از جمله آثار ماندگار استاد، ترجمه‌ی «نهج‌البلاغه»‌ی حضرت علی (ع) است. می‌گفت، هنوز دلش در نجف جا مانده است: «آن‌جا سایه‌ی امیرالمؤمنین (ع) بود، حالا هم درست است دست‌مان كوتاه است، ولی متوسلیم»


{$sepehr_album_22028}

*زندگی نامه

سید جعفر شهیدی در سال 1297هجری شمسی در شهر بروجرد به دیده به جهان گشود. تحصیل مقدماتی اش را در زادگاه خویش، بروجرد آغاز کرد. آنگاه به تهران روی آورد و تحصیلات تکمیلی خود را در این دیار از سر گرفت.

سید جعفر، پیشتر با نام "سجادی" شناخته می‌شد. پس از مدتی نام "شهیدی " را برای خود برگزید و با این نام در مراكز علمی و دانشگاهی شهرت یافت. وی سالیانی چند در حوزه علمیه، به درک محضر آیت‌الله العظمی بروجردی و دیگر بزرگان حوزوی توفیق یافت.

پس از آشنایی با دکتر محمد معین به حضور استاد علامه مرحوم دهخدا رسید و بعد از تشكیل سازمان لغت‌نامه دهخدا، معاونت سازمان را عهده دار شد.

سال 1320 برای تحصیل علوم دینی و فقه و اصول راهی نجف می‌شود، اما بعد از هشت سال، بیماری ناگزیر او را به ایران بازمی‌گرداند. هر هفته باید خود را به پزشك نشان می‌داده، در نتیجه از رفتن به حوزه بازمی‌ماند. برای گذران زندگی و به‌ منظور ترجمه‌ی متون عربی، نزد دكتر سنجابی ـ وزیر فرهنگ وقت ـ می‌رود، اما به او اشتغال به تدریس پیشنهاد می‌شود. با ماهی 150 تومان در دبیرستان ابومسلم مشغول می‌شود و بعد كه به او می‌گویند با مدرك لیسانس حقوقش به 300 تومان خواهد رسید، بدون شركت در كلاس‌ها، لیسانس الهیاتش را با بهترین نمره‌ها می‌گیرد.

سپس علامه دهخدا از سیدجعفر شهیدی دعوت به همكاری می‌كند و در نامه‌ای به دكتر آذر ـ وزیر فرهنگ وقت ـ می‌نویسد: «او اگرنه در نوع خود بی‌نظیر، ولی كم‌نظیر است». دهخدا در این نامه می‌خواهد كه به جای 22 ساعت، به او شش ساعت تدریس اختصاص دهند؛ تا بقیه‌ی وقتش را در لغت‌نامه‌ی دهخدا بگذارند. مدتی این‌گونه می‌گذرد، تا سال 1340 كه با مدرك دكتری به دانشگاه منتقل می‌شود. تدریس در دانشگاه تا سال‌های 45، 46 ادامه پیدا می‌كند، اما بعد با ناامنی دانشگاه، دانشجویان خود را به لغت‌نامه می‌برد؛ كه تا چندی پیش كه استاد با ناراحتی جسمی مواجه شد، پس از سال‌ها، هنوز هم دانشجویانش چهارشنبه‌ها به لغت‌نامه می‌رفتند، تا در محضر او كسب فیض كنند.

شهیدی اولین كتابش را در نجف در رد احمد كسروی می‌نویسد، هر چند بر خوب بودن كارهای تاریخی او ـ تاریخ آذربایجان، تاریخچه‌ی چپق و قلیان، مشعشیان و... ـ تأكید داشت. دیگر كتابش، سه جلد «جنایات تاریخ» توسط ساواك توقیف می‌شود، اما بعدها با گذشت دوره‌ی زمانی، بعضی مطالب انتقادی را چندان ضروری نمی‌بیند و آن‌ها را از چاپ بعدی حذف می‌كند.

