به گزارش مشرق، متن کامل گزارش یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای کشورمان منتشر شد.

متن کامل این گزارش به شرح زیر است.

GOV/2014/58

7 نوامبر 2014

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته‌ای (NPT)

و مفاد مربوطه قطعنامه های  شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

• ایران و آژانس دیدارهای فنی در دو نوبت جداگانه در تهران به منظور بحث و گفتگو در مورد دو اقدام عملی باقی مانده که در مه 2014 در سومین گام «چارچوب برای همکاری» توافق شده بود، برگزار کردند.

• ایران هیچ توضیحی ارائه نداده که آژانس را قادر به روشن سازی اقدامات عملی باقی مانده کند و هیچ اقدام عملی جدیدی را نیز در گام بعدی مرتبط با «چارچوب برای همکاری»، پیشنهاد نکرده است.

• آژانس به وظیفه خود مبنی بر نظارت و راستی آزمایی اقدامات ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA) که مورد تمدید واقع شده، ادامه داده است.

• از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران در هیچ کدام از تاسیسات اعلام شده خود به غنی سازی UF6 بالاتر از 5 درصد مبادرت نکرده است و همه ذخایر UF6 غنی شده اش تا سقف 20 درصد اورانیوم 235 از طریق رقیق سازی و تبدیل، مورد فرآوری بیشتر واقع شده است.

• غنی سازی UF6 تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 با همان نرخی که در گزارش قبلی ذکر شده، ادامه یافته است. میزان مـواد هسته‌ای که به شکل UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 باقی مانده به 3/8390 کیلوگرم افزایش یافته است.

• اجزاء مهم بیشتری در راکتور IR-40 نصب نشده و تولید یا تست سوخت برای این راکتور انجام نگرفته است.

• ایران به فراهم کردن دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیره سازی ادامه داده است.

A. مقدمه

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسـلامی ایران (ایران) می‌باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب برای همکاری (چارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک (آنگونه که تمدید شده) می‌باشد. 

2. شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یاد شده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام آور هستند. اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ایش لازم می‌باشد.

3.  همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ 11 نوامبر 2013 یک «بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب برای همکاری» امضاء کردند (GOV/INF/2013/14).  ذیل چارچوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیت‌های راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیت‌هایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که تا کنون در ارتباط با «چارچوب برای همکاری» مورد توافق قرار گرفته‌اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده‌اند.

4. همان گونه که قبلا گزارش شده در یک تحول جداگانه، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ 24 نوامبر 2013 در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله، بیان می دارد که «هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می‌دهد که برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح‌آمیز خواهد بود». و  بر اساس برنامه مشترک اقدام که از 20 ژانویه 2014 لازم الاجرا گشت، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است. طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیتهای ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذیربط شورای امنیت انجام می داد، پرداخت.  در تاریخ 24 جولای 2014 E3/EU+3 و ایران، موافقت کردند برنامه اقدام مشترک را تا تاریخ 24 نوامبر 2014 تمدید کنند و از آژانس درخواست کردند به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک، ادامه دهد.  بر اساس تصویب شورای حکام در نشست مورخ 24 ژانویه 2014 آژانس به کار خود ادامه داده است. یک میلیون یورو دیگر که برای تداوم کار آژانس در این رابطه لازم بود از سوی شماری از کشورهای عضو تعهد شده است.  

5. این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2014/28) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.

B. شفاف سازی مسائل حل نشده

6. شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورا در قطعنامه 13 سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا «صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

7. همان گونه که قبلا گزارش شده بود در طی ملاقاتهای انجام شده در تهران در تاریخ 17 آگوست 2014، مدیرکل، اعلان ایران مبنی بر تعهد قوی آن کشور، بیان شده در سطوح بالا، برای اجرای «چارچوب برای همکاری» و اظهار تمایل ایران برای شتاب بخشیدن به حل و فصل همه مسائل باقیمانده را مورد توجه قرار داد. 

