به گفته «پروفسور الکساندر دبلیو کاپلن»، مغز هم پاداش و هم عدالت را قدر می‌داند و هر دوی این‌ها بر فعالیت جسم مخطط اثر می‌گذارند. این موضوع توضیح می‌دهد چرا بسیاری از مردم تمایل دارند پاداش‌های پولی را زمانی که به تعادلی عادلانه‌تر منجر می‌شوند، فدا کنند.
بر اساس نتایج این بررسی، ترجیحات مردم برای توزیع درآمد اساسا بر رفتار آن‌ها اثر می‌گذارد و در شکل‌دادن نهادهای سیاسی و اجتماعی مهم مشارکت می‌کند. بررسی چنین ترجیحاتی در تحقیقات رفتاری در روان‌شناسی و اقتصاد همواره موضوعی مهم بوده است.
نتایج پژوهش جدید نشان داد ناحیه جسم مخطط در مغز هنگامی که پاداش‌های پولی عادلانه باشند، فعالیت بیشتری دارد. در بررسی دانشمندان بر روی 74 داوطلب مرد، آن‌ها نخستین پژوهش با محوریت تصویربرداری عصبی را برای مطالعه چگونگی واکنش مغز به توزیع درآمد در چنین موقعیت‌هایی انجام دادند.
آن‌ها دریافتند فعالیت جسم مخطط مغز افراد در واکنش به دست‌یافتن به پول بیشتر برای خودشان به میزان کاری که کرده‌اند بستگی دارد. تغییر در این فعالیت برای افرادی که مدت طولانی‌تری کار کرده بودند، بیشتر بود. چنین موضوعی به این دلیل اتفاق افتاد که مرکز پاداش مغز توسط پول فعال می‌شود اما هر نوع توزیع ناعادلانه پول به عنوان پاداشی کاهش‌یافته تلقی می‌شد.
نتایج این بررسی نشان می‌دهد مردم نه قدیس‌های کاملی هستند که فقط به عدالت فکر کنند و نه خودخواه‌های کاملی هستند که فقط به پول برای خودشان فکر کنند.
جزئیات این پژوهش در نشریه PNAS قابل‌مشاهده است.
