به گزارش مشرق، جشنواره بین المللی تئاتر فجر تا همین چند سال پیش معتبرترین و مهمترین رویداد تئاتری کشور بود. اما حالا این جشنواره با از دست دادن ارزش و جایگاه تنها به اعتبار عنوانی که در طول سی و دو دروه به دست آورده تنها سایه ای از مهمترین رویداد تئاتری در ایران است.  سایه ای که مشروعیت ، ارزش و جایگاه پیشین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را دچار تزلزل کرده و از اعتبار آن کاسته است.

برگزاری یک جشنواره (حتی سراسری یا منطقه ای و استانی و نه بین المللی) مستلزم هدف گذاری، سیاست گذاری، برنامه ریزی و اجرا است. این پروسه حتی اگر سیاست گذاری آن پیشتر انجام شده باشد می بایست در یک محدوده زمانی مطلوب معین به نتیجه برسد. در واقع مدیریت یک جشنواره پیش از هر چیز مستلزم داشتن وقت و زمان کافی است. بنابراین طبیعی است مدیری که برگزاری جشنواره به او واگذار می شود پیش از هر چیز برای مدیریت مطلوب و رضایت بخش زمان و امکانات را می سنجد و براساس آن تصمیم می گیرد.

اما اینکه اردشیر صالح پور چگونه دبیری جشنواره تئاتر فجر را شش ماه پیش از زمان برگزاری آن پذیرفته این پرسش را مطرح می کند که :"کیفیت و نحوه انجام کار برای دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر چقدر اهمیت داشته و دارد؟"

سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حدود پنج ماه پیش با معرفی اردشیر صالح پور به عنوان دبیر ظاهرا کار خود را آغاز کرده است. اما در این چند ماه گویا دبیرخانه جشنواره تنها به بازخوانی و داوری مشغول بوده هیچ کار دیگری نکرده است. فعالیت دبیرخانه در این مدت با اشتباهات بسیار تنها به قضاوت و داوری در مورد متون متقاضی شرکت در جشنواره پرداخته است. اشتباهاتی که از نحوه داوری و خوانش و توزیع عجیب متون در میان بازخوانها شروع شده و...

دبیرخانه سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در این چند ماه عملا ظاهری از یک دبیرخانه را با خود به همراه داشته و هیچ فعالیت و کارکرد مثبتی جز بازخوانی متون از آن گزارش نشده است.

البته برای اثبات همه نداشته های یک جشنواره به جز اینها می بایست منتظر ماند و عملکرد و کیفیت جشنواره را در زمان برگزاری آن مورد ارزیابی قرار داد. بنابراین آنچه در این یادداشت می آید پیش بینی ها و تحلیلی است که نسبت به داشته ها و عملکرد از بیرون نتیجه گیری شده و تحلیل واقعی را باید به زمانی دیگر و همزمان با برگزاری جشنواره تا حدود دو هفته دیگر موکول کرد.
جشنواره بین المللی تئاتر فجر در چندین دوره واقعا شکل و قواره یک جشنواره بین المللی را داشته است. اما چند سالی است که تنها نام "بین الملل" را به عنوان ویترینی بی محتوا و نمایشی با خود به همراه دارد.

در شرایطی که تقریبا هیچ گروه نمایشی بین المللی معتبری در سرتاسر جهان وجود ندارد که برای حضور در یک فستیوال تئاتری یک یا دو ماهه برنامه ریزی کند، جشنواره بین المللی تئاتر فجر فقط چهار، پنج ماه بعد از اعلام فراخوان و حضور دبیر در دفتر و تازه در شرایطی که دبیرخانه آن عملا تا چند هفته قبل از برگزاری جشن تعطلیل بوده مدعی آنست که می خواهد قواره و شکل یک جشنواره بین المللی را داشته باشد.

چند سال است که همه تئاتری ها بعد از دیدن نمایشهای خارجی در جشنواره یک سوال ساده و کوتاه را از هم می پرسند:" چه کسی این نمایش را برای جشنواره انتخاب کرده است؟" واقعیت اینست که در بخشی به نام بخش بین الملل که شامل نمایش های خارجی می شود معامله گری حرف اول را می زند و به همین دلیل نه گروهها و آثار خوب و شاخص بلکه گروههایی که بعد از دعوت شدن منفعتی را در اختیار می گذارند به تئاتر فجر می آیند. چند سالی است که مبلغ قابل توجهی از بودجه جشنواره صرف پرداخت هزینه های مربوط به گروههای ناشناخته و آثار عجیب و غریب گروههای گمنام خارجی و تئاترهای بی فایده و بی کیفیت می شوند. این ولخرجی بی حاصل با توجه به زمان اندک فعالیت دبیرخانه جشنواره صالح پور پیش بینی می شود که بیش از دوره های قبل به چشم بیاید.

