مشروح گفت‌وگو حسین طلا، نماینده مردم تهران را در زیر می‌خوانید:
سوال: برخی معتقدند به رویکرد متفاوت مجلس با دولت یازدهم نسبت به دولت نهم و دهم هستند، نظرتان در این رابطه چیست؟
برخوردهای مجلس با دولت روحانی کمتر از دولت قبل بوده است. مثلا می توان نوع برخورد مجلس در موضوع استیضاح آقای شیخ الاسلام و سوال از رئیس جمهور را با موضوع برداشت 4.1 میلیارد دلاری مقایسه کرد که در نهایت این موضوع با تعامل مجلس و دولت رفع شد.از طرف دیگر میزان رضایتمندی سال اول دولت احمدی نژاد با سال اول دولت روحانی متفاوت است.
عملکرد دولت قبل برای این مجلس تجربه شده است
نمونه دیگر تعامل مجلس با دولت مربوط به زمان معرفی کابینه از سوی آقای رئیس جمهور است چون بیشترین رای به کابینه دولت را این مجلس به دولت یازدهم داده است. اما همین مجلس تصمیم گرفت رای‌اش را از برخی وزرا پس گیرد چون عملکرد دولت قبل برای این مجلس تجربه شده است. روند اشکال و انحراف را مجلس در دولت قبل دید و اکنون نمیخواهد مجدد آن اتفاقات بیفتد.
برخی خبرگزاریها اجازه انتشار یک خبر انتقادی از دولت را ندارند
سوال: به نظر شما مردم عملکرد مجلس در مواجهه با دولت را چگونه ارزیابی می کنند؟
در مورد میزان رضایتمندی مردم از مجلس آمار دقیقی ندارم ولی این نکته را نباید فراموش کرد عملکرد مجلس به عملکرد 290 نماینده برمیگردد. ولی در مورد دولت، شخص رئیس جمهور دیده میشود. حال اینکه ابزار رسانه در اختیار دولت هست و برخی خبرگزاریها اجازه انتشار یک خبر انتقادی از دولت را ندارند. همه دیدیدم که آقای فیروزآبادی چطور با آنها برخورد میکند.
با این وجود به طور کلی باید بررسی کرد که عملکرد مجلس از نظر مردم درست بوده یا خیر؟ مثلا در مورد وزارت علوم، اگر فکر می‌کنیم که درست عمل کردهایم، باید بررسی کنیم چرا بازخورد دیگری در جامعه داشته و در مردم تلقی دیگری ایجاد شده است.
اگر می‌گویند مجلس در رأس امور است پس چرا برخی رفتار دیگری می کنند؟
برخی رسانه‌ها موضوع استیضاح وزیر علوم را با بورسیه‌ها گره زدند؛ حال آنکه اصلا این موضوع در خلال استیضاح در صحن علنی مطرح نشد. توقع دارید که در این شرایط مردم چه نگاهی به مجلس داشته باشند؟ اگر می‌گویند مجلس در رأس امور است پس چرا برخی رفتار دیگری می‌کنند؟
استیضاح وزیر پس از طی شدن پروسه طولانی در صحن علنی مطرح شد. کمیسیون آموزش بالغ بر 9 بار جلسهای در این رابطه برگزار کرد. حتی در زمان مطرح شدن استیضاح در صحن آقای دکتر لاریجانی از استیضاح کنندگان خواست که یک ماه دیگر به وزیر مهلت دهند. آقای حداد عادل نیز همین درخواست را مطرح کرد. به همین دلیل سه ماه دوباره مهلت داده شد و به دلیل حاصل نشدن هیچ تغییری، استیضاح در صحن علنی مطرح شد.
شاید این سوال پیش بیاید که پشت پرده استیضاح فرجی دانا چه بود؟ عملکرد وزیر وقت باعث شد که این استیضاح انجام شود. به عنوان یک نمونه میتوان میزان اخذ رأی روسای پیشنهادی وزیر بهداشت و وزیر وقت علوم در شورای عالی انقلاب فرهنگی را بررسی کرد. روسای دانشگاه‌هایی که آقای هاشمی در شورا معرفی کرد با رای بالا پذیرفته می‌شدند اما روسایی که آقای فرجی دانا به این شورا معرفی می‌کرد، رأی نمی‌آورد و یا با رأی پایین پذیرفته می‌شد. پس میتوان گفت مشکل مجلس نبود بلکه مشکل از عملکرد وزیر وقت بود.
