در این گزارش آمده است: می توان با استفاده از خطوط آهن موجود در بخش های مختلف شهرهای بزرگ، مسیرهای اتوبوس رانی را بر روی همان خطوط راه آهن راه اندازی کرد.

برابر این گزارش، اگر چه استفاده از قطارها، با توجه به ظرفیت بالای انتقال مسافر، به جا به جایی مسافر کمک می کند، اما می توان با خرید شمار بیشتری اتوبوس مناسب برای استفاده در این خطوط، فاصله حرکت و حضور آنها در ایستگاه ها را کاهش داد و با هزینه ای کمتر در مقایسه با توسعه خطوط قطار شهری، به رفع گره های ترافیکی شهرها یاری رساند.

این گزارش که «اندیشکده امور اقتصادی» (انگلیس) منتشر کرده است، تاکید دارد از این روش می توان میلیون ها پوند صرفه جویی کرد و میزان هزینه  حمل و نقل را برای مسافران کاهش داد.

گزارش مزبور پس از آن منتشر می شود که نارضایتی فزاینده ای از عملکرد شبکه ریلی انگلیس به وجود آمده؛ به طوری که میزان رضایت مندی از خدمت رسانی این شبکه، به کمترین میزان در پنج سال گذشته کاهش یافته است.

برخی از خطوط آهن در لندن، به کمترین حد خدمت رسانی در بیش از بیست سال گذشته افت کیفیت یافته است.

در حالی که سرعت جا به جایی با قطارها یکی از مزایای آنها در مسیرهای طولانی محسوب می شود، اندیشکده مزبور تاکید می کند بهره گیری از اتوبوس در مسیرهای کوتاه، در صورت بهره گیری از مسیر خطوط ریلی کنونی، کم هزینه تر و سریع تر می شود.

استفاده از این روش پیشنهادی، با توجه به کاهش حمایت دولت از فرانشیزهای خطوط ریلی، حدود شش میلیارد پوند برای مالیات دهندگان صرفه جویی به همراه می آورد.

برابر این طرح پیشنهادی، «برآورد می شود هزینه بلیت اتوبوس ها دست کم 40 درصد از قیمت بلیت کنونی قطار، ارزان تر باشد. ضمن اینکه در مسیرهای طولانی تر، مسافران بیشتری، امکان نشستن روی صندلی پیدا می کنند.

بر این اساس، به عنوان مثال اعلام شده است در مسیر خط اتوبوسی «کمبریج شایر» که در مسیر دو خط آهن بسته شده برقرار می شود، هر روز هزاران مسافر امکان نقل و انتقال می یابند. (برابر اعلام این روزنامه) این مسیر، با توجه به 16 مایل طول، طولانی ترین مسیری در جهان است که چنین طرحی در آن به اجرا گذاشته می شود. 

نویسنده گزارش تاکید دارد که هزینه صورت گرفته در بخش حمل و نقل انگلیس، در حجم گسترده یک اشتباه در صرف بودجه رو به روست.

در بخشی از این گزارش، آمده است، هر ساعت حرکت قطار شهری «اچ اس 2»، بیست هزار صندلی فراهم می آورد، حال آنکه با استفاده از هزار دستگاه اتوبوس، می توان در هر ساعت 75 هزار صندلی برای جا به جایی مسافر فراهم کرد.

در ضمن استفاده بیشتر از اتوبوس، به ضرورت به معنای افزایش تولید گازهای گلخانه ای نیست، بلکه تاکید می شود که آلودگی محیط های شهری، موضوع چالش برانگیزتری محسوب می شود.

منبع: شبکه خبر