8. در جریان جلسات فنی در تهران در تاریخ 7 اکتبر 2014 و 2 نوامبر 2014، مقامات ایران و آژانس مباحثی را پیرامون اجرای دو اقدام عملی توافق شده در مه 2014 در گام سوم "چارچوب برای همکاری" که هنوز اجرا نگشته اند یعنی اقدامات مربوط به موضوع انفجارات بزرگ و محاسبات انتقال نوترونی (بنگرید به ضمیمه 1) مباحثی را داشته اند. در دیدار 7 اکتبر 2014، آژانس نگرانی های خود را به ریز در مورد این دو اقدام عملی تشریح کرد. این شامل سئوالات از ایران و نیز تشریک اطلاعات بود. در دیدار 2 نوامبر 2014 ایران توضیحاتی را در ارتباط با انتشارات علمی منابع آشکار ارائه داد. ایران معهذا  هیچ توضیحی ارائه نداد که آژانس را قادر نماید اقدامات عملی باقی مانده را روشن نماید. 

9. توافق شد که دیدار فنی دیگری برای بحث بیشتر پیرامون دو اقدام عملی باقی مانده در اسرع وقت و نه قبل از 24 نوامبر 2014 برگزار شود. در جهت آماده سازی برای این دیدار، آژانس موافقت نموده که سئوالات بیشتری را به ایران ارائه دهد.

10. در رابطه با اقدامات عملی جدید، آژانس نخست طی نامه مورخ 25 آگوست 2014، از ایران دعوت نمود چنین اقدامات جدیدی که در گام بعدی "چارچوب همکاری" اجرا خواهد نمود را پیشنهاد کند.  از آن موقع، این پیشنهاد چند بار از جمله در دیدار 8 اکتبر در تهران تکرار شده است  لیکن ایران هیچ اقدام عملی جدیدی را پیشنهاد نکرده است. 

تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه  ایران .C

11.  ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود 18 تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای به طور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs) به آژانس اعلام نموده است (پیوست 2) .  با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات  انجام می شود، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، مع ذلک آژانس به راستی‏‌آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs) ادامه می دهد‍.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

12. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. با این حال از 20 ژانویه 2014، ایران UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است. تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت  اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

13. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش  می باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 20 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی  می باشد.

14. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

• 3/13397 کیلوگرم ( 3/625+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که 3/8390 کیلوگرم (3/625- کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل)  آن به شکل UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235   باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتر شده اند (نگاه کنید به ضمیمه III): و

• تا آن نقطه ای که ایران تولید UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235را متوقف کرد، با تولیدی برابر 8/447 کیلوگرم از این مواد، تمام مواد تولید شده مورد فرآوری بیشتر از طریق کاهش غنا یا تبدیل به اکسید اورانیوم واقع شده اند  ( نگاه کنید به ضمیمه III).

.D.1 نطنز

15. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد که اولین بار در سال 2007 راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است.  مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل  18 آبشار است و مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار دارد . در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه نماید.

16. در واحدی که در بردارنده سانتریفوژهای IR-2m است، تا 15 اکتبر 2014 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند،  هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده اند، و کار نصب اولیه 12 آبشار دیگر با سانتریفیوژ هایIR-2m در این واحد تکمیل گردیده بود.

17. تا تاریخ 15 اکتبر 2014  در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: 90 آبشار بطور کامل نصب شده بود که 54 آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می شد.  همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه 36 آبشار با سانتریفیوژ هایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

18. تا تاریخ 14 اکتبر 2014، ایران 146855 کیلوگرم UF6طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت که تولید آن در فوریه 2007 آغاز شد و مجموعا  12945 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تولید می کرد خوراک دهی کرده است.

19.  در تاریخ 19 اکتبر 2014، ایران 4118 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 2 درصد اورانیوم 235 را به اورانیوم طبیعی رقیق کرده بود. 

20. آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت  و سایر فعالیت‌های راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل کرده است.

21. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

22. بین تاریخ های 13 و 30 سپتامبر 2014، آژانس یک راستی‎‏آزمایی فیزیکی موجودی (PIV) در این تاسیسات انجام داد تا موجودی اعلام شده توسط ایران در تاریخ 13 سپتامبر 2014 را راستی‏آزمایی نماید. نتایج این راستی‏آزمایی در حال ارزیابی توسط آژانس می باشد.

23. محوطه تولید: همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد ، ایران خوراک دهی به آبشارهای 1 و 6 با UF6 با غنای 5 درصد اورانیوم 235 را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می کند.  در تاریخ 8 فوریه 2014 ایران بخش‏های بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه کرد و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک»  اتخاذ گردیده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای 1 و 6 را به صورت به هم متصل به کار نینداخته است. 

24. تا 20 ژانویه 2014 که ایران تولید UF6با غنای 20%  اورانیوم 235 را متوقف کرد، این کشور 8/1630 کیلوگرم UF6 با غنای 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای 1 و 6 خوراک دهی کرده  یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه 2010 و در مجموع 9/201 کیلوگرم UF6با غنای 20% اورانیوم 235 تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین 20 ژانویه 2014 و 10 اکتبر 2014، ایران 4/660 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای 1 و 6 در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و مجموعا 7/62 کیلوگرم UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 تولید نمود. 

25. محوطه تحقیق و توسعه : از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s  به عنوان ماشین های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1،  IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است.  آژانس تایید می نماید که یک پیش نمونه سانتریفیوژ IR-8 در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال می باشد. 

26. بین 19 آگوست 2014 و 10 اکتبر 2014، تقریباٌ در مجموع 2/166 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژهای محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند، کنار گذاشته نشده است.

27. بین 20 ژانویه 2014 و 20 ژوئیه 2014 ایران 4/108 کیلوگرم از موجودی UF6 با غنای 20% اورانیوم 235را رقیق کرد. 

28. براساس نتایج آنالیز نمونه های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت  و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.

D.2. فردو

29. کارخانه غنی سازی سوخت فردو:کارخانه غنی سازی سوخت فردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد.  این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در  16 آبشار در بر می گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‏اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ 8 فوریه 2014 اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک»  به انجام رسانده است.

30. همانطور که قبلا گزارش شد، ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6 طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند  بکار نگرفته است.  تا تاریخ 11 اکتبر 2014، هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک دهی نشده بودند. 

31. ایران تا تاریخ 20 ژانویه 2014 که تولید UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم 235 را متوقف نمود مقدار 1806 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر 2011 شروع شد ودر مجموع تقریبا  9/245 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای 20 ژانویه 2014 و 11 اکتبر 2014 مقدار 4/1683  کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرد و در مجموع 0/174 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را تولید نمود.

32. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فوردو  و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فوردو اعلام داشته فعالیت نموده است.

D.3. سایر فعالیتهای مربوط به غنی سازی

33. ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژها، کارگاه‌های تولید روتور سـانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره سازی را به آژانس ارائه می دهد.  این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است، بر طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری نیز (ضمیمه یک را ببینید) از سوی ایران ارائه گردید. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، موجودی مجموعه های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین آن سانتریفیوژهایی که از کار می افتند، به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست، توضیحات اضافی نیز دریافت نموده است. از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعاتی که از سوی ایران ارائه شده و دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات راستی آزمایی که انجام داده است می تواند تایید نماید که تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده آن همخوانی دارد. 

E. فعالیت‌های بازفرآوری

34. متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است فعالیت‌های بازفرآوری خود شامل تحقیق و توسعه را به حال تعلیق در آورد.  همانگونه که قبلاً گزارش شده، ایران در ژانویه 2014 اعلام کرد که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران در مراحل مربوط به فعالیت¬های بازفرآوری یا ساخت یک تأسیسات قادر به بازفرآوری مشغول نخواهد شد.»   ایران در نامه‌ای به آژانس به تاریخ 27 آگوست خاطرنشان ساخته است که این "اقدام داوطلبانه" در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک  (JPA) تمدید شده است.

35. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران  (TRR) و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است.  آژانس در تاریخ 6 اکتبر 2014 یک بازرسی و یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 7 اکتبر 2014 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در تاسیسات MIX انجام داد. آژانس می‌تواند تایید کند که هیچ¬گونه فعالیت جاری مرتبط با بازفرآوری در رآکتور تحقیقاتی تهران، تأسیسات MIX و دیگر تأسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

36. برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را به حالت تعلیق در نیاورده است.  با این حال، از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه‌های سوخت هسته‌ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده است (بند 50 در زیر را ملاحظه کنید).

37. رآکتور IR-40: رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است که برای گنجایش 150 مجموعه سوخت حاوی اورانیوم طبیعی به شکل UO2 طراحی شده ¬است.

38. آژانس در تاریخ 16 اکتبر 2014 میلادی یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده اند.  همان گونه که در گزارش قبلی دبیرکل اشاره شده است، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در آگوست 2014 رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را با آژانس نهایی کرد. 

39. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تأسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

40. همانگونه که قبلاً گزارش شد اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 تحت موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت.  ایران در طول دوره دسترسی مدیریت شده همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن، دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه 2014 آژانس را قادر ساخت تا مشخصات آب سنگین را تعیین نمایند.

G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

41. ایران در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)،کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان شماری از فعالیت‌ها را به شرح ذیل  انجام می دهد که با تعهدات آن برای تعلیق کل فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی و طرح‌های مرتبط با آب سنگین مغایرت دارد، هر چند که تأسیسات مزبور تحت پادمان آژانس قرار دارند.

42. ایران از زمان شروع تبدیل و تولید سوخت در تأسیسات اعلام شده خود از جمله اقدامات زیر را معمول داشته است:

• 550 تن UF6 طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید کرده که 163 تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است.

• چهار تن UF6 طبیعی را از UCF به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) منتقل کرده است.  علاوه بر آن، 3/4 تن UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم 235 از FEP به   EUPPانتقال یافته است. 

• 1505 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم 235 را به فرایند تبدیل در  EUPP تزریق کرده است.

• 53 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 34/3 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید کرده است.

• 2/337 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای20%اورانیوم 235 (بدون تغییر از زمان گزارش پیشین مدیر کل) را به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و 8/162 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است.

43. تأسیسات تبدیل اورانیوم: تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تأسیساتی تبدیلی برای تولید هم UF6  طبیعی و هم UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. طبق برنامه ریزی انجام شده تاسیسات تبدیل اورانیوم همچنین UF4 را از UF6 ضعیف شده و قالب‌های فلزی اورانیوم را از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.

44. در تاریخ 26 جولای 2014 ایران آژانس را مطلع ساخت که در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) فعالیت¬های تحقیق و توسعه را در زمینه بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت¬های تبدیل در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام خواهد داد.

45. به عنوان نتیجه یک PIV انجام شده توسط آژانس در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) بین 17 تا 21 می 2014، آژانس، با امعان نظر به تردیدهای اندازه گیری که به طور طبیعی به چنین تأسیساتی مربوط می شود، فهرست کالاها به شکل اعلام شده توسط ایران در تاریخ 16 می 2014 را مورد تایید قرار داده است.

46. ایران اعلام کرده است که تا تاریخ 14 اکتبر 2014 میزان 8/13 تن  اورانیوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم (UO2) را از طریق تبدیل UOC تولید کرده است.  آژانس تایید کرده است که تا همان تاریخ، ایران 2/13 تن  اورانیـوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم (UO2) را به کارخانه تولید سوخت (FMP) منتقل کرده است.

47. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): EUPP تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم U-235 به  پودر UO2 می باشد.  همان¬گونه که قبلاً گزارش شده است، ایران در می 2014 این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی فعال نمود. به عنوان بخشی از این فعالیت، ایران تا تاریخ 14 اکتبر 2014 میلادی در مجموع 4174 کیلوگرم UF6 طبیعی را به فرآیند تبدیل تزریق کرده و 553 کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2) را تولید کرده است. از زمان شروع فعالیت این کارخانه در جولای 2014، ایران 1505 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیومU-235 را برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) به فرآیند تبدیل تزریق کرده است.  و

48. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه های سوخت هسته‌ای تولید می کند (پیوست 3 را ملاحظه نمایید).

49. آژانس در تاریخ‌های 31 آگوست و 1 سپتامبر 2014 یک مورد PIV و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در کارخانه تولید سوخت (FMP)‌ انجام داد که نتایج آن توسط آژانس در دست بررسی است.

50. آژانس در تاریخ 14 اکتبر 2014 یک بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام داد و تایید کرد که ایران به توقف تولید مجموعه¬های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40 ادامه داده و این که همه مجموعه های سوختی که قبلاً تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده‌اند.

51. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل و مجموعه های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می کند (پیوست 3 را ملاحظه نمایید).

52. همان گونه که قبلاً گزارش شد، ایران در ژانویه 2014 اعلام کرد که «در خلال مرحله اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد U-235 به UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 وجود ندارد.»  ایران در نامه ای به آژانس در تاریخ 27‌ آگوست 2014 خاطرنشان ساخت که این «اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. آژانس در تاریخ های 18 و 19 اکتبر 2014 یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآوری در کارخانه برای باز تبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد.

53. آژانس تایید نمود که تا تاریخ 17 اکتبر 2014 ، ایران در مجموع میزان 2/337 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 (6/227 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت تزریق نموده و به میزان 8/162 کیلوگرم  از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است.  آژانس همچنین تایید کرد که 4/54 کیلوگرم اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.

54. آژانس تایید کرده است که تا تاریخ 17 اکتبر 2014 ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 30 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است. تعداد 22 مورد از این مجموعه های سوخت شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.

.H ابعاد نظامی احتمالی

55. گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسایل انجام دهد مشخص نموده‌اند. آژانس کماکان نسبت به وجود احتمالی فعالیت‌های آشکار نشده مرتبط با امور هسته‌ای که سازمان‌های نظامی مربوطه در آن دخیل بوده‌اند از جمله فعالیت‌های مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته‌ای برای موشک، نگران باقی مانده است. ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته‌ای ایران را بالا می برد، همکاری کند که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس می‌باشد.

56. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند.  آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.

57. در فوریه 2012 ایران نگرانی های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه برپایه ادعاهای بی اساس میباشد، رد کرده و در اوت 2014 ایران اعلام نمود که "بیشتر موضوعات" در ضمیمه GOV/2011/65 "فقط ادعاهایی هستند که ارزش بررسی ندارند" .

58. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند 8) ‌مقامات ایران و آژانس جلسات فنی در تاریخ 7 اکتبر 2014 و 2 نوامبر 2014 برگزار کردند که طی آنها دو اقدام عملی باقیمانده مربوط به انجام انفجارات پرقدرت و محاسبات انتقال نوترون (ضمیمه یک را ببینید) مورد بحث قرار گرفت.

59. از زمان گزارش قبلی مدیرکل ، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای در محل مشخصی از سایت پارچین مشاهده نموده است که فعالیت ساختمانی که نشان دهنده برداشتن / جایگزین کردن یا بازسازی سازه های دیوار خارجی دو ساختمان اصلی سایت است به نظر متوقف شده‌اند . این فعالیت احتمالا" توانایی آژانس برای انجام راستی آزمایی موثر را بیشتر تضعیف کرده است. همچنان مهم است که ایران به سئوالات آژانس پاسخ دهد و اجازه دسترسی به محل مشخص شده مورد نظر را بدهد. 