بعد از استیضاح آقای فرجی دانا به نظر رسید که دولت با معرفی وزرای پیشنهادی به نوعی رویه لجبازی با مجلس را در پیش گرفت به طوری که آخرین وزیر پیشنهادی تنها 70 رأی را کسب کرد. بعد از آن آقای فرهادی معرفی شد و توانست رأی بالایی را کسب کند و حتی منتقدان آقای فرجی دانا از آقای فرهادی که وزیر دولت هاشمی و رئیس جمعیت هلال احمر در دولت روحانی بود، حمایت کردند. این نشان داد که مجلس سیاسی عمل نمی‌کند.
اگر مجلس با دولت مشکل داشته باشد چرا تاکنون حتی یک تذکر به وزیر بهداشت نداده است؟
اگر مجلس با دولت مشکل داشته باشد چرا تاکنون حتی یک تذکر به وزیر بهداشت نداده است، مگر ما در حوزه درمان مشکل نداریم؟ درست است که مشکلات زیاد است اما وقتی نمایندگان می‌بینند که روند اصلاحی در حال انجام است و وزیر تمام توانش را گذاشته، مماشات میکند.
سوال: با این توضیحات فکر میکنید رفتار مجلس با این دولت نسبت به دولت قبلی تفاوت کرده است؟
حرف ما این است که با توجه به عملکرد دولت قبلی، تجربه این مجلس بیشتر شده است. مجلس در جای خود ورود پیدا کرده و اعتماد میکند.
اگر این مجلس می‌خواست سیاسی عمل کند رویکرد متفاوتی داشت. باز هم به موضوع وزیر بهداشت باز می‌گردم. نقطه قوت دولت روحانی، بهداشت و درمان است. دولت پیشنهاد داد که مجلس یک درصد بر ارزش افزوده اضافه کرده و آن را به 8 درصد برساند تا منابع حاصله را به بخش بهداشت و درمان اختصاص بدهد، مجلس نیز برای همکاری با دولت موافقت کرد.
با نگاه سیاسی، مجلس اصولگرا نباید ابزار موفقیت را به دست این دولت می‌داد
مجلس با این کار تمام حرف و حدیث‌ها را به جان خرید تا تحولی در این حوزه رخ دهد. اگر بخواهیم سیاسی نگاه کنیم، مجلس اصولگرا نباید ابزار موفقیت را به دست این دولت می‌داد.
از طرف دیگر، وظیفه مجلس نظارت بر عملکرد وزراست. آیا به نظر شما نباید نمایندگان بعد از سقوط هواپیمای آنتونف سوال میکردند و یا اینکه با دیدن کشته‌های بسیار به دلیل نبود ایمنی در حوادث معادن و کارگاه های ساختمانی سکوت میکردند؟ اگر من سوال نکنم چه کسی باید سوال بپرسد؟ سال گذشته در کارگاه‌های ساختمانی یک هزار نفر آسیب نخاعی دیدند و بنده از وزیر کار در این رابطه سوال کردم. سوالی که از زمان آقای شیخ الاسلام مطرح کردم و اصلاً ربطی به دولت ندارد.
همه مشکلات را به گردن تحریم می‌اندازند
سوال: تعدادی از دولتمردان دلیل برخی عدم موفقیت‌ها را کمبود نقدینگی می‌دانند. نظر شما چیست؟
حرف من این است که چطور قبل از انتخاب شدن می‌گویند 80 درصد از مشکلات مدیریتی و 20 درصد تحریم است، اما بعد از انتخاب شدن دیگر حرفی از سوءمدیریت نیست و همه مشکلات به گردن تحریم می‌افتد. آیا دولت بعد از روی کار آمدن در جایی گفته است که سوءمدیریت وجود دارد؟
سوال: مگر دولت‌های قبل سوء مدیریت را در عملکردشان قبول داشتند که شما توقع دارید این دولت به آن اعتراف کند؟
وقتی دولتی قبل از ورودش به عرصه کار مشکل را سوءمدیریت می‌داند بدان معناست که می‌تواند سوءمدیریت را حل کند. پس میتوان گفت که در این رابطه تنها مشکل نقدینگی نیست. با بررسی اجمالی وضعیت برخی کارخانه‌ها میتوان به این موضوع پی برد که مشکل آنها بیشتر سیستم بروکراسی، اداری و مدیریتی است.
اگر تحریم وجود دارد ما باید بمیریم؟!
