به گزارش مشرق، درست زمانی که برندگان اسکار معرفی می شوند، ذهن خیلی ها به سمت فیلم ها و اشخاصی می رود که می توانستند جایزه را به خودشان اختصاص دهند. به سنت سال های گذشته در گزارشی به همه ناکامان اسکار 2015 پرداخته ایم:
1- «فیلم لگویی» برای نامزد نشدن در بخش بهترین انیمیشن سال:
ساخته کریستوفر میلر و فیل لرد با تمام کامئو های جذابش نتوانست دل اعضای آکادمی را به دست آورد تا در کنار «ماجراهای تن تن» استیون اسپیلبرگ در میان نام های بزرگ صنعت انیمیشن قرار بگیرند که نتوانسته اند نامزد اسکار در بخش مربوط به خودشان شوند. بعد از این که این فیلم نامزد اسکار نشد ورزنامه ها و مجلات زیادی با عبارت «همه چی عالی نیست» که برگرفته از ترانه نامزد اسکار این انیمیشن بود، به نقد نامزدهای اسکار پرداختند. جالب است که تا قبل از اعلام نامزدها این انیمیشن با اختلاف شانس اول کسب مجسمه طلایی اسکار قلمداد می شد. سازندگان «فیلم لگویی» بعد از نگرفتن جایزه اسکار به خودشان اسکار لگویی جایزه دادند.
2- جنیفر آنیستون در بخش بهترین بازیگر نقش اول زن:
آنیستون سال ها است که از سطح اول هالیوود فاصله گرفته بود. او بعد از بازی در نقش «ریچل» سریال محبوب فرندز دیگر هیچ گاه نتوانست اعتبار خودش را بازیابی کند. به خاطر بازی در چند فیلم سطح پایین نامزد جایزه تمشک طلایی بدترین بازیگر زن شد و درست در زمانی که قرار بود همه چیز خوب شود، نشد. بازی وی در فیلم «کیک» تحسین های زیادی را به همراه داشت. اما این تحسین ها هم ربطی به آکادمی نداشت. جالب است بدانید که وی به خاطر بازی در «کیک» نامزد تمشک طلایی بیشترین پیشرفت هم شده بود. جایزه ای که به بازیگرانی اهدا می شود که از فیلم های بد نامزد تمشک طلایشان به یک دستاورد هنری واقعی رسیده باشند.
3- «هابیت: نبرد پنج ارتش» در بخش بهترین جلوه های ویژه بصری
ساخت فیلم های بلاک باستر و پر از جلوه های ویژه اگر به خوبی انجام شود، نامزدی شش جایزه اسکارتان تضمین شده است: بهترین طراحی تولید، بهترین صداگذاری، بهترین تدوین صدا، بهترین جلوه های ویژه بصری، بهترین چهره پردازی و بهترین طراحی لباس. حداقل تا سال گذشته که این طور بود! اما نامزد نشدن قسمت آخر «هابیت» این تئوری را زیر سوال برد. «نبرد پنج ارتش» قطعا می توانست در چند بخش نامزد اسکار شود که مهم ترینش بهترین جلوه های ویژه بصری بود. تیم جلوه های ویژه این فیلم دیگر چه باید می کرد که نکرد؟ ساخت اژدها، پرواز اژدها، نبرد اژدها، قتل اژدها، ساخت کلی موجود عجیب و غریب به تعداد پنج ارتش و... .
4- «سلما» در بخش های متعدد
اگرچه خیلی ها به نامزد شدن «سلما» در بخش بهترین فیلم سال اعتراض کردند و معتقد بودند این فیلم فقط به خاطر مسائل نژادی نامزد شده و آکادمی از چسبیدن برچسب نژاد پرستی ترسیده، اما حقیقت این است که شاید نامزدی در بخش بهترین فیلم کمی برای این فیلم زیاد بود، ولی می توانستیم دیوید ایلوو را در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد و آوا دوورنی را در بخش بهترین کارگردانی را در میان نامزد های اسکار ببینیم. خیلی ها معتقدند آوا دوورنی قربانی اختلاف جنسیتی اسکار شده. جالب است بدانید در طول 87 دوره برگزاری مراسم آکادمی، فقط کاترین بیگلو به عنوان یک کارگردان زن و به خاطر فیلم سیاسی «محفظه رنج» توانسته اسکار بهترین کارگردانی را به خودش اختصاص دهد.
