گروه فرهنگی مشرق - شکی نیست که عرصه فرهنگ و هنر نیاز به حمایت مادی و معنوی حاکمیت هر کشوری دارد و این مسئله مختص کشور ما نیست و تقریبا تمام دولت‌ها، جریان فرهنگی را کنترل و مورد حمایت قرار می‌هند و جمهوری اسلامی ایران به دلیل هویت فرهنگی انقلاب اسلامی‌اش، وظیفه‌ای صدچندان دارد. اما سوال اینجاست که سمت و سوی این حمایت چیست و چه کسانی سود می‌برند.
دولت یازدهم و مشخصا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز از ابتدای کار خود حمایت از هنرمندان و جریان‌های فرهنگی را در دستور کار داشته و دارد و در حوزه‌های سینما، کتاب، نمایش، رسانه‌های دیجیتال، بازی‌های رایانه‌ای و... هم خودش ورود کرده و هم از هنرمندان حمایت می‌کند.
آنچه مد نظر است که به آن پرداخته شود، حمایت وزارت ارشاد در حوزه بازی های رایانه‌ای است که بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای به عنوان متولی رسمی این صنعت و مرکز رسانه‌های دیجیتال نیز به طور غیر رسمی با بودجه وزارت ارشاد از آن حمایت می‌کنند. حمایت‌های این دو نهاد دولتی در کنار حمایت‌های نهادهای فرهنگی دیگر توانسته است در کشورمان افراد و گروه‌هایی را به عنوان بازی‌ساز و فعال در این عرصه به جامعه معرفی کند و طبق آمار بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، تا کنون حدود دویست بازی ایرانی تولید و جشنواره‌ها و مسابقات متعددی در این زمینه برگزار شده است که این هنر-صنعت را متولد کرده و به جلو پیش برده اما در این میان افراد معلوم الحالی توانسته‌اند حمایت‌هایی از این نهادها دریافت کنند که خروجی کار آنها در حد صفر بوده و فقط بودجه‌های دولتی را در راستای منافع شخصی‌شان هزینه کرده‌اند در حالیکه هیچ سابقه قابل توجهی در کارنامه خود ندارند.
چرا بنیاد ملی بازی‌های رایانه ای و مرکز رسانه‌های دیجیتال وزارت ارشاد افرادی را حمایت می‌کنند که تنها با پروپاگاندا و بزرگ‌نمایی کارهای نکرده، به جریان فرهنگی کشور نفوذ کرده و در این آب گل‌آلود ماهی خود را می‌گیرند که البته در نهایت باعث بی‌اعتمادی نهادهایی می‌شود که می‌توانند از بازی‌سازان حمایت کنند و از همه مهم تر شرکت‌های تجاری که می‌توانند بهترین پشتیبان تولید بازی‌های رایانه‌ای باشند، به دلیل پررنگ بودن این افراد، نماینده بازی‌سازان را به اشتباه، این افراد تلقی کرده و کل صنعت بازی‌های رایانه‌ای را در ایران ضعیف می‌شمارند. لذا از این صنعت رو گردانده‌اند. اختلاس همیشه به معنای رایجش نیست. از همین نقطه است که شروع می‌شود و در مسیر مصرف منابع مالی دولت دست می‌برند و بیت‌المال را به بی‌راهه می‌برند.
در کل، بودجه بازی‌های رایانه‌ای بسیار پایین است اما از همین بودجه اندک، سهم بزرگان بازی‌سازی کشور کمتر از به عنوان مثال فردی است که از مرکز رسانه‌های دیجیتال و بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای حمایت مالی گرفته و جشنواره بازی‌سازان مستقل را برگزار کرده که نتایج، خروجی و هزینه‌های آن به هیچ وجه قابل دفاع و مشخص نیست و این فرد با بودجه وزارت ارشاد علاوه بر مطرح کردن خود، توانسته است حمایت‌های مالی چند صد میلیونی از نهادهای دیگری مانند سپاه دریافت کند و این حمایت باز هم نتیجه ندارد جز پروژه‌هایی که هیچ روزی به پایان نخواهد رسید.