سوال: آیا این سیستم بروکراسی از ابتدای انقلاب وجود نداشته است؟
حرف من این دولت و یا دولت‌های قبل نیست. حرفم این است که دولت هایی که تاکنون روی کار آمده‌اند می دانستند مشکلات مدیریتی وجود دارد و با علم به این موضوع کار خود را آغاز کردند. اما مشکل را به گردن تحریم می‌اندازند. اگر تحریم وجود دارد ما باید بمیریم یا اینکه کارخانه‌هایمان باید تعطیل شود و هیچ کاری انجام ندهیم؟
سوال: برخی معتقدند در مجلس، جبهه پایداری سردمدار مخالفت با دولت است و بیشتر سوالات و تذکرات از این ناحیه پرچمداری میشود. با همین تحلیل تصور این است اقلیتی که در دولت احمدی نژاد نسبت به اشتباهات سکوت می‌کرده، در این دولت سکوت را شکسته و انتقادات گستردهای را مطرح میکند. چقدر این تحلیل را قبول دارید؟
اگر جبهه پایداری در مجلس تأثیرگذار بود باید همه مجلس را در اختیار داشت
بنده سخنگوی جریانی نیستم اما به عنوان یک نماینده بهتر می‌دانم که ابتدا این موضوع بررسی شود که چه مقدار از سوالات و توقعات سیاسی بوده و چه مقدار از آن عملکردی.
جنس اعتراض سیاسی، جنس اعتراض در حوزه ارشاد و وزارت علوم است و میتوان سایر موارد را در حوزه‌های غیرسیاسی تقسیم کرد. بهتر است بررسی شود در موضوع کارت زرد به وزرای اقتصادی، چه کسانی پیشرو بودند؟ در این رابطه طیف‌های مختلف نمایندگان حضور داشتند. اما در موضوع وزارت علوم حرف ما این بود که آقای وزیر وزارتخانه را به سمت دیگری می‌برد. اگر واقعاً جبهه پایداری در مجلس تأثیرگذار بود باید همه مجلس را در اختیار داشت و رئیس را انتخاب می‌کرد اما چنین اتفاقی رخ نداده است.
سوال: آیا شما عضو جبهه پایدرای هستید؟
من عضو هیأت مرکزی پایداری نیستم ولی کاندیدای مورد حمایت جبهه پایداری بوده‌ام.
ارادتم به آقای مصباح کم نیست
سوال: پس چرا در جلسات این جبهه شرکت میکنید؟
بنده در جلسات جبهه پایداری حضور پیدا نمی‌کنم. آخرین حضورم به زمان انتخابات برمیگردد. در آن زمان به دلیل حضور در لیست کاندیداهای مورد حمایت جبهه پایداری در جلسه با آقای مصباح حضور پیدا کردم. البته ارادتم به آقای مصباح کم نیست و دیدگاه‌هایم در حوزه مبانی نزدیک به دوستان است. فکر می‌کنم حرف‌های دوستان پایداری منطقی است اما در فضای رسانه‌ای برخی می‌خواهند، چهره دیگری از آن نشان دهند. بنده در برخی موارد با جبهه پایداری اختلاف سلیقه دارم ولی مگر همه گروهها خوب هستند؟ هر گروهی ممکن است نقاط قوت و ضعفی داشته باشد.
فکر نمی‌کنم در لیست جبهه پایداری در انتخابات مجلس باشم
سوال: فکر میکنید در دوره بعدی نیز در لیست جبهه پایداری باشید؟
نمی‌دانم. ولی فکر نمی‌کنم در لیستشان جایی داشته باشم چون احساس می‌کنم برخی از صحبت‌هایم با آنها همراه نیست.
سوال: فکر میکنید در لیست حامیان آقای احمدینژاد باشید؟
در این لیست نیز نیستم. البته اگر جبهه پایداری نام بنده را در لیستشان بگذارند استقبال می‌کنم. وقتی کاندیدا می‌شوی یعنی به دنبال رأی از مردم با هر دیدگاه و سلیقه‌ای هستی و هیچ محدودیتی هم برای جلب رأی وجود ندارد.
در مورد لیست حامیان احمدینژاد باید صبر کرد
سوال: با این توضیحات یعنی شما استقبال میکنید که در لیست جبهه پایداری و حامیان احمدینژاد باشید؟
هنوز پایداری‌ها به من پیشنهادی نداده‌اند. با این وجود بعد از پیشنهاد نیز باید در زمان خودش بررسی‌های لازم را انجام داد. در مورد لیست حامیان احمدینژاد نیز باید صبر کرد چون ممکن است تا آن زمان خیلی چیزها تغییر کند. تمام این حرف‌ها بعد از تأیید شورای نگهبان رسمیت پیدا میکند چون تا آن زمان لیستی بسته نمی‌شود و تنها جلسات پشت پرده وجود دارد.
اصولگرایان با 4 لیست وارد عرصه انتخابات شوند
سوال: فکر میکنید چند لیست و گروه وارد انتخابات مجلس می‌شوند؟
اصلاح طلبان و اصولگرایان چند لیست می‌دهند. اما تحلیل واقع‌بینانه منوط به مشخص شدن نام افراد به خصوص رفتار انتخاباتی و شعارشان است. با این وجود فکر می‌کنم اصولگرایان با 4 لیست وارد عرصه انتخابات شوند؛ طیف پایداری، اصولگرایان - به قول برخی افراد معقول -، طیف معتدل اصولگرایان نزدیک به آقای روحانی و طیف زاکانی و فدایی.