60. همانگونه که در گزارش قبلی مدیر کل اشاره شده  و توسط مدیر کل در جلساتش در تهران در 17 اوت 2014 تاکید شده، لازم است آژانس قادر گردد یک ارزیابی "سیستمی" از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش (GOV/2011/65) انجام دهد. این موضوع مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خود و سپس ادغام همه موضوعات در یک " سیستم" و ارزیابی آن سیستم به عنوان یک مجموعه می باشد.در این زمینه، آژانس آمادگی دارد به حل و فصل همه مسائل باقیمانده در قالب «چارچوب برای همکاری» شتاب بخشد. این امر می تواند با همکاری فزاینده از سوی ایران و از طریق ارائه به موقع دسترسی به همه اطلاعات، اسناد، مواد و افراد مرتبط در ایران همانگونه که مورد درخواست آژانس است محقق شود. هرگاه آژانس درکی از کل تصویر پیرامون موضوعات با ابعاد نظامی احتمالی ایجاد کند، مدیرکل درخصوص ارزیابی آژانس به شورای حکام گزارش خواهد داد.

.I اطلاعات طراحی

61. بر اساس مفاد موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی 1/3 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان را در مورد ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی اجرا کند. 

-J پروتکل الحاقی

62. برخلاف قطعنامه های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقـدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله از طریق اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.

K . سایر موضوعات

63. در تاریخ 6 اکتبر 2014 آژانس تایید کرد که 13 مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی که در ایران تا 20 درصد U-235  غنی سازی شده بود در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR)  قرار دارد. در همان تاریخ آژانس مشاهده نمود که مجموعه سوخت مدل مینی IR-40  ( Mini IR-40 prototype‌ )در استخر ذخیره قرار داشت. 

64. تا تاریخ 7 اکتبر 2014، آژانس تایید نمود که یک صفحه سوخت (مانند آنچه در گزارش قبلی مدیرکل اشاره شده) شامل ترکیبی از U3O8 (تا 20 درصد غنی شده) و آلومینیم، در تاسیسات مولیبدن، ید و زینون ( MIX  ) وجود داشت که از کارخانه ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن 99 ، زنون 133 و ید 132 ( 99MO 133Xe و 132I (   مورد استفاده قرار دارد. 

65. روادید برای یکی از اعضا تیم آژانس در دیدار از ایران برای جلسه فنی در تهران در اکتبر 2014 صادر نشد. این برای چهارمین بار است که این عضو کارمند نمیتواند بعلت عدم صدور ویزا در جلسات فنی در تهران شرکت نماید. برای اینکه آژانس قادر باشد همه موضوعات باقی مانده را بطور موثر مورد بررسی قرار دهد مهم می باشد که هر عضو کارمند شناسائی شده توسط آژانس با تخصص لازم قادر باشد در فعالیتهای فنی آژانس در ایران شرکت کند.

L. خلاصه:

66. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد، و بنا بر‌این نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح آمیز هستند.

67. ایران و آژانس دو نشست فنی در دو نوبت جداگانه در تهران برای بحث درخصوص اقدامات عملی مورد توافق در ماه می 2014 در گام سوم از چارچوب همکاری برگزار کردند.

68. ایران توضیحاتی که آژانس را قادر سازد اقدامات عملی باقیمانده را روشن نماید ارائه نکرده و اقدام عملی جدیدی در گام بعدی "چارچوب برای همکاری" پیشنهاد نکرده است.

69. آژانس آمادگی دارد به حل و فصل همه مسائل باقیمانده در قالب چارچوب همکاری شتاب بخشد. این امر می تواند با همکاری فزاینده از سوی ایران و از طریق ارائه به موقع دسترسی به همه اطلاعات، اسناد، مواد و افراد مرتبط در ایران همانگونه که مورد درخواست آژانس است محقق شود. هرگاه آژانس درکی از کل تصویر پیرامون موضوعات با ابعاد نظامی احتمالی ایجاد کند، مدیرکل درخصوص ارزیابی آژانس به شورای حکام گزارش خواهد داد.

70. ‌آژانس به نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مندرج در  برنامه اقدام مشترک (JPA) به ترتیبی که تمدید شده، ادامه می دهد.

71. مدیرکل به گزارش دهی بصورت مناسب ادامه خواهد داد.