برای حضور در انتخابات ثبت‌نام کنند، چرا که این ایالت همواره سیاه‌پوست‌ها را از شرکت در انتخابات‌های مختلف منع می‌کرد.
تمام این تبلیغات نتیجه‌بخش
بود: فیلم "جلیقه ضدگلوله یا رأی" تا کنون حدود 44 هزار بار در سایت یوتیوب دیده شد و اگر طی ساعات آخر قبل از برگزاری انتخابات، سری
به جوامع و مناطق سیاه‌پوست‌نشین آمریکا می‌زدید متوجه می‌شدید که از رسانه‌های اجتماعی
گرفته تا شبکه‌های اجتماعی و مغازه‌های خواربار فروشی، همه جا موضوع رایج بین سیاه‌پوست‌ها،
صحبت درباره انتخابات میاندورهای آمریکا بود.