لیست احمدینژاد موفقیتی نخواهد داشت
سوال: یعنی فکر میکنید آقای احمدینژاد و حامیانش در انتخابات مجلس حضور پیدا نمی‌کنند؟
آقای احمدی نژاد در انتخابات حضور پیدا نمی‌کنند ولی قطعاً حامیانش حضور دارند. آقای احمدینژاد در کار تیمی موفق نیست چون در غیر این صورت می‌توانست به تعبیری شورای شهر را با حضور حامیانش در دست گیرد.احمدی نژاد به تنهایی موفق است به نظرم لیستاش موفقیتی نخواهد داشت.
رقابت اصولگرایان و اصلاح طلبان در انتخابات مجلس جدی‌تر میشود
سوال: فکر میکنید اصولگرایان رقابت جدی با اصلاح‌طلبان داشته باشند؟
با توجه به روی کار آمدن دولت روحانی طبیعی است که این رقابت جدی‌تر شود. از نظر من اصلاح‌طلبان دو لیست، یکی لیست مشترک حامیان دولت و دیگری لیست جداگانه‌ای خواهند داشت. شاید بخشی از بدنه اصلاح‌طلبی که در حال حاضر از سهمش در دولت راضی نیست احساس می‌کنند باید با ابزار مجلس از دولت سهم بگیرد.
اصولگرایان در انتخابات رهبر ندارند
سوال: بعد از فوت آیت الله مهدوی کنی و آقای عسگراولادی آیا فکر میکنید که افراد دیگری میتوانند رهبری اصولگرایان را به عهده بگیرند و آنها را به وحدت برسانند؟
امیدوارم وحدت اصولگرایان به منصه ظهور برسد. ولی معتقدم که اصولگرایان در انتخابات رهبر ندارند. حتی در زمان حیات آقای مهدوی کنی سه کاندیدای ریاست جمهوری یعنی قالیباف، جلیلی و ولایتی قول همکاری با یکدیگر دادند اما در نهایت اتفاقات دیگری افتاد یا در انتخابات مجلس نهم اصولگرایان چند لیست دادند. در این شرایط اصلاح‌طلبان پیروز شدند که دلیل آن پراکندگی اصولگرایان بود. نحوه پیروزی اصلاح‌طلبان در انتخابات شوراها نشان دهنده این ادعاست که آنها علیرغم اینکه بالای لیستشان عکس هاشمی، روحانی و خاتمی را داشتند اما تنها عده کمی از این افراد وارد شورای شهر شدند.
اکثریت مجلس آینده در دست اصلاح طلبان نخواهد بود
سوال: با این تحلیل‌ها تصورتان از ترکیب مجلس آینده چیست؟
به نظرم تعداد نمایندگان مستقل بیشتر میشود و طبیعتاً اکثریت مجلس آینده در دست اصلاح طلبان نخواهد بود چون مردم بر اساس میزان رضایتمندی
از دولت فعلی به کاندیدای اصلاح طلب رأی خواهند داد.
شاید در میزان موفقیت دولت شرایط مالی کشور نیز قابل بررسی باشد، ولی با این وجود خیلی از دولتی‌ها سرمایه‌دار هستند. طبیعتاً وزیری که هزار میلیارد تومان سرمایه و 36 شرکت دارد، راهبه درون کلیسا نیست که بخواهد همه فکر و ذکرش را صرف کار کند.
وقتی وزیری سرمایه میلیاردی دارد، این سوال پیش می‌آید که آیا وضعیت اقتصاد ما به گونه‌ای است که هر کسی می‌تواند میلیاردها تومان درآمد کسب کند؟ سوال ما این است که این پول‌ها از کجا آمده است. ما می‌خواهیم که صادقانه و شفاف در مورد درآمدهایشان توضیح دهند. البته در مورد ثروت دکتر هاشمی صحبتی نداریم.
سوال: فکر میکنید که چطور میتوان اختلافات جزیی بین دولت و برخی نمایندگان مجلس را رفع کرد؟
عملکرد مجلس با دولت در ابتدای کارش بد نبود. اما بعد از رأی اعتماد دولت برخی رفتار دیگری را در پیش گرفتند به عنوان مثال یکی از دولتمردان گفت که میخواهد ترکیب مجلس را تغییر دهد. این نوع گفتارها و برخوردها فضای دولت و مجلس را تحت تاثیر قرار داد. با وجود تمامی این اتفاقات باز هم دولت و مجلس با برگزاری جلسات مشترک میتوانند به تفاهم و توافق برسند مشروط بر آنکه هر دو طرف با حسن نیت در جلسات شرکت کنند.
