در سن ۱۸ سالگی، پس از تحصیلات دوره دبیرستان در به مبارزین در جبهههای جنوب لبنان پیوست.
با پیدایش جرقههای انقلاب اسلامی به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی پرداخت و در بیست و سه سالگی، در اوایل سال ۱۳۵۹ به کردستان رفت تا دشمنان داخلی انقلاب را سرکوب نماید.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران جزو اولین کسانی بود که به سپاه پاسداران پیوسته و از فرماندهان آن گشت. احمد کاظمی، با شروع جنگ ایران و عراق، با یک گروه ۵۰ نفره در جبهههای آبادان حضور یافت و مبارزه را با عراق آغاز کرد. در پایان جنگ، این گروه ۵۰ نفره به یکی از لشکرهای قوی و مهم سپاه (لشکر زرهی ۸ نجف اشرف) به فرماندهی احمد کاظمی تبدیل شد. با بکارگیری سلاحهای به غنیمت گرفته شده از نیروهای عراقی که به صدها تانک و نفربر و توپخانه و ماشین آلات جنگی بالغ میشد.
او دوران جوانی خود را با حضور در جبهههای نبرد از کردستان تا جبهههای جنوب در سِمتهایی چون: دو سال فرماندهی جبهه فیاضیه آبادان، شش سال فرماندهی لشکر ۸ نجف و پس از جنگ نیز یک سال فرماندهی لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، هفت سال فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا و قرارگاه رمضان و پنج سال فرماندهی نیروی هوایی سپاه.حضور مستقیم در خط مقدم جبهه باعث شد از ناحیه پا، دست، و کمر بارها مجروح گردیده و یک بار نیز انگشت دستش قطع شود.
در طی این سالها به تحصیل نیز پرداخت و مدرک کارشناسی خود را در رشته جغرافیا و کارشناسی ارشد را در رشته مدیریت دفاعی گذراند و موفق شد دانشجوی دکتری در رشته دفاع ملی گردد. به علت کفایت و شجاعت، آیتالله العظمی خامنهای، رهبر انقلاب، ۳ مدال فتح به وی اعطا نمود. وی در اواسط سال ۱۳۸۴ از سوی فرمانده کل سپاه، به فرماندهی نیروی زمینی منصوب شد.
وی در ۱۹ دی سال ۱۳۸۴ در سانحه هوایی سقوط هواپیمای فالکن در نزدیکی ارومیه شهید شد.
به گفته فرمانده وقت سپاه پاسداران در نشست خبری روز ۱۹ دی ۸۴ علت سقوط هواپیما از کار افتادن دو موتور آن اعلام شد.
به بهانه نهمین سالگرد شهادت سردار حاج احمد کاظمی وتعدادی دیگر از همرزمانش در ارومیه، که به نام شهدای عرفه معروف شدند، تعدادی از تصاویر این مرد مبارز را با هم می بینیم.
{$sepehr_album_21857}