به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، شهید محمد جعفری‌منش سال 62 در عملیات والفجر4 و در ارتفاعات 1904 بر اثر برخورد ترکش به سرش مجروح شد. روزگار جانبازی او از 22سالگی آغاز شد. موج انفجار و فشار ترکش به مغزش او را آزار می‌داد. وقت و بی‌وقت تشنج می‌کرد و این تشنج برایش بسیار حادثه آفرین بود. کم‌کم عوارض مجروحیت هم به‌سراغش آمدند، سمت چپ بدنش لمس شد. چشم چپش را تخلیه کرد، کامش را از دست داد. لگنش چندین بار عمل شد، کلیه‌هایش را از دست داد، پای راستش از زیر زانو قطع شد و 8 سال دیالیز شد. او سرانجام در 16 مردادماه 93 در بیمارستان عرفان تهران به آرزویش یعنی شهادت رسید.

دست نوشته هایی از این شهید والامقام به یادگار مانده است. مطالب که خط به خط آن معرف روح والایش و ایمان راسخش در راه ارزش ها و آرمان های انقلاب است. به بهانه 5 آذر سالروز بسیج مستضعفان دست نوشته شهید جعفری منش در توصیف «بسیج» و «بسیجی» و «لباس بسیجی» در ادامه می‌آید:


«بسیجی تشنه است، تشنه دنیا و هواء و مادیات و زمان؟! نه! او تشنه آب کوثر در بهشت است، بسیجی برای جهنم نیست که ترسان باشد بلکه برای اینکه مخالف معشوق خود عمل نکند می‌ترسد. بسیجی منتظر بارش باران است. بارانی که از گلوله باشد، اما همه و همه وسیله است، اسلحه و فشنگ و جنگ و فرمانده وسیله و حتی شهادت وسیله است. هدف الله است، هدف لقاء الله است. خدایا به محمد(ص) و آل او قسمت می‌دهم اگر ذره‌ای از وجودمان ناخالص است خالص کنی و به شهادتم برسانی، می‌خواهیم به موقع شهادت پاکترین وقت در طول زندگیمان را داشته باشیم، شهید آگاهی و کامل دارد. کمال شناخت را دارد و این را می‌داند که شهادت نور عظیم است، شهادت خط انبیا است و اولیا خاص او، شهید پاکباخته است، لذت دنیا به آنجا می‌گذرد، لذت دنیا به آنی می‌گذرد، لذت مادیات هم همینطور، همچنین گفتم که پدر و مادر و همه اقوام و آشنایان و آنچه در دست ما بود امانت بود. وسیله بود و شهید همه این‌ها را باخت ولی در نهایت همه چیز را گرفت. شهید در جبهه هر لحظه امتحان داد و از همه امتحان ها قبول شد. انسان کامل شهید است.»


لباس بسیج

«در لباس بسیج حکمت ها نهفته است، از جمله خط فکری بسیج، خط اعتقادی بسیج در او عشق است و او را نسبت به آن هدف است که در آن همه متحد الشکل هستند، یکی روی لباسش یا ثارالله است. یعنی خون خدا یعنی کربلا، یعنی عاشورا، یعنی حسین(ع)، یعنی آرزویش شهادت است، بزرگترین مقصدش شهادت است. بزرگترین هدفش رسیدن به تکامل است یعنی راه خدا، رسیدن به شهادت، نزدیکترین راه، بهترین راه و نوشیدن شربت از دست ائمه اطهار می‌باشد، لباس بسیج همه ائمه را در بردارد، چنانکه ذکر و یادآموزی نمونه علاقه است، بسیج با نوشتن روی لباسش علاقه اش را نشان می‌دهد، بسیج می‌خواهد بگوید از دنیا چیزی نمی‌خواهم همین. لباسس که مرا کفن است بس است، کفن من سرخ است و این لباس ارزشی به قیمت کلمات بهشتی دارد، چون در بهشت حضور دارد، لباس بسیج زیارت می‌خواهد. لباس زیارت شش گوشه قبر امام حسین(ع) می‌خواهد، لباس بسیج مظلومیت حسین(ع) را دارد. لباس بسیج تشنگی معنویت حسین(ع) دارد، هر کس نمیتـواند لباس بسیج بپوشد چون لیاقت می‌خواهد، چون لباس بسیج خود شور و حال دارد. ای بسیجی بدان که لباس سرباز امام زمان (عج) را پوشیده‌ای! بدان که لباس جندالله را پوشیده‌ای، قدر لباست را بدان چنانکه خداوند قدر آن را دانسته است.»