متاسفانه برای برخی از هنرمندان تئاتر  دبیر شدن و دبیرخانه ای بودن برای تئاتر فجر مهمتر از برگزاری یک جشنواره (حتی متوسط) تئاتری است. عملکرد دبیر چند ماهه سی و سومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را باید بیشتر در روزهای برگزاری جشنواره اش و همزمان با به روی صحنه رفتن آثار انتخاب و داوری شده توسط دبیر و همکاران و دوستان او سنجید. اما در فرصت و محدوده اجازه این یادداشت همین بس که به دبیرخانه چند ماهه و اتاقهای نیمه تاریک و درهای بسته تا یک ماه قبل از برگزاری جشنواره استناد شود.

از طرف دیگر تجربه دنبال کردن تئاتر فجر نشان داده که اگر دبیرخانه این جشنواره چیزی برای رو کردن و در اختیار قرار دادن می داشت حتما درباره آن اطلاع رسانی می کرد. اما رجوع به سایت رسمی دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر در بخش فارسی این تعطیلی و رکود را به خوبی در مورد جشنواره پیش رو ثابت می کند. تنها مطالب بارگزاری شده در سایت جشنواره مربوط به پنج ماه پیش و اعلام فراخوان جشنواره است و مابقی اخبار آخرین بار اوایل بهمن ماه سال گذشته (11 ماه قبل) بارگزاری شده اند!!

"دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر در همه این پنج ماه چه غعالیتی داشته که آن را گزارش نداده است؟" و "آیا اصلا فعالیتی داشته است؟" و اگر احیانا در مدت فعال نبوده یا فعالیت آن بسیار اندک بوده "آیا قرار است که از سهم تئاتر ایران دستمزدی بابت چند ماه کار به این دبیرخانه پرداخت شود؟"

این حق طبیعی جامعه تئاتری سراسر کشور است که بداند: "بودجه اجرایی دبیرخانه برای چند هفته فعالیت و آنهم یکماه قبل از برگزاری جشنواره چه درصدی از بودجه ناچیز تئاتر کشور را شامل می شود؟" و تازه مهمتر اینکه "این بودجه احتمالا یک میلیارد و چند صد میلیونی برای چه کیفیتی از تئاتر هزینه شده است؟"

دبیرخانه جشنواره بین المللی تئاتر فجر در چند ماه گذشته هیچ فعالیتی نداشته است. سایت جشنواره در بخش فارسی هیچ گزارش و خبر و اتفاقی را منعکس نکرده است. بخش انگلیسی سایت این مهمترین جشنواره بین المللی ما تازه تاسف بار تر است! هنوز خبر معرفی اسماعیل عالی زاد و عکس ها اخبار جشنواره سی ام (چهار سال پیش و زمانی که این جشنواره آخرین روزهای داراری اعتبارش را پشت سر می گذاشت) و اخبار روزهای دور گذشته در بخش انگلیسی مهمترین و تنها مطالب انگلیسی سایت هستند. ای کاش همکارارن بین الملل اردشیر صالح پور حداقل یکی دو نمونه متوسط از سایت های جشنواره های نیمه معتبر جهانی و بخش بین الملل آن را به دبیر محترم جشنواره نشان می دادند! اما حالا جشنواره ای که قرار است آبروی تئاتر ایران باشد بعد از بازدید بخش انگلیسی سایت توسط دیگران مایه آبروریزی خواهد بود!

در رجوع به سایت خبری اداره کل هنرهای نمایشی (ایران تئاتر) هم هیچ گزارشی درباره فعالیت های دبیرخانه مشاهده نمی شود. تنها اخبار جشنواره به انتخاب داور و بازبین و بازخوان و همکار و دوست و آشنا اختصاص دارد. گویی آنکه جشنواره تا به حال تنها به کار قضاوت عده ای محدود از دوستان بر کل جمعیت تئاتر ایران مشغول بوده است و بس!!!

ای کاش دبیرخانه تئاتر فجر می دانست که عملکرد آن براساس فعالیت ها و گزارش فعالیت ها و بعدا براساس کیفیت جشنواره شان ارزیابی می شود و نه براساس نام دوستان و داروان و بازخوانها و بازبینها....!!!

متاسفانه دبیری که در حال حاضر سرپرستی تئاتر ایران هم به او سپرده شده در مدت زمان پنج ماه حضورش در دبیرخانه به جز گردهم آوردن دوستان و آشنایان و داوری کردن که حالا در تئاتر ما به یک تخصص برای عده ای محدود تبدیل شده کار دیگری انجام نداده است!

باید یک بار دیگر تاکید کرد که ارزیابی و سنجش نهایی عملکرد صالح پور و همکاران و دوستانش را باید در روزهای برگزاری جشنواره انجام داد و اتفاقا این دوره از جشنواره محک خوبی است که همزمان با سرپرستی صالح پور بر تئاتر ایران "عیار" او را مشخص خواهد کرد.

اردشیر صالح پور امروز در شرایطی سرپرستی اداره کل هنرهای نمایشی را پذیرفته که در کارنامه عملکرد او به عنوان دبیر سی و سومین شجنواره بین المللی تئاتر فجر هیچ نقطه مثبتی وجود ندارد. و می توان پیش بینی کرد که این جشنواره برایندی از چگونگی سرپرستی او بر اداره کل هنرهای نمایشی در چند ماه آینده را به نمایش بگذارد.