این گزارش می افزاید برای مثال طی دهه های گذشته  کشورهای آلمان، فرانسه و ایتالیا از تحریم های آمریکا علیه ایران سود زیادی کسب کرده اند. در سال سال 1996 دولت آمریکا تلاش کرد تا این کشورها را در برابر تحریم های ایران و لیبی متحد کند اما این اقدام با واکنش این متحدان مواجه شد و شکست خورد. طی دهه بعدی، صادرات آلمان، ایتالیا و فرانسه به ایران به ترتیب 168، 275 و 526 درصد افزایش یافت.

در سال 1996 «آلفونس داماتو» سناتور جمهوریخواه امریکا طرح جدیدی برای تحریم اقتصادی ایران به بیل کلینتون ـرئیس جمهور وقت ـ ارایه کرد و مورد موافقت و تصویب کنگره قرار گرفت‌. به موجب این طرح، هر شرکت یا دولتی که بیش از 40میلیون دلار در صنایع نفت وگاز ایران سرمایه‌گذاری کند، دچار مجازات اقتصادی امریکا خواهد شد. این قانون با لایحه دیگری علیه کشور لیبی تصویب شد و به قانون داماتو معروف شد.

به گزارش رویترز اگر متحدان آمریکا قادر به شکست این تحریم ها باشند، برای کمک به موفقیت آنها نیز می توانند مشارکت داشته باشند. زمانی که نگرانی کشورهای اتحادیه اروپا نسبت به برنامه هسته ای و موشکی ایران افزایش یافت، بالاخره همکاری خود را با آمریکا افزایش دادند. تحریم هایی که اتحادیه اروپا علیه ایران وضع کرد کمک کرد تا واحد پول ایران بیش از دو سوم کاهش یابد و اقتصاد ایران نیز در سال 2013 5 درصد رشد منفی را تجربه کند. در حالی که بخشی از بحران اقتصادی ایران نتیجه سقوط قیمت جهانی نفت است، تحریم های آمریکا و اروپا نیز از عوامل عمده محسوب می شوند.

دولت آمریکا اخیرا در پاسخ به حملات سایبری به شرکت سونی تحریم های جدیدی علیه کره شمالی وضع کرد. با این حالبه دلایلی نمی توان نسبت به تغییر رفتار پیونگ یانگ امیدوار بود. کره شمالی همانند ایران و کوبا  دهه ها تجربه دور زدن تحریم های آمریکا را داراست و پابرجا مانده است.

چرا تحریم های آمریکا غالبا شکست می خورد؟ پاسخ  تنها رقبای آمریکا را شامل نمی شود، بلکه متحدان آمریکا  را نیز دربر می گیرد. 

کشور کوبا سالها برای کسب حمایت بین المللی از کشورهای رقیب آمریکا همچون چین و ونزوئلا برنامه ریزی کرد. اما این تنها پایه اتکای کوبا نبود. حتی زمانی که اغلب کشورهای غربی در سالهای 1961 تا 1973  با آمریکا برای موفقیت تحریم ها همکاری می‌کردند، برآوردها نشان می دهد که کوبا همچنان بیش از یک چهارم تجارت خود را با کشورهای کاپیتالیست از جمله ژاپن، انگلیس و اسپانیا انجام می‌داد و تجارت با غربی ها تا حد 40 درصد در سال 1974 افزایش یافت.

ژاپن و متحدان آمریکا در ناتو تحریم های واشنگتن علیه کوبا را منهدم کردند، شرکت های خارجی می دانستند که تحریمهای آمریکا سطح چانه زنی آنها با طرفهای کوبایی را بالا برده است. تقریبا همه کشورهای غربی که شاهد از دست دادن فرصتهای اقتصادی در کوبا بودند و از این موضوع به تنگ آمده بودند در سال 1974  تحریم های آمریکا را کنار گذاشتند و از همکاری با آمریکا امتناع کردند.

 پس از پایان جنگ سرد در حالی که آمریکا فکر می‌کرد ادامه تحریم ها به فروپاشی نظام فیدل کاسترو منجر می شود همکاری غربی ها  با کوبا افزایش یافت و تلاش آمریکا برای ارعاب سایر کشورها به طرز حقیرانه ای شکست خورد. 

 در ارتباط با تحریم های اخیر علیه روسیه، همکاری اتحادیه اروپا علی رغم عدم تمایل برخی از اعضا، با آمریکا تاثیر تحریم ها را تقویت می کند. درباره کره شمالی نیز تا زمانی که چین از این کشور حمایت می کند، تحریم ها کارآمد نخواهد بود.