به گزارش مشرق، کشورهای منطقه آمریکای لاتین در سال 2014 با وقایع و اتفاق‌های سیاسی مهمی روبه‌رو شدند که به برخی از وقایع مهم این منطقه از ابتدا تا انتهای سال می‌پردازیم.
6 آوریل 2014 (17 فروردین 93): انتخابات ریاست جمهوری کاستاریکا
در دور اول انتخابات کاستاریکا «لوئیس گیلرمو سولیس»
نامزد حزب چپ میانه که در هنگام نظرسنجی‌ها در رتبه چهارم قرار داشت
توانست «جانی آرایا» نامزد حزب حاکم را که در نظرسنجی‌ها جایگاه دوم را به
خود اختصاص داده بود، شکست دهد؛ «سولیس» سرانجام با افزایش حمایت‌ها توانست
در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی دست یابد و به عنوان رئیس
جمهور این کشور برگزیده شد.
1 ژوئن 2014 (11 خرداد 93): مراسم تحلیف ریاست جمهوری ال‌سالوادور
در دور اول انتخابات ریاست جمهوری ال‌سالوادور در
تاریخ 2 فوریه (13 بهمن 92) «سالوادور سانچز سرن» از حزب جبهه آزادی‌بخش
ملی فارابوندو مارتی توانست 10 درصد بیشتر از «نورمن کیخانو» رقیب خود از
حزب آرنا به دست آورد؛ در دور دوم انتخابات تنها 6 هزار و 400 رأی باعث
جدایی «سرن» و «کیخانو» در یک مبارزه سخت انتخاباتی گردید که سرانجام
«سالوادور سانچز سرن سانچز» در 1 ژوئن پست ریاست جمهوری خود را دریافت کرد.
12 ژوئن 2014 (22 خرداد 93): آغاز جام جهانی فوتبال در برزیل
مسابقات جام جهانی فوتبال در 12 شهر برزیل برگزار شد که 4 کشور از آمریکای لاتین در این سری از مسابقات توانستند به یک چهارم نهایی برسند؛ به رغم حمایت‌های اولیه‌ای که برای برگزاری جام جهانی از سوی برزیلی‌ها صورت گرفت اما اعتراض‌هایی نیز نسبت به هزینه بالای میزبانی این سری از مسابقات صورت گرفت زیرا برزیلی‌ها معتقد بودند که این پول بهتر است صرف خدمات آموزش، بهداشت، حمل و نقل شهری و مبارزه با جنایت گردد.
15 ژوئن 2014 (25 خرداد 93): انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا
«خوآن مانوئل سانتوس» توانست با شکست «اسکار ایوان زولوآگا» در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا و کسب 5 درصد آرای بیشتر برای بار دوم رئیس جمهور این کشور گردد؛ پیروزی «سانتوس» در انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا نشان دهنده این موضوع بود که مردم خواستار پایان 5 دهه جنگ داخلی و برقراری صلح در این کشور هستند.
1 جولای 2014 (10 تیر 93) : مراسم تحلیف ریاست جمهوری پاناما
بر اساس نتایج به دست آمده از انتخابات ریاست جمهوری
پاناما «خوآن کارلوس وارلا» نامزد حزب پانامنیستا و از مخالفان حزب حاکم
پاناما که همچنین معاون «ریکاردو مارتینلی» رئیس جمهوری سابق این کشور بوده
و پیش‌تر به صف منتقدان و مخالفان وی پیوسته بود توانست با کسب رأی بیشتر
از « خوزه دامینگو آریاس» و «خوآن کارلوس ناوارو» پیروز انتخابات ریاست
جمهوری گردد با وجود آنکه در هیچ کدام از 3 نظرسنجی مهمی که در روز قبل از
انتخابات صورت گرفته بود نشانی از برتری وی نسبت به کاندیدای دیگر دیده
نمی‌شد ؛ وارلا در اول جولای کار خود را به عنوان رئیس جمهور پاناما آغاز
کرد.
