به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق به نقل از بیستون نیوز:شهید گرانقدر «نادر برارخاصی» در سال۱۳۴۷ در شهرستان هرسین دیده به جهان گشود. کربلای شلمچه  اسفند سال ۱۳۶۶ عروج ملکوتی این شهید عزیز را در شانزده سالگی رقم زد و به دیگر همرزمان شهیدش پیوست.


در حین عملیات کربلای ۵ فرماندهی گردان و محور به عهده جانباز عزیز باقر برارخاصی بود. ایشان با وجود شهادت برادر همچنان به عملیات ادامه داد و تکلیف را در رزم با دشمن کافر می دانست.

در این حین پدر این دلاوران هم در جبهه غرب مشغول انجام وظیفه الهی خود بود. با شنیدن خبر شهادت نادر و پایان عملیات، سفره هفت سین خانواده برارخاصی در مزار شهدای هرسین انداخته شد و عید سال ۱۳۶۷ برای آنان اینچنین رقم خورد.

پای صحبت حاج محمد رضا برارخاصی پدر شهید که می نشینی دنیا را طور دیگری برایت ترجمه و تفسیر می کند: اولین شرط پاسداری عشق به حسین بن علی (ع) است.


به راستی این است تمام عشق و ایمان این پیر رزمنده که تمام جوانان فامیل از فرزندان خود گرفته تا برادرزاده و خواهرزاده هایش را با خود به جبهه برده، یا شربت شهادت نوشیده اند یا به درجه جانبازی نایل گشته اند. او نه تنها طلبکار نیست، بلکه می گوید مبادا روز قیامت در برابر سرورم حسین (ع) شرمنده باشم. این یک تعارف یا غلو درباره یک ایرانی رزمنده نیست، بلکه حقیقتی زیباست فارغ از هر بزرگنمایی و غلو. شاید برای ما امروزی ها که اسیر روزمرگی شده ایم کمی دست نیافتنی باشد اما روزگار به همین آدمهایش است که به خود می نازد.

اما پاسداری همچنان در این خاک ادامه دارد...