در ادامه این پیام آمده است: میدانیم اسلام یک آیین جهانی است، نه زمان خاصی دارد نه مکان خاصی؛ بنابراین باید هماهنگ با رسالت جهانی و ابدی اسلام برنامهریزی تبلیغی کنیم، از سوی دیگر میدانیم مردم دنیا به زبانهای مختلف سخن میگویند و به غیر از زبان آنها غالبا نمیتوان آنها را تبلیغ کرد؛ بنابراین به عنوان مقدمه واجب لازم است گروهی به صورت واجب کفایی به زبانهای مهم دنیا آشنا باشند تا بتوانند پیام آیین اسلام را به همه جهانیان برسانند.
در بخش دیگری از این پیام تصریح شده است: مخصوصاً در زمانی که رسانهها تمام دنیا را به هم دوختهاند و یکپارچه کردهاند، ما اگر بتوانیم به زبانهای مختلف، اسلام را نشر دهیم، شاهد موفقیتهای زیادی خواهیم بود، و نیز میدانیم که دنیا از مادیگری و ماترا لاریسم خسته شده و دنبال چیزی میگردد که روح او را سیراب کند و در میان مذاهب هیچ مذهبی مانند اسلام و مخصوصا آیین اهلبیت (ع) توانایی سیراب ساختن این ارواح تشنه را ندارد.
در این پیام عنوان شده است: چرا از این موقعیت استفاده نکنیم و چرا اسلام جهانگیر نشود، نکته جالب توجه اینکه در حالت امام رضا (ع) میخوانیم هنگامی که به دعوت مأمون با ارباب مذاهب مختلف سخن میگفتند با هر یک از آنها با زبان خودشان سخن میگفتند، به گونهای که یکی از یاران امام (ع) قبل از شروع مناظرات خدمت امام (ع) عرض کرد من این جلسه را خطرناک میبینم، امام (ع) فرمود «آرام باش، هنگامی که ببینی با اهل هر زبانی با زبان خودش سخن خواهم گفت و او را قانع خواهم کرد و آن وقت یقین خواهی پیدا کرد که مسیر صحیحی را میپیمایم».
در این پیام آمده است: حضرت ثامن الائمه (ع) در حدود 12 قرن پیش عملا ضرورت آگاهی به زبانهای دیگر را به ما نشان دادند، چرا امروز ما از انجام دادن این مسئولیت سر باز زنیم، ما در روایت مربوط به قم داریم «علم و دانش از قم به تمام جهان منتشر میشود و کسی نمیماند که پیام اسلام به گوش او نرسد»، آیا تحقیق این پیش بینی امام صادق (ع) بدون آگاهی بر زبانهای مختلف ممکن است؟
در بخش پایانی این پیام خاطرنشان شده است: آیا فقط با زبان فارسی و یا زبان عربی میتوان به تمام مردم روی زمین اتمام حجت نمود و آگاهی رسانی کرد؟ امیدوارم کسانی که به اهمیت این موضوع آگاه نیستند به وسیله ارشادهای شما آگاهی پیدا کنند و در حوزه علمیه به قدر کافی زباندان برای رساندن پیام اسلام و اهلبیت (ع) به دنیا داشته باشد.
منبع: حوزه