9 جولای 2014 (18 تیر 93): بحران مهاجرت غیر قانونی کودکان آمریکای مرکزی
مهاجرت ده‌ها هزار کودک از ال‌سالوادور، گوآتمالا و هندوراس که به طور غیر قانونی و با عبور از مرز آمریکا-مکزیک قصد ورود به ایالات‌متحده آمریکا را داشتند و در طول ماه‌های تابستان نیز به اوج خود رسید، موجب شد تا بار دیگر موضوع مهاجرت‌های غیر قانونی مطرح گردد؛ افزایش خشونت و فقر در کشورهای آمریکای مرکزی این کودکان را وادار به مهاجرت غیر قانونی کرده بود.
11 آگوست 2014( 20 مرداد 93): تصویب قوانین ثانویه از سوی رئیس جمهور مکزیک برای اجرای اصلاحات در بخش انرژی
مجلس مکزیک با تصویب قانون اصلاحات در بخش انرژی در ماه دسامبر 2013 راه را برای سرمایه‌گذاری خارجی در شرکت دولتی نفت پیمکس و کمیسیون فدرالی الکتریکی برای اولین بار در بیش از 7 دهه گذشته باز کرد؛ مراحل اجرایی این قوانین ثانویه که توسط «انریکه پنیا نیتو» رئیس جمهور مکزیک به تصویب رسیده بود در ماه آگوست آغاز گردید.
در 13 آگوست (22 مرداد 93) وزارت انرژی مکزیک اعلام کرد طی مناقصه‌ای که در سال 2015 صورت می‌گیرد به شرکت‌های خصوصی و خارجی حق پیشنهاد مزایده در قراردادهایی که در 109 منطقه برای اکتشاف نفت، 60 منطقه برای تولید و 14 مورد سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت دولتی نفت پیمکس را پوشش می‌دهد، خواهد داد.
15 آگوست 2014( 24 مرداد 93): صدمین سالگرد تأسیس کانال پاناما
بیش از یک میلیون کشتی از طریق کانال پاناما که یکی
از بزرگترین مراکز تجاری در آمریکا است از زمان شروع به کار آن در سال 1914
عبور کرده است.
16 آگوست 2014( 25 مرداد 93): پیوستن کمیته قربانیان جنگ‌های داخلی کلمبیا به مذاکرات صلح این کشور
از زمانی که مذاکرات صلح در سال 2012 بین دولت
کلمبیا و نیروهای مسلح انقلابی (فارک) آغاز شد برای اولین بار کمیته
قربانیان جنگ‌های داخلی این کشور در 16 آگوست ( 25 مرداد 93) در مذاکرات
صلحی که در «هاوانا» پایتخت کوبا برگزار می‌شد شرکت کردند؛ این اولین نشستی
بود که بین هیئت نمایندگان نیروهای فارک و کمیته قربانیان صورت گرفت.
26 سپتامبر 2014 (4 مهر 93): ناپدید شدن دانش‌آموزان مکزیکی
در حادثه‌ای که مربوط به فساد رخ داده از سوی پلیس مکزیک می‌شد 43 دانش‌آموز مدرسه‌ای در شهر ایگوآلا در ایالات جنوبی«گررو» ناپدید شدند؛ در حادثه ناپدید شدن دانش‌آموزان مکزیکی شهردار شهر ایگوآلا، نیروهای پلیس محلی و باندهای قاچاق مواد مخدر دخیل بودند؛ پس از این حادثه فرماندار ایالت «گررو» در ماه اکتبر استعفا داد؛ یک کنفرانس مطبوعاتی در 7 نوامبر (16 آبان 93 ) آشکار کرد که قاچاقچیان مواد مخدر نقش خود را در مورد قتل این 43 دانش‌آموز ناپدید شده پذیرفته‌اند که این موضوع خشم ملی و بین‌المللی را در برداشت؛ زمانی که «خسوس موریو کرم» دادستان کل مکزیک در پاسخ به خبرنگارانی که در طی این کنفرانس مطبوعاتی از وی سوال می‌کردند اعلام کرد که دیگر کافی است و تمایل به پاسخگویی ندارد، این موضوع با بازتاب شدیدی روبه‌رو شده و با درج در صفحه‌های توئیتر مکزیکی‌ها به یک مسئله جهانی تبدیل شد.
گزارش رسانه‌های اجتماعی و تظاهرات مردم در
خیابان‌ها در پی ناپدید شدن دانش‌آموزان نشان از خشم و انزجار مکزیکی‌ها از
فساد موجود در دولت این کشور بود.
12 اکتبر 2014( 20 مهر 93): انتخابات ریاست جمهوری بولیوی
«اوو مورالس» به لطف تغییر در قانون اساسی بولیوی توانست برای بار سوم رئیس جمهور این کشور گردد؛ وی این پیروزی را با اختلاف زیاد در برابر گروه اپوزیسیون به دست آورد.
26 اکتبر 2014 (4 آبان 93): انتخابات ریاست جمهوری برزیل
«دیلما روسف» با اختلافی کمتر از 4 درصد «آئسیو نوس» رقیب خود را شکست داده و بار دیگر توانست به عنوان رئیس جمهور برزیل انتخاب گردد.
«ادواردو کامپوس» که یکی از نامزدهای ریاست جمهوری
برزیل بود قبل از برگزاری این انتخابات در پی سقوط هواپیمایش جان خود را از
دست داد و «مارینا سیلوا» معاون وی به جایش در انتخابات شرکت کرد؛ «سیلوا»
در دور اول انتخابات ریاست جمهوری برزیل در رتبه سوم قرار گرفت.
20 نوامبر 2014 (29 آبان 93): تصمیمات اجرایی دولت «اوباما» در خصوص مهاجران غیر قانونی
«باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا پس از انتخابات میان دوره‌ای، با طرحی در خصوص اصلاح قوانین مهاجرت، به تمامی مهاجران غیر قانونی به عنوان یک مجرم نگاه کرده و اعلام کرد 5 میلیون مهاجر غیر قانونی از مجموع 11 میلیون مهاجری که در آمریکا اقامت دارند باید این کشور را ترک کنند.
30 نوامبر 2014 (9 آذر 93): انتخابات ریاست جمهوری اروگوئه
«تاباره باسکز» رئیس جمهور سابق اروگوئه و نامزد حزب جبهه گسترده توانست با کسب رأی بیشتر از رقیب خود «لوئیس لاکایه پو» پیروز دور دوم انتخابات ریاست جمهوری این کشور گردد.
17 دسامبر 2014( 26 آذر 93): آغاز دوباره روابط دیپلماتیک بین ایالات‌متحده آمریکا و کوبا
«باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد که روابط دیپلماتیک خود با کوبا را از طریق بازگشایی سفارت خود در هاوانا پایتخت این کشور آمریکای لاتینی و کاهش محدودیت‌های سفر، امور مالی و تجاری از سر خواهد گرفت.
14 ژانویه 2015 (25 دی 93): شکایت 300 صفحه‌ای علیه رئیس جمهور آرژانتین و شروع جنجالی جدید پیرامون پرونده آمیا در این کشور
«آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه پرونده آمیا
«آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه پرونده آمیا در شکایتی 300 صفحه‌ای به قوه قضاییه آرژانتین، «کریستینا فرناندز» رئیس‌جمهور، «هکتور تیمرمن» وزیر امور خارجه و شماری از مقامات عالی رتبه این کشور را به سرپوش گذاشتن بر اتهامات شهروندان ایرانی در پرونده انفجار آمیا متهم کرد.
اتهامات «آلبرتو نیسمن» دادستان ویژه پرونده آمیا به «کریستینا فرناندز» رئیس جمهور آرژانتین در زمانی عنوان شده که در اکتبر 2015 انتخابات ریاست جمهوری این کشور برگزار می‌شود و مخالفان فرناندز در پی تخریب چهره وی در طول سال جاری می‌باشند تا بتوانند با چنین اتهاماتی حزب فرناندز را در انتخابات 2015 از صحنه خارج سازند.
«کریستینا فرناندز» رئیس جمهور آرژانتین
در مقابل اتهامات وارد شده از سوی دادستان، دولت آرژانتین علاوه بر رد شکایت «نیسمن»، وی را دروغگو توصیف کرد و اقداماتش را به عملیاتی از سرویس‌های اطلاعاتی نسبت داد.
جسد بی‌جان دادستان ویژه پرونده آمیا شب 18 ژانویه (28 دی 93) به همراه یک تفنگ با کالیبر 22 در حمام محل سکونتش یافت شد.
مرگ «نیسمن» توسط مخالفین دولت و گروه‌های قدرتمند و برخی رسانه‌های ارتباط جمعی به ابزاری برای ارتباط دادن قوه مجریه با این اتفاق ناگوار تبدیل شده است.
رئیس‌جمهور آرژانتین در این خصوص اذعان داشت نسبت به این مسئله که مرگ «نیسمن» به عنوان عنصری در عملیات ضد دولتی این کشور مورد استفاده قرار گرفته متقاعد شده است.
دادستان ویژه پرونده آمیا نیز به داشتن ارتباطات مستقیم با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکایی متهم شده بود؛ اسناد منتشر شده توسط ویکی لیکس در سال 2010، ارتباطات وی را با کارمندان سفارت ایالات متحده آمریکا در «بوینس آیرس» افشا کردند.
این جنجال‌ها کماکان در آرژانتین در جریان بوده و «فرناندز» رئیس جمهور این کشور در حال تحمل فشارهای ضد دولتی اپوزیسیون و دست‌های خارجی در کشورش می‌باشد.
12 فوریه 2015 (23 بهمن 93): کودتای ناکام آمریکا در ونزوئلا
«نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهور ونزوئلا 12 فوریه (23 بهمن 93) اعلام کرد که دولت وی کودتایی تحت رهبری آمریکا را که شامل طرح حمله هوایی به کاخ ریاست‌جمهوری بوده، خثی کرده است.
رئیس‌جمهور ونزوئلا اظهار داشت: این دولت آمریکا بوده که پشت طرح بی‌ثبات‌سازی و کودتا علیه ونزوئلا بوده و ما تلاشی برای کودتا علیه دموکراسی و ثبات سرزمین‌مان را خنثی کردیم.
در جریان این کودتا قرار بود گروهی از مقامات نیروی هوایی ونزوئلا دست به یک اقدام خشونت‌آمیز و اجرای حمله بزنند. در این طرح که با هدایت واشنگتن صورت گرفته، پنج مقام نیروی هوایی ونزوئلا برنامه‌ریزی کرده بودند تا به کاخ ریاست‌جمهوری و ساختمان شبکه خبری تله‌سور حمله کنند.
به گفته رئیس‌جمهوری ونزوئلا دولت آمریکا با هماهنگی گروه‌های مخالف راستگرا در ونزوئلا عامل برنامه‌ریزی این حمله بوده است.
در این توطئه قرار بوده یک جت جنگنده از نوع سوپر توکانو به کاخ ریاست‌جمهوری ونزوئلا و یا یک تجمع مردمی با حضور شخص رئیس‌جمهور حمله کند.
چند ساختمان دیگر شامل ساختمان رادیو و تلویزیون و وزارت دفاع ونزوئلا هدف این حمله هوایی تعیین شده بودند.
رئیس‌جمهوری ونزوئلا اعلام کرد که مقامات آمریکا به کسانی که قراربوده در این توطئه دست داشته باشند ویزا، پول و وعده مقام داده‌اند.
«نیکلاس مادورو» رئیس جمهور ونزوئلا 28 فوریه (9 اسفند93) در واکنش به این اقدامات تدابیر دیپلماتیک جدید را برای مقابله با مداخله‌جویی‌های ایالات متحده آمریکا در این کشور اعلام کرد تا بدین ترتیب از هر‌گونه مداخله یا حمله امپریالیستی علیه این ملت آمریکای جنوبی جلوگیری کند.
این تدابیر شامل؛ 1- محدودیت تعداد مقامات آمریکا در سفارت ونزوئلا 2- آگاهی از نشست‌های سیاسی مقامات آمریکایی در ونزوئلا 3- اعمال سیستم ویزا در خصوص آمریکایی‌ها 4- ممنوعیت ورود ناقضان حقوق بشر و حامیان تروریسم به ونزوئلا.
از میان افرادی که ورود آنها به ونزوئلا ممنوع می‌باشد می‌توان «جورج بوش» رئیس‌جمهور سابق آمریکا، «دیک چنی» معاون وی، «باب منندز» سناتور، «مارکو روبیو» سناتور، «ایلنا راس لنینن» نماینده جمهوری خواه، «جرج تنت» رئیس سابق سازمان سیا و «ماریو دیاز بالارت» نماینده جمهوری خواه را نام برد.