5- «خود زندگی» در بخش بهترین مستند
امسال مستند های زیادی ساخته و اکران شدند که در میان آنها آثار خوب هم کم نبود. اگرچه به طور واضحی، معلوم بود که جایزه بزرگ آکادمی در بخش بهترین مستند سال به «Citizenfour» مستند سیاسی ادوارد اسنودن می رسد اما چند اثر هم می توانستند حداقل در میان نامزدها قرار گیرند. «خود زندگی» یکی از آنها است. مستندی در مورد راجر ایبرت، منتقد مشهور و سرشناس سینمای آمریکا که چندی پیش دار فانی را وداع گفت.
6- جسیکا چستین در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن
یکی از فیلم هایی که به شدت توسط اعضای آکادمی ندیده گرفته شد، «خشونت بارترین سال» بود. اثری که نسبتا مورد توجه منتقدان هم قرار گرفت. جسیکا چستین بازیگر این فیلم به خاطر قرار دادی که با پروژه در میان ستارگان داشت نمی توانست در مراسم تبلیغاتی «خشونت بارترین سال» شرکت کند. چیزی که به نظر می رسد باعث شد اعضای آکادمی به کلی وی را فراموش کنند و حتی در میان نامزدها هم قرارش ندهند. در حالی که ماه ها پیش بینی می شد یکی از جوایز آکادمی به وی برسد. هرچند که نمی توان جایزه پاتریشیا آرکت برای فیلم «پسربچگی» را زیر سوال برد.
7- گروه کلدپلی در بخش بهترین ترانه سال
سال گذشته ترانه «اطلس» گروه کلدپلی، نامزد جایزه گولدن گلوب بهترین ترانه سال شد اما در اسکار قربانی دست های پشت پرده ای شد که با علنی شدنش هم آبروی آکادمی را برد و هم یکی از نامزدهای بخش بهترین ترانه را حذف کرد. با این وجود بازهم کلدپلی جایگزین نشد. آنها امسال هم ترانه زیبای «معجزه» را داشتند. اثری که برای فیلم «شکست ناپذیر» آنجلینا جولی ساخته شده بود. اما مثل خود فیلم، ترانه هم نادیده گرفته شد تا کلدپلی یک بار دیگر از اجرا در مراسم نهایی آکادمی باز بماند. این گروه بریتانیایی بارها به خاطر ترانه هایشان جایزه «گرمی» که به نوعی اسکار موسیقی محسوب می شود را به خودشان اختصاص داده اند.
8- جیک جلینهال در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد
یکی از فیلم اولی هایی که می توانست در این دوره شانس خوبی برای نامزدی یا حتی کسب جایزه داشته باشد، دن گیلروی بود. فیلمنامه نویسی که برای اولین بار کارگردانی را تجربه می کرد و در اولین اقدامش نسبتا موفق هم بود. اگرچه این فیلم در بخش بهترین فیلمنامه ارجینال نامزد کسب جایزه اسکار بود اما می شد روی جیک جلینهال هم حساب کرد. بازیگر فیلم «شاهزاده پارسی» پتانسیل نامزدی در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد را به خاطر «شبگرد» داشت. که البته بی نتیجه بود.
9- «فورس ماژور» و «خواب زمستانی» در بخش بهترین فیلم خارجی زبان
یکی از آثاری که تا قبل از اسکار نامش حسابی سر زبان ها افتاده بود، «فورس ماژور» محصول کشور سوئد بود. این فیلم که در بخش نوعی نگاه جشنواره بین المللی فیلم کن هم حاضر شده بود در حالی نتوانست نامزد جایزه اسکار شود که برنده نخل طلای کن، «خواب زمستانی» هم در میان نامزدها نبود. «خواب زمستانی» به کارگردانی نوری بیلگه جیلان محصول کشور ترکیه بود.
10- امی آدامز و کریستوف والتز در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد و زن
«چشمان بزرگ» شاید در میان آثار تیم برتون کمترین شباهت را به «ادوارد دست قیچی»، «سویینی تاد»، «سایه های تاریک» و «اسلیپی هالو» داشته باشد. غیر برتونی ترین فیلم تیم برتون دو بازیگر تزاز اول هالیوودی داشت. یکی امی آدامز و دیگری کریستوف والتز. آدامز پیش از این بارها نامزد جایزه اسکار شده اما هیچ گاه نتوانسته این جایزه را به خانه ببرد. با توجه به بازی منتقد پسند جولین مور، بعید بود که امسال هم می توانست جایزه ای را به خودش اختصاص دهد. با این وجود به عقیده برخی منتقدان جای وی در میان نامزدهای اسکار خالی بود. کریستوف والتز هم که دو بار به خاطر فیلم های «لعنتی های بی آبرو» و «جانگوی رها از بند» توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را بگیرد، در این دوره هم پتانسیل نامزدی را داشت. هرچند که باز هم به نظر نمی رسید بتواند در نتایج اسکار تفاوت خاصی ایجاد کند.
11- «در میان ستارگان» در بخش های متعدد
«تلقین»، «تریلوژی شوالیه تاریکی»، «پرستیژ»، «ممنتو»، «بی خوابی» و «در میان ستارگان». شاید فقط یکی از این فیلم ها بتواند یک کارگردان را در تاریخ سینما جاودانه کند اما بی اعتنایی آکادمی به آثار نولان، مثل بی اعتناییشان به آثار کوبریک، هیچکاک و در دوره ای اسکورسیزی می ماند. دیگر تبدیل به لطیفه شده. «در میان ستارگان» نولان نامزد 5 جایزه اسکار شد و در حالی که می توانست در بخش های بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه ارجینال و بهترین فیلم هم نامزد کسب جایزه شود، نشد. این فیلم در روز اهدای جوایز هم دیده نشد و فقط یک اسکار را به خودش اختصاص داد و موسیقی متن بی نظیر هانس زیمر، در هیاهوی «هتل بزرگ بوداپست» و الکساندردسپلا شنیده نشد. جالب این که فیلم «سلما» با فقط 2 نامزدی در بخش های دیگر، نامزد بهترین فیلم سال می شود اما ساخته نولان با 5 نامزدی راهی به میان فیلم های برتر سال نمی یابد.
12- رالف فاینس در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد
شاید اگر «هتل بزرگ بوداپست» نامزد 9 جایزه اسکار نمی شد، رالف فاینس در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد و تیلدا سویینتون در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن می توانستند میان 5 بازیگر برتر سال در رشته خودشان قرار گیرند. البته هستند منتقدانی هم که اعتقاد دارند فیلم «هتل بزرگ بوداپست» زیادی دیده شد و شاید بهتر بود به جای نامزدی در برخی بخش ها، رالف فاینس نامزد اسکار می شد.
13- «مرد پرنده ای» در بخش بهترین تدوین
وقتی «مرد پرنده ای» توانست اسکار بهترین فیلم سال را به خودش اختصاص دهد، بعد بیش از دو دهه به نخستین فیلمی تبدیل شد که توانسته جایزه اسکار بهترین فیلم سال را به خودش اختصاص دهد ولی جایزه اسکار بهترین تدوین را نبرد. بهترین تدوین تقریبا همیشه از آن بهترین فیلم سال بوده اما در این دوره، تدوین «مرد پرنده ای» حتی نتوانست نامزد اسکار شود. تلاش الخاندرو گونسالس اینیاریتو در برداشت قریب به اتفاق فیلم در یک سکانس پلان، باعث شد که تدوین آن به چشم نیاید. عده ای به طعنه گفتند شاید رای دهندگان واقعا فکر کرده اند «مرد پرنده ای» بدون«کات»، فیلمبرداری شده است و تدوین نداشته؟!