متأسفانه در حوزه بازی‌های رایانه ای به دلیل تخصصی بودن، هنوز ارزیابی دقیقی از فعالان و متخصصین این حوزه صورت نگرفته است و افراد غیرحرفه‌ای می‌توانند در این فضا، خود را متخصص معرفی کنند و حمایت جدی وزارت ارشاد را جذب کنند.
نیاز است تا وزارت ارشاد در حمایت‌های خود از افراد تجدید نظر کند و شاخص‌های لازم در این زمینه را تعریف و مشخص کند تا اگر هم حمایتی هست، از فعالان واقعی فرهنگ و هنر کشور باشد.
دولت یازدهم و مشخصا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز از ابتدای کار خود حمایت از هنرمندان و جریان‌های فرهنگی را در دستور کار داشته و دارد و در حوزه‌های سینما، کتاب، نمایش، رسانه‌های دیجیتال، بازی‌های رایانه‌ای و... هم خودش ورود کرده و هم از هنرمندان حمایت می‌کند.
آنچه مد نظر است که به آن پرداخته شود، حمایت وزارت ارشاد در حوزه بازی های رایانه‌ای است که بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای به عنوان متولی رسمی این صنعت و مرکز رسانه‌های دیجیتال نیز به طور غیر رسمی با بودجه وزارت ارشاد از آن حمایت می‌کنند. حمایت‌های این دو نهاد دولتی در کنار حمایت‌های نهادهای فرهنگی دیگر توانسته است در کشورمان افراد و گروه‌هایی را به عنوان بازی‌ساز و فعال در این عرصه به جامعه معرفی کند و طبق آمار بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، تا کنون حدود دویست بازی ایرانی تولید و جشنواره‌ها و مسابقات متعددی در این زمینه برگزار شده است که این هنر-صنعت را متولد کرده و به جلو پیش برده اما در این میان افراد معلوم الحالی توانسته‌اند حمایت‌هایی از این نهادها دریافت کنند که خروجی کار آنها در حد صفر بوده و فقط بودجه‌های دولتی را در راستای منافع شخصی‌شان هزینه کرده‌اند در حالیکه هیچ سابقه قابل توجهی در کارنامه خود ندارند.
چرا بنیاد ملی بازی‌های رایانه ای و مرکز رسانه‌های دیجیتال وزارت ارشاد افرادی را حمایت می‌کنند که تنها با پروپاگاندا و بزرگ‌نمایی کارهای نکرده، به جریان فرهنگی کشور نفوذ کرده و در این آب گل‌آلود ماهی خود را می‌گیرند که البته در نهایت باعث بی‌اعتمادی نهادهایی می‌شود که می‌توانند از بازی‌سازان حمایت کنند و از همه مهم تر شرکت‌های تجاری که می‌توانند بهترین پشتیبان تولید بازی‌های رایانه‌ای باشند، به دلیل پررنگ بودن این افراد، نماینده بازی‌سازان را به اشتباه، این افراد تلقی کرده و کل صنعت بازی‌های رایانه‌ای را در ایران ضعیف می‌شمارند. لذا از این صنعت رو گردانده‌اند. اختلاس همیشه به معنای رایجش نیست. از همین نقطه است که شروع می‌شود و در مسیر مصرف منابع مالی دولت دست می‌برند و بیت‌المال را به بی‌راهه می‌برند.
در کل، بودجه بازی‌های رایانه‌ای بسیار پایین است اما از همین بودجه اندک، سهم بزرگان بازی‌سازی کشور کمتر از به عنوان مثال فردی است که از مرکز رسانه‌های دیجیتال و بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای حمایت مالی گرفته و جشنواره بازی‌سازان مستقل را برگزار کرده که نتایج، خروجی و هزینه‌های آن به هیچ وجه قابل دفاع و مشخص نیست و این فرد با بودجه وزارت ارشاد علاوه بر مطرح کردن خود، توانسته است حمایت‌های مالی چند صد میلیونی از نهادهای دیگری مانند سپاه دریافت کند و این حمایت باز هم نتیجه ندارد جز پروژه‌هایی که هیچ روزی به پایان نخواهد رسید.
نیاز است تا وزارت ارشاد در حمایت‌های خود از افراد تجدید نظر کند و شاخص‌های لازم در این زمینه را تعریف و مشخص کند تا اگر هم حمایتی هست، از فعالان واقعی فرهنگ و هنر کشور باشد.