از جمله آثار ماندگار استاد، ترجمه‌ی «نهج‌البلاغه»‌ی حضرت علی (ع) است. می‌گفت، هنوز دلش در نجف جا مانده است: «آن‌جا سایه‌ی امیرالمؤمنین (ع) بود، حالا هم درست است دست‌مان كوتاه است، ولی متوسلیم»

شهیدی كه در نگارش كتاب‌های تاریخی، نگاهی تحلیلی داشت، آثاری چون: شرح مثنوی، عرشیان، قیام حسین (ع)، زندگانی فاطمه زهرا (س)، زندگانی علی‌ بن الحسین (ع)، شیرزن كربلا، ابوذر غفاری، گزینه‌ای از سخنان امیرالمؤمنین علی (ع)، زندگانی امام صادق (ع)، از دیروز تا امروز (مجموعه مقاله‌ها و سفرنامه‌ها) و ترجمه‌هایی چون: براهین‌العجم، تاریخ‌ الاسلام التحلیلی، علی بلسان علی، شوره‌الحسین (ع)، حیات فاطمه (س)، حیاة‌الامام الصادق جعفر بن محمد (ع) و حیاة السیدة‌ فاطمه الزهرا (س) را در كارنامه‌ی خود دارد. این استاد فرهیخته در ساعت ۱۱ صبح یکشنبه ۲۳ دی ۱۳۸۶ از دنیا رفت.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 7
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • ۲۳:۳۵ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۲
    0 0
    ترتیب و توالی عکسها جالب بود خدا رحمت کند ایشان را در دانشگاه زیاد کتابهای استاد را مطالعه میکردیم مخصوصا تاریخ اسلام
  • ۲۳:۵۹ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۲
    0 0
    واقعا علما در اين دوره مهجور شدن . واقعا الان مقايسه اي به تشيع جنازه اين عالم با ... كنيد .
  • ۰۰:۰۷ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۳
    0 0
    خدا این فقیه مجتهد و مورخ کم نظیر را رحمت کند.
  • دانشجوي تاريخ ۱۲:۲۳ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۳
    0 0
    به نظر اين حقير استاد يك الگوي تمام و كامل بود. استاد در هر جا كه بود به محض اين كه اذان را مي شنيد، نمازش را اقامه مي كرد؛ چه در منزل و چه در خيابان و چه در محل كارش! سبك نگارش استاد در تاريخ بسيار زيبا است كه باعث مي گردد خواننده با خواندن كتاب ها و مقاله هاي گران بهايش به فكر فرو رود و بتواند تحليل نمايد. كتاب هاي استاد حكمت خواننده را علاوه بر دانش اضافه مي نمود؛ كم هستند كه همانند استاد بنويسند. من بخش وسيعي از آموخته هاي خود را از كتاب هاي استاد دارم. علي رغم اين كه امكان شاگرديش را نداشتم. خداوند او را قرين رحمت واسعه اش نمايد.
  • محمود ۱۶:۰۱ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۳
    0 0
    بسم الله*سلام روح پاکش با امیرالمومنین علی (ع) محشور باد.چقدر امروز در دانشگاه ها و اقعا استاد کم داریم
  • حسین ۰۳:۴۴ - ۱۳۹۳/۱۰/۲۴
    0 0
    پدر شهید بود و مردی عالم و دانشمند. جامع بین عمل و علم. در مورد مرحوم دهخدا هم باید گفت ایشان در دورانی که در صور اسرافیل در زمان مشروطیت قلم میزد اهانت های زیادی به علمای اسلام می کرد و جزو کسانی بود که از رسانه آن موقع برای رد علمایی که در برابر انحراف مشروطیت ایستاده بودند استفاده می کرد و عملا متاسفانه و قاعدتا ناخواسته زمینه ساز بر سر کار آمدن دیکتاتوری مانند رضا خان پالانی شدند. وقتی روشنفکری از دین جدا شد مملکت را تحویل استبداد می دهند اگر مردم هشیار نباشند.
  • منتظر ۱۱:۵۶ - ۱۳۹۳/۱۱/۰۲
    0 0
    عمر پر برکت به این می گویند وبس به ارادت مندان امیرالمومنین علیه السلام عزت ابدی وبرکت دائمی

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس