نوشتم اين سخن به دو دليل نارواست؛ 1- خزانه كشور خالي نيست و دليل آن پرداخت‌هاي بي‌وقفه اما تدريجي و منظمي است كه از سوي خزانه صورت مي‌گيرد. 2- بر فرض محال هم خالي باشد، نبايد كسي كه در قامت يك ديپلمات در انتخابات رياست‌جمهوري ظاهر شده در آستانه گفتگوها به چنين حرفي تفوه فرمايد و ضعف پنهان خود را براي حريف ظاهر سازد. مرور زمان نشان داد ما يك دولت قوي و نيرومند همانند دولت‌هايي كه پس از انقلاب پديد آمدند، داريم كه وارث يك اقتصاد پويا و پرتحرك در كف و بدنه و سقف است. حتي در سخت‌ترين روزگار دفاع مقدس خود را از خطر فقر و قحطي رهانيده و سرپاست.
بحمدالله زير ساخت‌هاي اقتصادي كشور و سطح داد و ستد در كشور به گونه‌اي است كه بازارهاي كشور نشاط و پويايي خود را دارند و مردم هوشمندانه دارند اقتصاد خود را اداره مي‌كنند و دولت‌هايي كه مي‌آيند و مي‌روند كم و بيش عرضه اداره اقتصاد كشور را از خود نشان دادهاند. سخن "خزانه خالي" جيره ناسزا به دولتمردان دوره نهم و دهم تلقي شد و از آن عبور كرديم.
سال 92 سال استقرار دولت يازدهم بود. حال كه گرد و غبار تبليغات انتخاباتي فرو نشسته و نزديك به دو سال از عملكرد اقتصادي دولت يازدهم گذشته، ببينيم عدد و رقم صورتحساب عملكرد دولت و تفريغ بودجه سال 92 چه تصويري از سال "خزانه خالي" ارائه مي‌دهد؟
جمع بودجه مصوب كل كشور در سال 92 در بخش درآمدها مبلغ 727 هزار ميليارد تومان بوده است، حال آنكه تفريغ بودجه 92 كه اخيرا در مجلس قرائت شد 835 هزار ميليارد تومان است. يك جمع و تفريق ساده نشان مي‌دهد بيش از 108 هزار ميليارد تومان بيشتر از مصوب درآمد داشته‌ايم. اين مبلغ بيش از نيمي از كل سرجمع منابع عمومي دولت است.
همين تصوير را در بخش هزينه‌ها و مصارف داريم. گزارش تفريغ بودجه، مبلغ مصارف كشور را در سال 92 نزديك به همين مبلغ يعني 833 هزار ميليارد تومان گزارش كرده است.
سئوال‌هاي كليدي براي اصحاب نياوران، اقتصادداناني كه امروز به عنوان مشاور، دولت را ياري مي‌رسانند مطرح است كه بايد به آن پاسخ دهند؛
1- اين اعداد و ارقام نشان مي‌دهد كه خزانه خالي نبوده است. در اوج تحريم‌ها خداوند بزرگ، اين ملت را ياري داده و دخل و خرج كشور نه تنها نگران كننده نبوده بلكه افق بسيار روشن و اميدواركننده‌اي هم داشته‌ايم. پس چرا خبر خلاف واقع به رئيس‌جمهور داده و كشور را ورشكسته و فقير جلوه دادهاند، گويي خزانه خالي است و دخل و خرج مملكت با هم نمي‌خواند؟
2- چرا در آمدها برخلاف پيش‌بيني با عدد نجومي 108 هزار ميليارد تومان از سقف بودجه بالا زده است و هزينه هم به همين ميزان بدون اينكه مجوز قانوني در كار بوده خلاف سقف مصوب بالا زده است؟
پس فلسفه بودجه‌نويسي و انضباط مالي كه بايد در دولت حاكم باشد چه مي‌شود؟ پايبندي و التزام دولت به قانون در حوزه اقتصاد چه مي‌شود؟
3- اعداد و ارقام گزارش صورت حساب عملكرد دولت در سال 92 با گزارش تفريغ بودجه همين سال قدري با هم متفاوت است. تكليف اين صورت مغايرت چه مي‌شود؟ چه نهادي در كشور بايد تكليف اين مغايرت را روشن كند؟
4- بودجه 93 كه اولين بودجه‌اي است كه دولت يازدهم تدوين كرده و به مجلس تسليم نموده، با اين اعداد و ارقام و بلبشوي مغايرت‌ها در سال 92 چه كرده است؟
اگر سقف درآمدهاي دولت در سال 92 مبلغ 835 هزار ميليارد تومان و سقف هزينه‌هاي دولت در همين سال 831 هزار ميليارد تومان بوده است چگونه است در معاونت برنامه‌ريزي و نظارت راهبردي رئيس‌جمهور سقف درآمدها و هزينه‌هاي بودجه كل كشور در سال 93 مبلغ 803 هزار ميليارد تومان مي‌باشد؟ پيش‌بيني درآمدها چگونه صورت گرفته و برآورد هزينه‌ها چگونه احصاء شده است؟ اين مبالغ كمتر از منابع و مصارف سال 92 است.
5- دولت يازدهم بارها گفته است اقتصاد كشور را با رشد منفي، ركود و.... از دولت قبلي تحويل گرفته است. اعداد و ارقام صورت حساب عملكرد و تفريغ بودجه 92 سخن ديگري دارند. اين سخن را اصحاب نياوران چگونه تجزيه و تحليل مي‌كنند؟
دخل و خرج كشور در سال 92 مي‌گويد اوضاع ما بد نيست. پس چرا هنوز برخي "خزانه خالي" را در اين سال به رخ ديگران مي‌كشند؟ اين اعداد و ارقام مي‌گويد؛ خداوند اين ملت را تنها نگذاشته است و دشمن ناتوان‌تر از آن است كه در جنگ اقتصادي بر اين ملت تفوق پيدا كند. اين اعداد اميدبخش است، چرا دولت تدبير و اميد از اين "اميد"بخشي براي "تدبير" اقتصاد كشور استقبال نمي‌كند و كفران نعمت مي‌نمايد و خزانه پر را خالي اعلام مي‌كند؟!
