به گزارش مشرق، این خبر هرچه از نظر فراگیری مهم‌تر باشد، خبرنگار باید بر روی آن حساسیت بیشتر داشته باشد. اگر یک خبر بسیار مهم در بعد بین‌المللی از سوی یک خبرنگار دیده نشود، بسیار جای تاسف دارد و حتی گاهی این اتفاق غیرقابل جبران می‌شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، مشابه این اتفاق این روزهای برای یکی از سوژه‌های روز دنیا این بار نه برای خبرنگاران بلکه برای هنرمندان کاریکاتوریست ایران رخ داده است. گویا آنها یکی از سوژه‌های مهم این روزهای جهان را چندان ندیده‌اند و به آن توجه ندارند.
هنر در عصر کنونی همواره به عنوان یکی از ابزارهای موجود برای بیان مشکلات و مصائب انسان‌ها مطرح بوده است؛هنر در مواردی زبان اعتراض و در مواردی بیان کننده رنج‌هایی است که با آن مواجه هستیم.
در بین هنرهای مختلف، کاریکاتور به نوعی اجتماعی‌ترین هنر دربین هنرهای مختلف از جمله هنرهای تجسمی به شمار می‌آید. هنری که شاید بیشتر از هنرهای دیگری در معرض دید عموم قرار داشته باشد و سادگی بیانش نیز آن را به هنری منحصر به فرد تبدیل کرده است.
وقتی اتفاقی در دنیا رخ می‌دهد، بلاقاصله کاریکاتوریست‌ها دست به قلم می‌شوند و در کم‌ترین زمان ممکن آثاری را در تقبیح و یا تمجید از یک اتفاق ناخوشایند و یا خوشایند به کار می‌برند.
چند ماه پیش هم زمان با قتل نوجوانی سیاه پوست به دست یک نیروی پلیس آمریکا شمار زیادی از مردم این کشور و البته کشورهای دیگر دست به اعتراض گسترده علیه آنچه تبعیض نژادی در ایالات متحده می‌خواندند، زدند.هنرمندان کاریکاتوریست نیز از همان ابتدا با قلم‌های خود مردم را علیه این خشونت همراهی کردند.
آثاری که هنرمندان کاریکاتوریست ترسیم کردند، زبانی گویا برای اتفاقی بود که بسیاری را خشمگین کرده بود. اما متاسفانه بازهم در ایران تعداد انگشت شماری از هنرمندان نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند و بازهم شاهد دیده نشدن رخ دادن یک اتفاق مهم در جهان توسط هنرمندان کاریکاتوریست بودیم.
حجم آثار ارائه شده توسط کاریکاتوریست‌های کشورهای مختلف در مورد این اتفاق آنقدر زیاد است که این سوال را در ذهن مطرح می‌کند که چرا هنرمندان ما در قبال چنین مسائلی واکنشی به موقع از خود نشان نمی‌دهد؟
درست در شرایطی که ظرفیت بهره برداری مناسب از این اتفاق برای هنرمندان
کاریکاتوریست مهیا شده بود، باز هم به راحتی از کنار این سوژه عبور کردیم و
اتفاقی که در این زمینخ انتظارش را داشتیم، رخ نداد.
اما در میان آثار خارجی ارائه شده، بیشتر تمرکز هنرمندان بر روری جمله‌ای
است که این روزها نمادی برای مبارزه علیه آنچه در فرگوسن آمریکا اتقاق
افتاده تبدیل شده است، "دست‌ها بالا!"
هنرمندان کاریکاتوریست در آثار خود با زبان تلخ طنز یادآوری می‌کنند که درست در سال 2014 باز هم باید شاهد نژاد پرستی در دنیای امروز باشیم.
"مایک براون" نوجوان سیاه پوست آمریکایی روز 9 اوت 2014 با اصابت حداقل شش
گلوله یک افسر پلیس آمریکا کشته شد. تیراندازی به این نوجوان آمریکایی در
حالی صورت گرفت که این نوجوان سیاه پوست نه اسلحه‌ای در دست داشت و نه به
سوی افسر پلیس حمله‌ور شده بود. هیچ گونه سوء سابقه‌ای نیز از سوی این
نوجوان سیاه پوست در آمریکا وجود نداشت و "دارن ویلسون" افسر پلیس ایالات
متحده آمریکا تنها به این دلیل که به جوان سیاه پوست مشکوک شده بود به سوی
او تیر اندازی کرد.
پس از این حادثه اعتراضات گسترده‌ای در فرگوسن شکل گرفت و به مرور این اعتراضات در دیگر ایالات آمریکا هم انجام شد . چند روز پیش با صدور حکم تبرئه پلیس شلیک کننده به براون موج جدید از اعتراضات ضد نژاد پرستی شکل گرفت و این بار دامنه این اعتراضات فراتر از آمریکا نیز رفت و در چندین شهر اروپا نیز مردم از این حکم خشمگین شدند.
بی شک هنرمندان کاریکاتوریست ایرانی جزو توان‌مندترین هنرمندان جهان هستند و خیل دریافت جوایز از رویدادهای مختلف خود نشان دهنده این مطلب است. امیدواریم کاریکاتوریست‌های ایرانی به چنین مسائل مهمی که در سطح جهان رخ می‌دهد، به موقع واکنش نشان دهند.
