اما اقدام ارتش برای محاصره محله هایی که گروه های معارض در حلب بر آن سیطره دارند، ارتباطی به گزارشات میدانی ندارد زیرا بین تحولات میدانی و محافل سیاسی همسویی وجود دارد به گونه ای که پیش از این ترجیح داده شد که تکمیل طرح نظامی به تعویق بیفتد تا زمینه برای تلاش ها و راه حل های سیاسی فراهم گردد.
روشن است که جبهه حلب از وزنه خاصی در معادلات منطقه ای و بین المللی برخوردار بوده و برای آنکارا حائز اهمیت است، البته آنکارا اخیرا در قبال تلاش های فرستاده سازمان ملل و تغییر و تحولات حاصله سکوت اختیار کرده است و این در حالی است که برخی منابع میدانی سوریه طی دو روز اخیر از رسیدن نیروها و تجیهزات نظامی زیاد به حلب به منظور انتظار کشیدن برای آغاز ساعت صفر جهت شروع عملیات بزرگ در این شهر خبر دادند که شاید فراتر از مقررات محاصره باشد.
آنچه که در گفته های این منابع جلب توجه می کند، اشاره آنها به ایفای نقش بزرگ مبارزان کُرد در عملیات قریب الوقوع است، امری که حداقل در ظاهر با واقعیت که همان نزدیکی بین کُردها و جبهه الشامیه است، انطباق ندارد.
جبهه الشامیه شامل بسیاری از گروه های مسلح در حلب است که در حال حاضر جزء اتراک محسوب می شود این گروه اخیرا سعی کرده است دستاوردهای جدیدی در نبرد علیه ارتش سوریه و همپیمانان آن در دو جبهه البریج و الملاح( دو جبهه محوری در نبرد حلب) کسب نماید. البته باید پیشرفتی که یگان های دفاع مردمی کُرد در ریف حلب واقع در شمال شرقی کسب کرده است، مورد توجه قرار گیرد و این به معنای آن است که بزودی بخش های وسیعی از مرزهای سوریه- ترکیه تحت سیطره این گروه درخواهد آمد و ممکن است که به بروز اختلافات بین این یگان ها و الشامیه منتهی شود.